Naakt
Ontdaan van alle drogredenen en uitvluchten
Sta ik hier – naakt
Kwetsbaar en gelouterd door zelfkwelling
Steeds weerkerend op hetzelfde punt
Bij mezelf
Naakt
Met een onnoemelijke nood aan liefde, veiligheid en geborgenheid
Mijn armen strekken zich uit naar de hemel
Snakkend naar het mezelf overstijgende Zijn
Hunkerend naar intensiteit en innerlijke vrede tegelijkertijd
Naar vuur en leven voelen borrelen in mijn aderen
Naar stilte, zo één en verbonden, opgaan in het Niets dat Alles is
Naakt sta ik hier
Ontdaan van oude illusies
Enkel spiegels weerkaatsen mijn weemoed en naakte pijn
Hier en nu – is het leven
En keuzes moeten gemaakt worden – nu
Voor mij
Naakt en ontnuchterd
De waarheid bevrijdt en snijdt tegelijkertijd
Naakt als een pasgeboren baby
Omarm ik mezelf
En tracht me alle liefde te geven
Die ik nodig heb
Met een groot warm hart
Omhels ik diegenen die ik lief heb
Liefde geven en dankbaar ontvangen
Naakt en onwennig
Naakt en klein
Enkel ikzelf kan mijn geroep horen om liefde
En om wat mijn hart nodig heeft
En ik luister
Maar hoe vul ik die behoeften in?
Waar haal ik het geduld vandaan om van mezelf te houden,
ik met die verterende onrust,
Waar haal ik de discipline vandaan om mezelf te gunnen wat ik nodig heb
Waar haal ik de kracht vandaan om op deze weg verder te gaan
bij Mezelf
in mijn eigen stille schoot
waar ik gekoesterd en genesteld rust in Liefde
Chris Ontmanteld©
