Het bonzen van mijn hart overstemde het slepende geluid van m’n ademhaling. Ik rilde bij de gedachte dat het moment steeds dichterbij kwam, maar genoot tegelijkertijd van het onvermijdelijke ervan. Want dat was de afspraak. Ik keek naar Pjotr die naast me liep. Door het schijnsel van de straatlantaarns zag ik alleen zijn silhouet en een wolk blond haar. Aan zijn gebochelde jodenneus hing een glinsterende druppel, wachtend op de onvermijdelijke val die hem terug in de vergetelheid zou brengen. God, wat hunkerde ik ook terug naar de vergetelheid waarin ik me jaren had verscholen. Maar ik wist dat ik niet terug kon, en niet wilde, want zo meteen zou ik voor exact tien minuten het middelpunt van mijn eigen wereld worden.
De spanning was bijna ondraaglijk, wat een bevreemdend gevoel tussen mijn benen teweeg bracht. In tegenstelling tot mijn verbeelding, die zich inmiddels had afsloten van de werkelijkheid, schreeuwde mijn hele onderlichaam om aandacht. Seksuele aandacht om precies te zijn. Ik was er klaar voor. Dat dacht ik tenminste. We liepen door een wereld die de duisternis omarmd had. Ik zag hoeren zonder pooiers, parken zonder leven en winkels zonder waar. Ik probeerde Pjotr’s gedachten te lezen, wat me natuurlijk niet lukte. Wat me nog nooit was gelukt, daarvoor was hij een te mysterieus wezen. Maar wat ik wilde kon alleen bij hem. Ik trok aan mijn broek, en de te strakke string die tot vervelends toe over mijn klit schraapte. Ergens wond me het me op, maar op dit moment vond ik het irritant.
Ogenschijnlijk zonder doel liepen we door, zwijgzaam, beiden waren we in gedachten al bezig met wat komen zou. Ik greep Pjotr’s hand stevig vast en sloot mijn ogen. Ik zag het beeld van een gezichtsloze man die op me af kwam lopen. Ik voelde hoe een hand in mijn bil kneep, hoorde een stem zeggen dat ik goed ‘op de poten’ stond, en slaakte een gil toen iets hards en kouds bij me binnendrong. Ik rilde, een vlaag kippenvel golfde over mijn naakte huid en ik ervoer voor het eerst hoe mijn lichaam werd gebruikt voor louter één doel. Ik spande mijn buik, billen en heupspieren waardoor de string nog steviger tegen mijn klit werd gedrukt.
De irritatie was verdwenen, mijn lippen gloeiden en ik voelde hoe een druppeltje warm vocht over mijn been gleed. Ik raakte in ademnood en opende snel mijn ogen. We liepen nog steeds op de zelfde weg. De huizen hadden plaatsgemaakt voor hoge bomen en weelderige struiken. De lange schaduwen verdwenen door het ontbreken van licht.
De leegheid van deze kille en donkere wereld greep me bij mijn keel, liet me zweten, maar wat nog steeds overheerste was de indringende hunkering die ik al jaren met me mee torste en nooit had durven onderkennen. Maar ik was klaar voor de confrontatie met mezelf, het lot en het meest dierlijke onderdeel van de mensheid.
Langzaam maar zeker verdween de angst en maakte plaats voor een diepe en intense roes. Met elke stap voelde ik me sexier worden. Na elke meter was ik weer iets geiler dan daarvoor. Ik telde mijn ademteugen, en na elke tiende zucht werden de lippen tussen mijn benen een paar graden warmer, die van mijn mond deden precies het tegenovergestelde. Weer sloot ik mijn ogen en ik voelde hoe Pjotr me naar links duwde. De weinige geluiden stierven langzaam weg, we liepen langzaam door tot ik niets meer hoorde. Ineens werd er aan mijn jas getrokken. Iemand hield me staande. Van schrik opende ik mijn ogen en slaakte een gil.
“Ssst, ik ben het maar”, zei Pjotr lachend. In zijn hand lag een klein apparaatje. Daarop stonden allerlei getallen en een pijltje dat naar een cirkeltje wees.
“We zijn er bijna”, fluisterde hij in mijn oor. “Kijk maar” en hij wees naar de verlichte display. “Het is nog ongeveer dertig meter lopen, en je weet de code nog hé?”
“Ja, die vergeet ik nooit weer.”
Voorzichtig liep ik naar het zandpad dat voor me lag. Ik keek niet meer om nadat ik door een bocht uit het zicht van Pjotr was geraakt. Ik probeerde mijn adem onder controle te krijgen. Na ongeveer dertig meter bleef ik staan. Ik durfde niet meer om me heen te kijken. Boven me straalde een ster. Ik voelde me ineens erg eenzaam en kwetsbaar en kreeg de neiging terug te keren naar Pjotr, maar dwong mezelf lijdzaam af te wachten. Ik moest en zou me overgeven, dat was de deal met Pjotr en mezelf. Ik schrok, mijn lichaam verkrampte en ik plaste bijna in mijn broek toen ik een tak hoorde kraken. Maar het werd weer stil. Zelfs de wind hield zich afzijdig.
Wat voor mijn gevoel uren duurde, gebeurde in feite al binnen een paar minuten. Het ging veel sneller dan ik had verwacht. Het enige wat ik hoorde was een zacht gesuis. De rest kan ik amper navertellen. Ik werd naar de grond getrokken. Twee handen grepen me stevig vast. Ik voelde hoe diezelfde handen mijn jas uitrokken en met een haal me ook van mijn trui en bh ontdeden. Als verlamd liet ik het over me heen komen. Pas toen ik spiernaakt in het gras lag werd ik me weer bewust van de situatie. Ik wilde opstaan en vluchten. Maar ik merkte dat ik geen kans had. De twee handen drukten me steeds weer terug als ik me wilde oprichten. Twee natte lippen zoenden me in mijn nek. De lichaamswarmte van de man die op me lag was indringend en straalde dwars door me heen. Mijn benen werden ruw uit elkaar getrokken. Hij drukte zijn harde geslacht tussen mijn billen, waarna hij over mijn kontgaatje begon te rijden. Mijn tepels bolden op en ik gaf me over, tegen zoveel overmacht was ik toch niet bestand.
Ik merkte dat juist die gedachte me langzaam liet ontspannen. Ik kreunde zelfs even van genot toen ik zijn pik tussen mijn lippen voelde glijden. Gewillig opende ik mijn kutje door zelf met twee vingers mijn lippen te scheiden. Het natte gras plakte aan mijn lichaam, en ik zoog wat water op voor mijn droge mond. De man beukte als een wilde op me in en langzaam begon ik te genieten van mijn overgave. Steeds dieper schoot hij bij me naar binnen, steeds heftiger werden zijn stoten en ik hoorde aan zijn ademhaling dat hij zijn favoriete ritme te pakken had. Ik begon mee te doen door mijn heupen soepel mee te laten bewegen. Ik daagde hem zelfs uit door mijn kontje omhoog te drukken. Al snel ontstond er een gevecht om wie het sterkste was. Hij won het en vermoeid liet ik mijn buik weer op de grond zakken.
Terwijl de onbekende man op me inbeukte, drukte ik mijn arm onder mijn lichaam door en begon mijn klitje te masseren. Onhoorbaar voor hem kreunde ik zachtjes van plezier, en ervoer hoe angst en lust zich met elkaar vermengde, waardoor mijn lichaam in totale extase raakte. Niet lang daarna kantelde mijn gevoel en begon ik hem zelfs aan te moedigen me nog harder te neuken.
“Toe maar vieze gluiperd”, schold ik. “Leef je maar uit, slappeling. Je bent een beest. Een gefrustreerde rat. Ik walg van je, gore hoerenloper, ergens anders hoef je het niet zoeken hé, klootzak. Toe maar, nu durf je wel hé, smerige geile zwerver. Ze zouden je moet castreren. Je ballen vermorzelen onder de trein. Je pik koken in zoutzuur. Neem me maar, neem mijn natte hete kut, dan weet je morgen wat je de rest van je leven moet missen, vieze gore stumper.”
Ik raakte bijna buiten westen toen ik de eerste steken in mijn zij voelde. Mijn maag keerde zich bijna om, en ik kon maar ternauwernood voorkomen dat ik moest overgeven. Mijn onderbuik schokte en ik spreidde mijn benen tot het bijna pijn deed. Nog nooit was ik me zo bewust van een pik die in me zat. Tranen sprongen in mijn ogen toen het orgasme als een trein kwam aandenderen. Dit was de ‘point of no return’ en ik gaf me over aan mijn diepste hunkering, een vreemde en ongewenste pik nat te spuiten met mijn kutsap. Terwijl ik me luidruchtig liet gaan, als een gewond beest gilde en wenste dat al mijn gaatjes door een wildvreemde pik zou worden opgevuld, kwam hij brullend en kwijlend klaar. Met een tien harde stoten spoot hij zijn zak in me leeg. Het leek alsof zijn voorraad geilheid onbeperkt was.
Ik voelde het warme sap uit mijn kutje gutsen en over mijn billen lopen. Hij trok zich hijgend terug, en toen ik me een paar seconden later omdraaide, was hij verdwenen. Het leek alsof de wereld in brand stond. De wind bemoeide zich ermee en had de mistral meegenomen om me warm te houden. Verdoofd en nog steeds naschokkend, probeerde ik me op te richten. Vanuit het niets werd er aan mijn hand getrokken. Het was Pjotr die me overeind hielp. We zochten mijn kleren bij elkaar. Nadat ik me had aangekleed, begon ik te huilen van de spanning, ontzetting en het pure genot die ik net had ervaren. Pjotr omhelsde me en fluisterde dat hij van me hield. “Onvoorwaardelijk”, voegde hij er aan toe en trok me toen mee naar het zandpad. “Pjotr”, zei ik.
“Hm, ja?”
“Weet je zeker dat hij het was?”
“Honderd procent lieverd”, antwoordde hij. Ik heb hem net betaald.”
“Dan is het goed, mompelde ik opgelucht.”
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
