Verdwaast kijk ik hem aan. Ik zou zweren dat ik achter zijn mentaal gezien afstandelijke houding iets anders kon zien. Bewondering… misschien zelfs liefde? Snel schud ik de gedachte van me af. Ik sta op en sluit mezelf op in de badkamer. Ik zet de warme kraan aan en stap onder de douche. Ik laat de warme stralen over mijn gezicht lopen. Ik heb ineens heel veel zin om een lekker potje te janken. Ik doe het niet. Ik wist immers waar ik aan begonnen was. Een man met een verleden… een dochter, en een vrouw. Hij heeft nog nooit veel over haar verteld. Ik weet dat ze Hannah heet en in het ziekenhuis werkt. En ik weet dat de relatie die ze hebben in zijn ogen niet echt is. Hij heeft me verder ook niet aan het lijntje gehouden; hij heeft vanaf het begin gezegd dat hij getrouwd is en dat hij de seks bij andere vrouwen zoekt omdat hij geen fysieke aantrekkingskracht meer voelt. Maar vanaf het eerste moment dat ik hem zag ben ik voor hem aan het vallen. Alsmaar harder en harder, en ik vraag me nog steeds af wanneer ik de grond zal raken.
Ik zet de douche uit, sla en handdoek om me heen en loop de badkamer uit. Ik zie dat hij aan de telefoon is. Ik zie een geïrriteerde blik op zijn gezicht. ‘Ja. Prima. Ik zeg toch ja!’ mompelt hij. ‘Het is ook nooit goed, vieze trut’ schreeuwt hij en hij hangt op. Ik ben inmiddels op het randje van het bed gaan zitten. Ik durf even niks te zeggen, hij is best angstaanjagend als hij zo boos is. Geruisloos staat hij op en schenkt twee glazen whisky in. De ander geeft hij aan mij. In no time heeft hij zijn glas op en hij trekt me omhoog, van het bed af. Ik zie dat de koude blik in zijn ogen is teruggekeerd. Hij trekt de handdoek van mijn lichaam en gooit hem op de vloer. Hij gooit me op bed. Met één hand houdt hij mijn armen boven mijn hoofd, met de andere begint hij me hardhandig te vingeren. Ik voel de wrijving van zijn stoppelige kin langs mijn wang. Zijn drukkende heupen, zijn agressieve blik. Dan kus ik hem, vol overgave. Alle liefde die ik voor hem heb probeer ik aan hem over te brengen. Ik voel zijn grip verslappen en ik sla mijn armen om hem heen. Mijn handen verstrengel ik in zijn haar. Heel even krijg ik hem mee, maar dan voel ik zijn lichaam verstarren. Hij duwt me van zich af en staat op. ‘Dit was een vergissing’ zegt hij en daarna kijkt hij me alleen maar aan. Afstandelijk en ijzig koud.
Ik voel een steek in mijn hart. Normaal gesproken zouden we nu ruzie krijgen, seks hebben en dan zou alles weer helemaal in orde zijn. Maar dit keer voelt het anders. Ik voel me vies en naïef. Zwijgend sta ik op, trek wat kleding aan en loop de deur uit. Ik kan het niet laten de deur een extra zetje te geven waardoor hij hard dichtvalt. Ik loop naar het restaurant en ga aan de bar zitten. Ik bestel een margarita. Dus dat was de grond, lang verwacht maar nog harder dan ik me had voorgesteld. Ik zit daar, een uur misschien, als ik hem uit de lift zie stappen. Hij loopt direct naar me toe en vraagt of ik even een rondje mee ga lopen. Ik zip het laatste slokje uit mijn glas en loop met hem mee naar buiten. Zwijgend lopen we een tijdje naast elkaar. ‘Het spijt me Kayleigh. Ik had niet zo moeten reageren. Ik was boos op Hannah’ begint hij. Dan knapt er iets bij mij. ‘Kijk, Dave, dat is nou precies het probleem. Je maakt constant gebruik van het feit dat ik smoorverliefd op je ben, en elke keer nadat we samen zijn geweest voel ik me weer even rot, omdat ik alleen op de bank zit en jij lekker tegen je vrouw aan ligt. Dat zij het prima vindt dat je er meerdere vrouwen op na houdt, betekent niet dat ik hier mee in stem. Ik ben er kláár mee! Met jou, met dit stiekeme gedoe… Het brengt me alleen maar onzekerheid, en jij lijkt het allemaal wel prima te vinden. Weet je wat jij bent? Een egoïst, Dave’ schreeuw ik tegen hem. Woedend kijk ik hem aan. Ik zie dat ik hem pijn gedaan heb, maar dat kan me even niks schelen. Verslagen kijkt hij me aan. Dan zie ik een traan over zijn wang lopen. ‘We gaan scheiden Kay. Ze gaat naar Amerika en ze neemt Lauren mee…’
