De aankondiging voor de reünie is al weken geleden in de bus gevallen en ik heb nog steeds niet besloten of ik ga. Ik ben al die jaren niet gegaan dus waarom zou deze keer anders zijn. Maar alles is anders deze keer, het gaat niet goed tussen mijn vriend en mij en een deel van mij wil graag weten wat er met mijn vrienden van de middelbare school is gebeurd. Ik weet niet of hij er ook zal zijn, mijn vriendje uit de tijd, maar de gedachte houd me wel bezig.
Kordaat neem ik een besluit, ik ben nu volwassen dus ik kan alles aan. Ik ga. Als ik dit mijn vriend vertel, betrekt zijn gezicht. Hij zegt dat hij meewil. Ik twijfel maar uiteindelijk zeg ik, prima ik zal twee kaartjes regelen. Wat maakt het ook eigenlijk uit, het is maar een reünie. Naarmate de reünie dichterbij komt, kruipen de vlinders steeds duidelijker rond in mijn lichaam. Het valt ook mijn vriend op maar hij interpreteert het verkeerd. Hij denkt dat ik niet wil en dat ik me heb laten meeslepen. Ik stel hem gerust en zeg dat ik zeker weet dat ik wil gaan. Op het laatste moment besluit ik nog een nieuwe outfit aan te schaffen en dan is het zover. We staan voor de deur van de zaal en ik haal nogmaals diep adem. Kom op, houd ik mezelf voor, er is niets aan de hand. Ik ken veel van de mensen daar binnen dus wat kan er gebeuren. Toch kan ik een gevoel van onbehagen niet van me afschudden. Ik weet dat wat daarbinnen is me zal veranderen alhoewel ik geen idee heb hoe.
We lopen naar binnen en ik wurm me naar de garderobe om mijn jas op te hangen. Als ik terug naar binnen loop, slaat de bliksem in. Daar aan de overkant van de zaal staat hij, mijn vroegere liefde en hij is alleen maar knapper geworden. Anderen zien mij staan en begroeten me enthousiast. Ik blijf me de hele tijd bewust van waar hij zich bevindt en ik baan me rustig een weg door de menigte zijn richting op. Ik moet even met hem praten, dan gaan de tintelingen uit mijn lichaam en dan kan ik me weer op de rest concentreren. Opeens komt er een schaduw over me, mijn vriend staat recht op mijn pad. Hij zegt dat hij een paar bekenden ziet en dat hij wat met ze gaat drinken. Of ik dat erg vind.
‘Nee natuurlijk niet’, zeg ik afwezig en ik geef hem een zoen.
Als mijn vriend zich wegdraait, zie ik vanuit mijn ooghoek dat hij naar mijn middelbare schoolvriendje kijkt en mijn blik opzoekt. Hij baant zich een weg naar mij toe en we ontmoeten elkaar halverwege. Even staan we sprakeloos tegenover elkaar maar al snel vervallen we in de koetjes en kalfjes die gebruikelijk zijn op zo’n feest. Ik kan mijn gedachten er niet goed bijhouden. Van dichtbij blijft hij erg knap en hij is nog net zo galant en charmant als toen. Ik begin me nu ook meer te herinneren van die periode en als een bepaalde gedachte opkomt bloos ik. Hij ziet het en zegt lachend. Jij denkt nog steeds sneller dan je praat, kom op waar denk je aan. Ik slik en zeg dapper dat waar ik aan denk niet geschikt is voor de ruimte waar wij ons bevinden, te veel publiek.
Hij kijkt me aan en staat op, ik laat me meevoeren naar de garderobe en hij trekt me tegen zich aan. Zacht fluistert hij, Ik weet precies waar jij aan dacht, ik heb namelijk precies dezelfde herinnering. Ik kijk hem aan en ik weet weer waarom ik toen als een blok voor hem gevallen ben.
Ik sluit mijn ogen en hij begint mij heel zachtjes te kussen langs mijn hals, mijn handen, mijn wangen, mijn ogen. Ik laat mijn handen over zijn borst dwalen en verstrengel ze ten slotte in het haar achter zijn hoofd. Hij richt zich op en we zoenen eindeloos. De vonk die ik zo goed ken, ontsteekt zich in mij en ik voel mijn lichaam warm worden van opwinding. Zijn handen zijn op onderzoek uit op mijn rug en hij trekt heel voorzichtig mijn blouse los. Hij houdt me in zijn armen en begint met zijn lippen aan een lome reis langs mijn hals naar beneden. Elk plekje wil hij opnieuw leren kennen maar hij slaat mijn tepels elke keer over terwijl ze smeken om aanraking. Hij likt een keer over mijn tepel en blaast dan heel zachtjes erlangs. Deze kwelling kan ik niet lang verdragen en ik besluit hem met gelijke munt terug te betalen. Ik laat mijn vingers onder zijn shirt glijden en til het over zijn hoofd. Heel zacht streel ik zijn borst en rug met mijn vingertoppen. Terwijl ik hem met glanzende ogen aankijk, buigt hij zich naar mij toe en zegt dat ik alleen nog maar mooier ben geworden sinds hij me voor het laatst zo heeft gezien. Ik glimlach en zeg dat dat ook voor hem geldt en dat ik wel nieuwsgierig ben naar de rest. Hij lacht en ik smelt weg onder zijn lieve blik.
Achter in de garderobe staat een stel dozen en hij spreidt onze jassen erover uit. Ik ga zitten en hij hurkt voor mij en trekt heel lief mijn schoenen uit. Als ik hem optrek voor een zoen dwalen mijn handen al naar zijn broeksriem. Ineens zijn onze handen overal en voor ik het weet liggen we samen op de dozen in een innige verstrengeling. Ik ben nu zo opgewonden dat ik steeds wilder reageer op zijn strelingen. Ergens in mijn achterhoofd weet ik wel dat dit niet goed zit, dat we allebei een relatie hebben maar ik laat me meeslepen in het moment. Hij neemt me mee naar ongekende hoogten en na afloop kijk ik hem wat spijtig aan. Maar de realiteit dient zich aan en ondanks dat we de rest van de avond veel gepraat hebben ga ik met mijn vriend naar huis en gaat hij naar zijn vriendin.
Wie weet of het op de volgende reünie wel wat kan worden.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —