Nooit gedacht te zullen vinden
waar anderen slechts van dromen
Nooit gedacht het waard te zijn
dat jij tot mij mocht komen
Zo plotseling, zo onverwacht
liefde, oprecht, intens
De tranen welde in mij op
bij het zien van zo’n mooi mens
Geen beelden kunnen tonen
hoe mooi jij bent voor mij
Geen woorden kunnen zeggen
wat mijn hart tegen mij zei
Geen lied is ooit geschreven
wat van dit gevoel vertelt
Alleen God kan ooit begrijpen
wat er in mijn hart opwelt
De eer die mij ten deel valt
jou hier te mogen zien
Mijn verstand kan niet bevatten
dat wellicht, ooit, eens, misschien
Wij samen mogen leven
in liefde, zij aan zij
In licht op aarde levend
geen ik, geen jij, maar wij
Veneranda
Prachtig verwoord ,de manier hoe je naar iemand kijkt wanneer je beseft wat je ten deel valt