Hun kring is bijna volledig. Nog nooit is het moment van volmaaktheid zo dichtbij geweest. Ze hebben gezworen dat het hun nooit ging lukken. Het is niet eenvoudig geweest deze laatste heks te vinden. Ze moest immers perfect zijn, mooi en onafhankelijk, maar vooral maagd. Om tot de unieke verbondenheid van een heksenkring te komen moet je over zuiver maagdenbloed beschikken. De nieuwe had dit bloed, en was voorlopig nog onschuldig.
Angelina is haar naam, maagd binnen enkele uren alleen nog haar sterrenbeeld.
Laat het ritueel beginnen. Dit is de nacht van ontucht…
Het is zover, de avond van de eerste volle maan van het nieuwe jaar. Volle maan, het moment waarop de geesten in contact treden met de aarde. Maar ook is de volle maan een gevaar voor zowel voor weerwolven als geliefden. Bij volle maan stroomt het bloed van de schimmigen sneller, dan jaagt het hart – zelfs van de meest zedigen onder ons – naar ongetemde bevrediging, ongetemde lust.
Ze hebben afgesproken voor een oude kerk in een donker, mysterieus bos. Ze is er nog nooit eerder geweest, maar de meiden hadden haar de weg goed beschreven. De maan verlicht haar bleke gezicht, en even blijft ze er gehypnotiseerd naar staan staren. Wat later hoort ze krakende takken om zich heen, en snel vervolgt ze haar weg op het pad. Haar jurk blijft achter een verdroogde struik hangen, en ze blijft weer abrupt staan. Ze is opgewonden, misschien bang, maar ook benieuwd naar wat er haar te wachten staat.
Uit het niets komen vijf donkere figuren op haar af, ze gilt. Maar haar gil wordt gedempt door een hand voor haar mond. Ze wordt geblinddoekt. Ze weet wie ze zijn, en ook waar ze naartoe gaan. Toch verontrust het haar. Iemand neemt haar bij de hand, en ze hoort het geritsel van voeten over dode bladeren achter haar. Het gekraak van dode bladeren maakt plaats voor voetstappen op een koude marmeren vloer. Ze zijn in de kerk.
Haar blinddoek wordt haar ontdaan, en ze wordt omringd door een cirkel van vijf mooie meiden.
Hun gezichten zijn prachtig verlicht door de talrijke kaarsen in de kerk.
Desdemonia en de haren nemen plaats op de koude kerkvloer. Zonder een woord te zeggen, en met Angelina in hun midden, haalt ze een beker tevoorschijn. De beker wordt gevuld met rode wijn en gaat de cirkel rond. De laatst geeft de beker aan Angelina, die hem helemaal leeg drinkt. Dit gebeurt meerdere keren.
De rode wijn mist z’n invloed niet, Angelina krijgt het warm. Het voelt net alsof de wijn door haar hele lichaam stroomt. De kerkklokken weerklinken, het is middernacht. Desdemonia staat op en het wordt Angelina duidelijk dat het ritueel begint. Viona vraagt Angelina nog even te wachten achter in de kerk en verdwijnt zelf achter een van de pilaren. Ook de drie andere meisjes verdwijnen, en Angelina voelt zich heel even heel alleen in de koelte van de kille kerk.
Angelina ziet hoe Desdemonia naar voren schrijdt, en als een ware priesteres plaats neemt achter het altaar. Ze is mooi, bloedmooi, met haar vuurrode lippen en ravenzwarte gekrulde haren. Ze heeft ook een prachtige robijnrode fluwelen jurk aan. De jurk omspant haar frêle lichaam nauw, zodat je de rondingen van haar grote borsten en heupen nauwkeurig kan volgen.
Desdemonia staat achter het altaar en spreidt haar armen met veel gevoel voor dramatiek.
Viona zet op het orgel een onheilspellend muziekstuk in en begint te zingen. De gotische kerk vult zich met haar bijzondere klanken. Lilith doet een teken dat ze recht moest staan, en dat is ook wat Angelina doet. Ze lijkt wel gehypnotiseerd, zowel door de muziek als door de wijn. En ze reageert dan ook nauwelijks toen Lilith haar opnieuw een blinddoek voor de ogen bindt. Lilith neemt haar bij de arm, en begeleidt haar naar het altaar. Vervolgens wordt ze zachtjes gedwongen plaats te nemen en zich neer te vlijen op het altaar.
Dan breekt Desdemonia voor de eerste keer de stilte:
“Je bent hier gekomen om het ritueel te ondergaan. Wil je dat nog steeds?”
Angelina knikt.
“Vanaf dit moment mag je niet meer spreken, tenzij wij je dat vragen. Dit is je laatste kans om te weigeren… ga je nog steeds door?”
Angelina knikt opnieuw en probeert zich volledig te laten gaan. De muziek wordt weer ingezet. Viona begint aan een nieuw stuk. Angelina kent het, maar kan niet op de naam komen. Het is een enorm zwaar en theatraal stuk, maar ze vindt het prachtig. Ze gaat er volledig in op.
Ze ligt als dood op het altaar. Ze is bevolen niet meer te bewegen, en dat doet ze ook niet. Haar jurk is goedgeschikt en haar blonde lange haren liggen naast haar ranke schouders. Ze voelt en hoort geroezemoes om zich heen. De spanning is te snijden. Ze merkt dat de persoon naast haar zich verroert. Is het Lilith?
Lilith lijkt wel in trance toen Desdemonia haar een vlijmscherpe dolk overhandigde.
Ze houdt de dolk voor zich en prevelde mysterieuze, onverstaanbare woorden. Angelina ziet niet hoe de dolk haar hals naderde, maar voelt algauw het koude staal tegen haar hals. Ze moet even slikken. Een lichte paniek beving haar, maar ze weet dat ze haar vriendinnen kan vertrouwen. Althans, dat denkt ze. Het mes verdwijnt, en ze haalt onopgemerkt en opgelucht adem. Zachte vingers komen in de plaats. Zachte vingers die haar hals beroeren, en zachtjes van haar hals naar beneden glijden. De knoopjes van haar zwarte satijnen jurk worden tergend traag opengemaakt. Ze voelt nog steeds de gladde stof tegen haar borst. Iemand opent haar jurk, en ontbloot daarmee haar beide borsten. De kilte van de plotse koude lucht, maakt haar tepeltjes hard. Een siddering gaat door haar onderbuik.
Het is de eerste keer dat Desdemonia en de anderen de borsten van hun vriendin kunnen bewonderden. Hun adem stokt, zoals ze daar onaangeroerd en hulpeloos op het altaar lag. Ze ligt klaar, te wachten op hen. Desdemonia kan zich nauwelijks bedwingen, en reikt naar Angelina’s melkwitte borsten. Lilith kan haar hier juist van weerhouden, en werpt haar leidster een vlammende blik toe. Lilith, als dienares van Desdemonia, neemt wijdbeens plaats over Angelina’s platte buik en laat voor de tweede keer de dolk zakken. Ditmaal heeft ze het gemunt op Angelina’s tepels.
Haar hele lichaam wordt bevangen door de koude. Ze krijgt het nog kouder als ze plots weer het mes voelt. Het speelt met haar tepels, maakt cirkeltjes, rond en rond. Ze voelt hoe haar tepels nog stijver worden, heel stijf. Ze priemen in het niets. Ze kan zich niet voorstellen hoe de anderen haar kunnen bekijken. Angelina voelt hoe Lilith ’s poesje tegen het hare wordt gedrukt. Voor de tweede maal gaat er een siddering door haar onderbuik.
Het mes speelt nog steeds met haar, net geen dun spoortje bloed achterlatend. Angelina bibbert, niet alleen van de kou, maar ook van de opwinding. Lilith ziet het en besluit dat het tijd is. Angelina heeft gevoeld hoe het mes haar zachtjes pijn doet, het was een heerlijke pijn. Ze hunkert naar meer, wil bijna schreeuwen: “Raak ze dan aan!”. Dan voelt ze hoe Lilith met haar zachte mond en stevige tong plots aan één van haar kleine, stevige tepels zuigt. Angelina slaakt een zucht van genot, en er volgt al snel een tweede zucht, als ook haar andere tepel door een zachte tong wordt verwend. De twee grieten knabbelen, zuigen en likken als bezeten aan haar. En Angelina komt voor de eerste keer in haar leven bijna klaar.
Alleen, ze voelt dat er meer is, ze hunkert naar iets. Die leegte in haar, die leegte die dringend opgevuld moet worden. Ze heeft het gevoel dat zoiets wel eens sneller zou kunnen gebeuren dan dat ze verwacht heeft. Zal dat gevoel juist zijn? De beide tongen verdwenen van haar tepels en Desdemonia fluistert met haar zwoele, hese stem: “Heb je er van genoten, Engel des Duisternis? Wacht maar af, in tegenstelling van wat nog gaat komen heb je nog niets beleefd.”
Ze is nog steeds geblinddoekt, maar ze heeft wel zo’n vermoeden wie haar tepeltjes zo verwend heeft. Als dit nog maar het begin is, dan stond er haar nog heel wat te wachten. Ze heeft er alle vertrouwen in dat dit de nacht van haar leven gaat worden. Ze besluit dan ook voor zichzelf, zich volledig te laten gaan.
Ze zal alles doen wat ze haar opdragen of vragen.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
