Het zomerseizoen is bijna ten einde als het zeiljacht de haven van Chania verlaat. Na drie dagen in het havenstadje van Kreta gelegen te hebben is het heerlijk om de frisse zeewind langs je verbrande huid te voelen. De zon staat vol aan de hemel en het zal pas weer de volgende dag zijn wanneer er weer word aangemeerd. Gisteren zijn de meeste gasten van boord gegaan, gevolgd door een deel van de bemanning, dat overbodig was geworden. Buiten de kapitein en zijn bemanning zijn er nog maar een paar gasten die allemaal de mogelijkheid hebben gekregen, om voor een kleine toeslag een grotere kamer te huren. Voor jou heb ik een mooie kamer geboekt. Met een extra groot bed, een badkamer als een balzaal en de uitgang rechtstreeks op het voordek. Jammer dat we er niet samen van kunnen genieten. Voor een zakelijke bespreking moet ik even heen en weer naar Nederland. De zaken gaan voor het meisje!
Languit lig je op een deckchair van de volle zonnestralen te genieten wanneer er een schaduw over je heen valt. Schuin kijk je onder je hoed vandaan als je ogen bijna verblind worden door een strak wit pak met gouden knopen en verschillende zwarte strepen op de schouders.
“Sorry, dat ik u even stoor”, zegt een zware, maar vriendelijke stem. “Een aantal gasten hebben gevraagd om vanavond aan dek te eten. Normaal gesproken is dit niet mogelijk, maar omdat er nu nog maar elf gasten aan boord zijn, kunnen we een uitzondering maken. Ik wil aan u vragen of dit voor u geen probleem is?”
Je gedacht dwalen af, naar de eetzaal waar het altijd aan het einde van de dag te warm is. Elk avond ben je blij dat het diner klaar is en je een luchtje kunt scheppen op het benedendek. Na deze verkoeling ziek je, vaak al redelijk vroeg, onze kamer op. Lekker in bad, en dan een boekje lezen.
Je kijkt naar het jonge gezicht van de boodschapper en zegt dat je het heerlijk vindt om buiten te eten. Hij knikt, excuseert zich en loopt terug om door te geven dat iedereen zich positief heeft uitgelaten om op het bovendek te eten. Gehypnotiseerd kijk je naar de het strakke kontje dat zich goed gevormd heeft in het witte uniform. Afwezig besef je, dat je twee nachten het rijk alleen hebt. Een lichte opwinding maakt zich van je meester en net voor je besluit om niet te lang in de zon te blijven liggen, hoor je opnieuw voetstappen. Twee knappen mannen komen naar je toe gelopen. Alle twee al klaar voor het diner, de ene in een kaki zomerpak en de andere in een strakke, donkere outfit. Glimlachend kijken ze je aan.
“Heb je zin om met ons een glaasje champagne te drinken?” zegt de jongste van de twee. “We zagen je liggen en hoorden dat je twee dagen alleen op het schip verblijft.”
Je kijkt naar de twee goed gevormde lichamen, jammer dat alle knappe kerels altijd gay blijken te zijn. Stiekem hoop je dat ze bi zijn, net als jij. Ze waren je al eerder opgevallen toen je een aantal dagen geleden langs het strand wandelde. Daar hadden ze met een strak zwembroekje in het zand gelegen. Van afstand had je ze stiekem bespioneerd en moest concluderen dat ze zeker een stel waren.
“Natuurlijk lust ik wel een glaasje”, zeg je, als je ze onschuldig aankijkt. Je biedt ze een deckchair aan. Voor ze gaan zitten, geeft de ene man je een lang chic glas en de ander laat de champagne knallen. Nadat je al hun vragen hebt beantwoord en de tweede fles champagne is geopend wordt het tijd dat jij ook wat vragen stelt.
Door de combinatie van zon en alcohol klinkt de vraag hoe lang ze al samen zijn aardig cliché. Ze kijken je lachend aan, het is even stil.
“Ongeveer, eenendertig jaar”, klinkt het. Vragend kijk je ze aan. “We zijn broers en één keer per jaar gaan we samen op vakantie. Even weg van alles, weg van de drukte en even opladen voor het hectische leven in Nederland.”
Voor je verder iets kunt zeggen klinkt de dinerbel die aangeeft dat over een uur het eten geserveerd wordt. De mannen staan op.
“Jij moet je nog aardig optutten voordat je aan het diner kan verschijnen.” De man in het donkere pak geeft je een knipoog als hij zegt dat het niet anders kan dan dat je het middelpunt van de avond zal zijn.
“Als je wil kan je vanavond aan onze tafel dineren.”
Met een klein knikje geeft je je goedkeuring.
Voordat je het bad vol hebt laten lopen zoek je uit wat je deze avond zal dragen. Afgelopen middag had je al verschillende kledingstukken uitgezocht, maar had je nog geen vermoeden wat er die avond allemaal te gebeuren stond. Een sensuele twinkeling gaat door je onderbuik als je naar de lingeriesetjes kijkt die je stiekem, voor een spannend avondje met ons tweeën, hebt meegenomen. Je pakt een rood kante bh met een bijpassende string. Het kante stofje voor je borsten is transparant en mooi afgewerkt. Ook je string is zo afgewerkt dat alles subtiel zichtbaar blijft. De twee dunne kousen met een witte naad waarin je benen nog beter in uitkomen leg je naast het setje. Doordat ze geen kleefbare band hebben pak je de rode jarretelles die ik ooit voor jou bij het setje hebt aangeschaft. Het wordt de eerste keer dat je hem draagt omdat je hem altijd iets té hebt gevonden.
Een wit zijde jurkje met een half diepe decolleté haal je van een kleerhanger en alles leg je op het maagdelijk witte dekbed van het strak gedekte bed. Je kleedt je uit en laat voorzichtig in het warme water glijden. Langzaam voel je dat je begint te ontspannen en als je op de klok kijkt zie je dat je nog tijd genoeg hebt om even heerlijk te blijven liggen. Als je helemaal bent ingezeept begin je je benen glad te scheren en als je daarmee klaar bent zorg je ervoor dat de rest ook helemaal glad is. Onbewust heb je het gevoel dat er vanavond veel staat te gebeuren. En je besluit dat je maar beter goed voorbereid kan zijn. Als alles naar wens is stap je uit bad en pak je de witte badjas waarin je helemaal weg kan kruipen. Als je bent opgemaakt en je nagels rood hebt gelakt, prik je lange oorbellen in en maak je een elegante ketting vast om je nek.
Dan gaat de telefoon. Een stem heel ver weg vraagt of alles naar wens is. Ik ben net geland op Schiphol en wilde nog even bellen voordat het veel te laat zou worden en ik alleen nog maar een sms-je zou kunnen sturen. Je vertelt dat je zo gaat eten en uitgenodigd bent om bij de twee heren te gaan zitten. Ver weg hoor je me nog zeggen dat ik blij ben dat het twee homo’s zijn, en dat jij lesbisch bent, anders had ik het je moeten verbieden. Dan valt de verbinding weg en sta je weer alleen in de kamer. Nog voor je de telefoon weg hebt gelegd krijg je een sms-je. Liefje, maak er maar een gezellig avondje van en ik ben weer snel bij je. x.
Als je bh en jarretelles aan hebt gedaan pak je je kousen. Voorzichtig trek je ze omhoog langs je gladde benen en maakt ze vast aan de rubberen klemmetjes. Je naad loopt strak vanaf je hiel naar boven en je benen worden nog meer geaccentueerd wanneer je de rode lakpumps aan hebt. Als laatste pak je het witte zijde jurkje en trekt hem over je hoofd naar beneden. Het topje van het jurkje zit net iets te strak waardoor het rode kant van je bh net boven de stof uitkomt. Je loopt iets achteruit en keurt je zelf in de grote spiegel. Conclusie: je gaat alle aandacht van deze avond stelen. Het rood van je bh, pumps en gelakte nagels zorgen er voor dat je er chic maar ook zelfverzekerd uitziet. Een beetje arrogantie is ook wel een beetje op zijn plaats als je wordt uitgenodigd om plaats te nemen bij twee knappe mannen.
Wanneer je naar buiten loopt hoor je de dinerbel nogmaals slaan, tijd om benedendeks te gaan. De wind laat je jurkje iets opwaaien en met één hand houd je hem in bedwang om ervoor te zorgen dat je jarretelles niet prijs worden gegeven. De zon is in kracht afgenomen en je bent blij dat je kousen aan hebt. Eén van de matrozen is op verschillende plekken de lantarens aan het ontsteken zodat het schip in een sprookjesjacht veranderd. Als je hem voorbij loopt en je hakjes regelmatig tikken op het teakhouten dek, voel je zijn ogen in je rug prikken. In plaats van onzeker, word je er meer van bewust dat jij de jager bent, omringd door verschillende prooien. Niet alleen zullen zij er alles voor over hebben om jou te verschalken, jij zult de touwtjes in handen hebben en ze subtiel alles laten doen wat jij wenst. Dit idee geeft je nog meer vrouwelijkheid en je besluit om je een beetje uit de hoogte en bitchy op te stellen. Meestal zijn mannen hier nog gevoeliger voor omdat hun ego het niet toelaat iets verleidelijks te aanschouwen zonder dat ze het kunnen veroveren.
Het geroezemoes verstomt wanneer via de brede trap naar beneden loopt. Elegant zet je je pumps op de treden en langzaam kom je als een diva de trap af. De verschillende mannen kijken naar je lange slanke benen. Als je het geheel overziet, merk je dat de vrouwen die aanwezig zijn een jaloerse blik op je werpen en met en schop onder de tafel de aandacht van hun partners opeisen. Kordaat loop je naar de laatste leegstaande stoel. Onhandig staan de twee broers op om je naar de tafel te begeleiden. Je strekt je armen uit om geen onderscheid te maken zodat je tussen twee krachtige lichamen naar de tafel wordt gedirigeerd. Je merkt dat je geprikkeld wordt en dat je lichaam zich langzaam nog vrouwelijker gaat vertonen. Je borsten worden stevig en je voelt je tepels gespannen tegen het kant drukken. Als je zit en het jurkje nog iets strakker tegen je gespannen borsten zit, worden je tepels zichtbaar. Je slaat je benen over elkaar en je kunt nog net voorkomen dat het rood van je jarretelles zichtbaar wordt.
Bij de eerste twee gangen blijft het aardig stil aan tafel, maar wanneer de eerste fles witte wijn leeg is en de volle rode bordeaux voor driekwart is genuttigd, begint het gesprek wat losser te worden. Je vertelt dat ik voor zaken terug moest naar Nederland en dat ik over twee dagen weer terug kom. In eerste instantie vond je mijn vertrek niet leuk, maar je voegt je er met een glimlach aan toe dat je niet gerekend had op een dergelijk prettig gezelschap.
“We zijn vereerd en zullen ons naar behoeven om je bekommeren”, melden de heren. Langzaam ga je gerichter vragen stellen en uiteindelijk heb je het gesprek zo gedraaid dat je op het punt bent gekomen om de mannen rode oortjes te bezorgen. Wanneer je meer wijn gedronken zou hebben zou het dubbeltje de verkeerde kant op gevallen zijn, maar nu heb je alles nog goed in de hand.
Na het diner wordt de muziek wat luider en geeft de kapitein te kennen dat, wanneer de behoefte bestaat, er gedanst mag worden. Voordat één van de broers iets kan doen is er een andere man van de tafel naast jullie opgestaan die vraagt of hij de eerste dans mag. Je kijkt hem aan en natuurlijk wijs je hem niet af. Je voelt een lichte jaloersheid bij de twee heren opkomen en weer merk je dat jij de touwtjes strak in handen hebt.
“Sorry, als ik wat onstabiel sta, maar ik heb al redelijk wat wijn genuttigd”, zeg je verontschuldigend tegen je danspartner.
“Dat geeft niets”, is zijn antwoord en om zijn woorden kracht bij te zetten drukt hij je wat steviger tegen zich aan.
“Mijn vrouw zal nu wel aardig jaloers zijn, maar ach, dat heb ik er wel voor over”, fluistert hij je in je oor. Wanneer hij schuin tegen je aan staat voel je iets hards tegen je bovenbeen.
Hoe zou het geweest zijn als we nog met zijn tweeën waren geweest? Zou je dan hetzelfde aangetrokken hebben en zou je de moed gehad hebben om met een vreemde man gedansd te hebben? Je schudt de gedachte van je af en drukt je been steviger tegen zijn gevoelige plek om hem nog meer te stimuleren. Wanneer de muziek stopt en je weer terug wil lopen naar je stoel voel je alweer een arm om je middel.
“Niet te snel terug, wij mogen ook een keer.”
Je draait je om en als je je vorige danspartner terug naar zijn tafel ziet lopen, ontgaat het je niet dat zijn vrouw ziet in welke toestand haar man verkeerd. Boos staat ze op en zonder veel woorden, maar met een nonverbale afkeuring, loopt ze via de trap naar boven. Haar man kijkt je glimlachen aan. Eén trofee heb je al binnen, op naar de volgende.
De muziek wordt zwoeler en dan ineens sta je dicht tegen je tweede doelwit aan. Slowend als twee leerlingen uit de brugklas. Zelfs de spanning van die tijd lijkt weer terug te keren. Je voelt zijn adem langs je oor en merkt dat hij op het moment wacht om iets te fluisteren.
“Ik snap niet dat iemand een juweeltje zoals jij achter kan laten.” “Ach,” fluister je terug, “je weet nog niet half waartoe dit juweeltje in staat is.”
Voorzichtig kantel je je bekken tegen zijn kruis en net zoals bij de eerste man, voel je iets groeien. Je gedachten drijven mee op de melodie van de muziek. Je weet niet hoe lang je tegen elkaar hebt gestaan en hoeveel liedjes er voorbij zijn gegaan. Wat je wel weet is dat hij een brede borstkast heeft en groot geschapen is.
De twinkeling van vanmiddag is in alle hevigheid terug gekomen. En wanneer je weer plaats hebt genomen aan de tafel wil je niks liever dan een koel glas champagne of een verfrissende cocktail. Voordat je hebt kunnen bestellen geeft de kapitein aan dat het diner gesloten is en dat de drank die nog genuttigd zal worden aan de bar moet worden besteld. De mannen kijken elkaar aan. “Heb je zin om bij ons een afzakkertje te drinken?”
Je kijkt ze aan en slaat hun uitnodiging af.
“Nee, ik denk dat het beter is om terug naar mijn kamer te gaan.” Het lijkt wel of de wereld van de broers instort.
Plagerig vervolg je: “Jullie mogen wel met mij mee, ik heb nog een fles champagne koud staan.”
Wordt vervolgd
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
