Een dag is voorbijgegaan sinds ik mijn muze Charlie zag op straat. Een dag waarin ik nauwelijks hebben kunnen slapen, eten of nadenken. De enige in mijn hoofd is zij. Zij, die blanke engel, die jonge sirene die mij in haar macht heeft. Ik loop zenuwachtig te ijsberen door mijn werkplaats. Ze zou vandaag terugkomen, maar hoe laat? Misschien was alles slechts een droom geweest, een illusie die me voor de rest van mijn leven zal vullen met wanhoop. Ik wil nog maar één ding: haar weerzien en aanraken. Met een schok besef ik me dat ik haar gedurende de hele eerste sessie niet één keer aangeraakt heb. Zou ze dan echt een droom zijn geweest?
Een klop op de deur, voetstappen, muziek in de verte. Zou zij het zijn? Ze is het! Uitzinnig van vreugde ren ik haar tegemoet en zie haar rustig mijn werkplaats in lopen. In tegenstelling tot de sportkleding die ze gisteren droeg, draagt ze nu een roze jurkje met een brede hals, die haar blanke hals, sleutelbeenderen en decolleté toont. “Charlie, ik ben zo blij dat je weer terug gekomen bent,” verzucht ik en besef hoezeer ze me in mijn macht heeft, “ik heb de hele nacht aan je liggen denken.” Dat was waar. Ik had nauwelijks geslapen, want elke keer dat ik mijn ogen sloot, lag zij weer voor me. Het gelaat van een engel, het lichaam van nimf, de onschuld van een kind. “Beloofd is beloofd, toch?” zegt ze, “Wat wil je vandaag met me doen?”
Ik moet me inhouden om niet uit te schreeuwen dat ik haar wil vasthouden, wil zoenen, wil bevredigen zoals alleen een echte kunstenares dat kan en antwoord kalm: “Ik zat eraan te denken om wat schetsen van je te maken om die later misschien uit te werken tot schilderijen.” Onverschillig haalt ze haar schouders op. “Alleen wou ik het deze keer niet hier in de werkplaats doen,” ga ik verder, “ik weet namelijk een mooi, rustig plekje bij een meertje buiten de stad.” Charlie vindt alles goed. Luchtig volgt ze mij naar mijn auto en tijdens de korte rit naar het meer kan ik mijn ogen slechts met grote moeite op de weg houden. Telkens schieten mijn ogen opzij om haar te bekijken, terwijl zij ongeïnteresseerd naar buiten kijkt. Het is warm buiten en het dak van mijn cabrio is open, zodat ik in mijn ooghoeken zie hoe de dunne, roze stof van Charlies jurkje flappert in de wind en tegen haar lijf aangedrukt wordt. Slikkend met een droge mond zie ik haar borstjes door de jurk heen priemen. Ze draagt dus geen beha. De wapperende stof aan de rand van het decolleté toont zo af en toe deels de stevige, witte boezem, die op mijn netvlies gegrift staat. De contouren van haar dikke, ronde tepels vormen twee ondeugende bobbels in het roze katoen. Onder het jurkje liggen haar ivoren benen nonchalant uit elkaar en de wind onthult sporadisch haar volle dijen. Ik richt mijn ogen weer op de weg en sla de laatste afslag in, terwijl ik fantaseer over de mogelijkheid dat ze behalve geen beha, misschien ook geen slipje draagt. Na een stukje tractorspoor bereiken we mijn favoriete schilderplek. Aan het meer, door bomen omringd en vooral heel rustig. Ik laad mijn schets- en schilderspullen uit de auto, terwijl mijn muze het uitzicht in haar opneemt, waarna ik op mijn klapstoeltje ga zitten en Charlie instinctief een kleedje uitspreidt en erop gaat zitten.
Inspiratie vloeit als creatieve adrenaline door mijn lijf en ik schets in razend tempo de verschillende posities die Charlie voor me in neemt. Net als de vorige dag begint ze conservatief, maar toont ze zichzelf gaandeweg van een steeds verleidelijkere kant. Ik voel mijn string alweer plakken als mijn muze het ene moment op haar knieën vooroverbuigt en mij een blik in haar jurk gunt, om vervolgens opzij te gaan liggen en haar jurkje op te trekken zodat ik haar ronde heupen zie en met een razend hart besef dat ze inderdaad niets onder haar jurkje draagt. Charlie glimlacht als ze ziet hoe ik bloos en zwaar adem en gaat op haar hurken zitten. Mijn ademhaling wordt nog dieper nu ik onder haar jurkje kan kijken en zie hoe tussen haar benen twee dikke schaamlipjes prijken, die iets uit elkaar staan en het roze vlees tonen, waar ik de hele nacht van had liggen dromen.
Als ik mijn schets af heb, knoopt Charlie haar jurkje open en gaat rechtop zitten, alsof ze doorheeft dat haar fiere, witte borstjes nu prachtig gecontrasteerd worden door het blauwe water op de achtergrond en perfect belicht door de hoogstaande zon. Terwijl ik ze schets, vraag ik me af hoe het zou zijn om die uitdagende, perzikkleurige tepels tussen mijn vingers te hebben… of in mijn mond. Mijn string is nu doorweekt en knelt om mijn opgezwollen lippen. Of het nu is omdat ze mij gek wil maken, of omdat de situatie haar evenveel opwindt als mij weet ik niet, maar ik voel mijn kruis tintelen als Charlie het jurkje uitdoet en in kleermakerszit achterover gaat zitten, waarna ze met haar rechterhand haar poesje betast.
Ik schets nu zonder nog naar het papier te kijken, want ik wil niets missen van mijn muze, die met gesloten ogen en open mond over haar roze schaamlippen wrijft, die gespreid mijn richting in wijzen. Ze kreunt zachtjes en opent haar ogen weer. Ze kijkt me recht aan maar ik kan slechts kijken naar de vinger die in het natte, roze gaatje verdwijnt, om glimmend weer naar buiten te komen. Mijn schets is af. Ik neem een nieuw vel in afwachting van wat mijn muze nu weer voor me in petto heeft.
Ze verroert zich deze keer niet. Ze kijkt me slechts aan met haar grijze ogen en kreunt, terwijl ze met haar vinger door haar poesje roert. Wat zou ze willen? Zou ze doorhebben dat ik wanhopig verlang naar haar aanraking? Ik besluit het erop te wagen en loop naar haar toe. Haar wazige ogen volgen mij als ik achter haar ga zitten en haar schouders vast pak. De tinteling die deze eerste aanraking waar ik zo naar gehunkerd heb door mijn lichaam stuurt, is bijna genoeg voor een orgasme en ik voel ook haar koele lichaam huiveren als ik mijn handen over haar armen laat glijden.
Met haar linkerhand pakt ze mijn been vast, terwijl ze met de andere hand doorvingert. Ze leunt nu met haar rug tegen mijn borsten en ik ruik aan haar haren en haar nek. Ik kus haar in haar nek, terwijl mijn handen over haar schouders glijden en haar borstjes omvatten, die hard aanvoelen en rillen onder mijn aanraking. Ik masseer met één hand en knijp met de andere in een stijve, dikke tepel. Charlie kreunt nu bij elke ademtocht en begint met haar billen tegen mijn gespreide kruis aan te rijden, dat intussen zo dik en nat geworden is dat mijn string ertussen plakt en mijn broek een klamme vlek bezorgt.
Mijn jonge, mollige muze stopt met vingeren en ik voel hoe een zachte, glibberige hand de mijne pakt en naar haar kruis leidt. Over haar schouder kijk ik hijgend hoe mijn hand haar dikke, ronde poesje vindt. Ze kreunt hard in mijn oor als mijn middelvinger tussen haar bolle lipjes glijdt en cirkeltjes trekt rond haar clitje. Mijn linkerhand knijpt liefkozend in één van de spitse borstjes, terwijl de rechter met één vinger haar binnenste verkent door zich diep in het nauwe gaatje te persen. Een tweede vinger glijdt met moeite naar binnen en wrijft daar over haar g-plek, waarna mijn muze met haar heupen mijn vingers steeds dieper naar binnen werkt, tot ze er tot de knokkels in zitten.
Charlie trekt haar benen op, zodat ik nog iets verder in haar kom, maar ze is niet tevreden. Ik krijg een idee en pak uit het mandje, dat op het kleed staat, een langwerpig, glazen mineraalwaterflesje, dat ik langs haar druipend natte poesje strijk en vervolgens met de hals naar binnen laat glijden. Mijn muze kreunt genietend als ik het flesje bij elke stoot weer ietsje verder naar binnen laat glijden in het roze gaatje, dat steeds verder opgerekt wordt tot het flesje er tot het etiket in zit. Sneller en sneller glijdt het glinsterende glas naar binnen en buiten en Charlie kreunt tot haar lichaam schokt en ze in mijn armen klaarkomt. Terwijl ze zich omdraait, op haar rug gaat liggen en haar poesje met fles en al de lucht in steekt, buig ik me slaafs voorover en ruik direct de heerlijke, zilte geur van haar sap. Terwijl ik de fles weer in en uit haar manoeuvreer, kus ik haar op haar klitje en begin dan te likken aan het sappige knobbeltje. Al snel komt ze nogmaals kreunend klaar en gaat zonder iets te zeggen rechtop zitten en verwijdert het slijmerige flesje.
Ik heb haar lichaamlijk bevredigd, zoals zij mij artistiek bevredigde, maar heb ik nu niet recht op meer? Mijn kloppende poes schreeuwt om een hand, een tong, wat dan ook, maar mijn muze kleedt zich al weer aan.
Ik kan niets anders doen dan mijn spullen weer in de auto laden en haar terug naar huis brengen. We zeggen niets, maar weten allebei dat we elkaar de volgende dag weer zullen zien.
Jolien
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
