Het was op een avond toen ik op mijn stoel in de kamer zat. Het lot had ik overgelaten aan de wind die door de kier van het raam aan het gordijn trok. Elke keer als ik een glimp van buiten opving openbaarde zich het sacrale groene licht dat zich maar eenmaal per jaar liet zien. Het had een vochtige deken getrokken over de wereld.
Schaduwen bestonden niet op dit platste stuk van de aardkloot. Toch wilde God mij blijkbaar meevoeren in de opvoering van zijn spektakelstuk, want steeds vaker werd het gordijn als een theaterdoek opengetrokken waardoor het decor zich in al zijn naaktheid aan mij toonde. Er speelden geen acteurs mee in deze eenakter. Ik als enige toeschouwer mocht exclusief de première aanschouwen. God was de regisseur. Een kaartje hoefde ik niet te kopen, dat was te aards zo vond hij.
Ik rookte een sigaret. De hete rook liet ik door mijn longen trekken waar het een spoor van pijnlijk genot achterliet. Om de pijn te blussen koelde ik mijn ingewanden met ijskoude wijn.
Er was geen wind, geen geur en geen leven te bekennen. Alleen maar groen licht. Iemand had mijn telefoonnummer gedraaid. Een snerpende pieptoon verstoorde mijn overpeinzingen. Ik pakte de telefoon en vroeg de beller op te hangen. Zwijgzaam tuurde ik weer over de weilanden die er als ondoordringbare bergketens bij lagen. Ik voelde de behoefte ze te beklimmen maar ontbeerde de kracht en de moed. Weer ging de telefoon.
Een vrouwenstem drong mijn gedachten binnen. Ze sprak een taal die ik niet verstond. Ik liet haar het verhaal doen en vroeg haar op te hangen. Ze weigerde. We zwegen. Ik nipte aan het glas en genoot van de stilte. Uiteindelijk hing ze op. Dauw slingerde over de sloten en ontrokken de slapende koeien aan mijn zicht. Langzaam naderde ik het eindpunt van mijn concentratie. De controle over al mijn zenuwen was bijna compleet.
Het kostte me steeds minder moeite de zoektocht naar innerlijke rust te voltooien. Het waren de spaarzame momenten dat ik buiten mezelf kon treden. Ik pakte de telefoon. Drukte op verscheidene nummers en wachtte op de vrouwenstem. Ik sprak de afgesproken woorden en legde de hoorn weer neer.
Om geen enkele overbodige beweging te maken trok ik in slow motion mijn trui uit. Mijn vinger gleed langs mijn schouder en haakte achter een sluiting. Met de nagel trok ik hem los waardoor mijn bh op de grond viel. Mijn hand gleed over mijn buik en trok aan de knoopjes van mijn broek. Een voor een maakte ik ze los. Met zachte drang duwde ik de spijkerstof naar beneden. Na mijn sokken trok ik ook mijn broek uit en streelde over het satijnen slipje. Het minuscule stukje textiel legde ik op de stoel en naakt liep ik door de kamer. De deur zwaaide met een zucht open waar de gang zich als een donker hol voor mij openbaarde.
Op de tast liep ik door en opende de buitendeur. Een zachte voorjaarswind streek langs mijn dijen en langzaam liet ik mijn ogen wennen aan de duisternis. Voor mij scheen nog steeds het groene sacrale licht. Door de optrekkende mist leek er een zacht donzen tapijt te ontstaan. Het oogde zacht, uitnodigend en warm. Mijn blote voeten betraden behoedzaam het gras.
Geluidloos brachten ze mij naar het midden van het weidse stuk grasland. Ik wachtte en zoog gulzig de koele avondlucht op. Een gerucht klonk in de verte. Toen werd het weer stil. Steeds nadrukkelijker voelde ik de aanwezigheid van een persoon. Ze kon niet ver weg meer zijn. Toch rilde ik toen ze haar hand over mijn rug liet glijden. Ze bleef achter me staan en sloeg haar armen om mij heen. “Hoi lieverd, ik heb je gemist,” zei ze zacht en zoende me in mijn nek. Haar tong likte aan een oorlelletje.
De warmte van haar naakte lichaam straalde door mijn rug heen en liet een zweetdruppeltje over mijn buik opwellen. In haar hand droeg ze een deken die ze voor me neer liet vallen. De mist werd dikker en omsloot onze lichamen. We bukten tegelijkertijd en lieten onze dampende lijven neerdalen op de deken. Haar zachte warme lippen drukten tegen mijn borst. Als een kind begon ze te zuigen. Ik aaide haar en keek toe hoe zij zich overgaf aan mijn hunkering bemind te worden. Mijn lichaam begon langzaam weer te wennen aan haar aanrakingen. Het genot won het van mijn onwennigheid en langzaam liet ik me meevoeren met haar sensualiteit.
Ze beroerde mijn tepels als kussens en liet mijn buik golven als een branding. Soepel liet ze haar naakte huid over mijn lichaam glijden. Ik voelde hoe haar tong een slingerende beweging maakte over mijn huid. Ze zocht het hete middelpunt van mijn passie. En ze vond het. Raakte het aan op een manier die mij vreemd was maar mijn bloed liet kolken. Dromerig bekeek ik het decor van ons minnespel. Ik laat haar toe in mijn diepst verborgen vrouwelijkheid.
Haar tong reikte naar het gevoeligste en meest kwetsbaarste plekje van mijn ziel. Ik voelde de trilling in mijn buik en mijn baarmoeder zich spannen. Ze nam me zoals alleen een vrouw kan. Haar handen beroerden mijn gevoelige huid en gespannen billen. Het groene licht en de hemel die ons zwijgzaam gadesloeg straalde een intense eeuwigheid uit. Dezelfde eeuwigheid die ik voelde bij deze blinde ontmoeting.
Elk jaar, op de avond van het groene licht troffen we elkaar. Om ons af te zonderen en tot het ochtendgloren elkaar te beminnen. Ze draaide zich van me af en tuurde naar de sterren. Mijn handen streelden haar liefdevol. Zoenend vervolgde ik onze samensmelting en liet mijn mond proeven aan heel haar lichaam. Langzaam bewoog ze haar benen van elkaar. Met haar vinger gebood ze me dichterbij te komen. Als een bloeiende roos opende ze zich voor mij. Mijn lippen liet ik langzaam zakken.
Haar intiemste geheim, daar waar al haar genotszenuwen bijeenkwamen, liet mij toe. Als een volle mond zoende ik haar lippen. Liet mijn tong avontuurlijk door haar vrouwelijke domein glijden. Haar overgave ging gepaard met heerlijke smachtende geluiden. De mist maakte tekeningen in ons haar en verliefd zoenden we met elkaar. Knuffelden elkaar warm en vervolgden onze erotische reis tot de eerste zonnestralen zich zouden laten zien. We vreeën als engelen en beschouwden de wereld als decor. Volgend jaar, zelfde dag, zelfde tijd, zelfde plek zou ik mijn hart zich weer openen aan mijn grootste liefde die ik nooit zou leren kennen.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
