Ze had sinds de lunch echt haar best gedaan om de vergadering op het werk in de juiste banen te leiden, maar steeds weer werd er afgeweken van de hoofdpunten. Steeds weer werd een beslissing uitgesteld. Steeds weer werd de spanning in haar lijf opgeschroefd. Tot ze de kloppende, intense gloed in haar onderbuik niet meer kon negeren en de aanwezige mannen gewoon had gezegd dat ze maandagochtend hun eindresultaten op haar burear verwachtte, waarna zij persoonlijk de knoop zou doorhakken.
De manager die anders steeds zo begrijpend en aandachtig was, had de vergadering abrupt, met niet mis te verstane woorden, tot een einde laten komen. Ze wist ook wel dat niemand van hen wist wat haar plannen waren. De opdrachten die ervoor zorgden dat ze nu al de hele week rondliep met een brandend verlangen in haar lijf: ze zouden absoluut geschokt zijn!
Ze was al meer dan een uur achter op schema en zag haar toekomst dan ook met een angstig (en verlangend) hart tegemoet. Herinneringen aan vorige straffen en gebeurtenissen had ze nog helder in haar geest. Thuisgekomen worstelde ze zich in sneltreinvaart uit haar doorregende kleding en liet alvast de douchekraan lopen. Snel keek ze haar post na, met een glaasje wijn om de zenuwen te bedaren.
En toen, onder het heerlijk warme, stromende water kwam ze tot rust. De geur van douchegel en shampoo. Met aandacht en een geduld dat ze eigenlijk niet heeft, keek ze haar zachte huid na. Geen enkel haartje mocht tevoorschijn komen, dus na grondig in de weer te zijn geweest met scheergel en mesje, bleef er niets meer over dan de kale, sensuele rijpheid van haar veertigjarige huid. Volle borsten waar ze best trots op is, tepels nu hard en stijf omdat ook deze ongetwijfeld wisten wat hen te wachten stond. Druipend kwam ze snel de douche uit, ze had geen tijd om met zichzelf te spelen.
Toen ze afgedroogd was, maakte ze zich subtiel op en bestrooide ze haar lichaam met een sensueel glanzende talk. Nadat ze toch even de tijd nam om zichzelf in de spiegel te bewonderen haalde ze diep adem en nam de jas uit haar kast. Het was een lange, mooie jas die hij voor haar gekocht had alvorens hij op zakenreis was vertrokken. Onder de jas mocht ze niets dragen. Alles wat hij haar toestond mee te nemen waren schoenen, een treinticket en een paspoort.
Even twijfelde ze toen de gedachte zich opdrong dat ze op het punt stond de zich aan haar meester over te geven, gehuld in slechts een jas. Ze wist dat, om zijn intense liefde te voelen, zij zijn sterke, gebiedende handen moest toestaan. Strelend, maar ook straffend. Maar met haar eerste stap buiten de deur wist ze weer hoe groot haar vertrouwen in hem was, en heel paradoxaal voelde ze ineens dat ze vrij was!
sanne
