Grrr. Ik hijs me slaapdronken kreunend uit bed. Het is 7 uur, en dit op een zaterdagmorgen wanneer normale mensen mogen uitslapen. Mij is het vandaag niet gegund. Ik moet een project afmaken, en gisteren ben ik er niet klaar mee geraakt, dus dat wordt weekendwerk.
Twee uur later, op kantoor, zit ik geconcentreerd over een dossier gebogen en ik hoor of zie dus niet meteen dat er iemand mijn kamer binnenkomt.
“Ahum,” schraapt hij zijn keel, en ik kijk verschrikt op.
De eerste schrikreactie slaat algauw om in stiekeme vreugde, want het is niet zomaar iemand. Het is mijn collega Wim, waar ik al een hele tijd meer dan een boontje voor heb.
“Hallo Evelyn” zegt hij, “ik wilde je niet laten schrikken. Ik zie dat jij ook een slachtoffer bent dit weekend.”
Hij kijkt me aan met zijn grote bruine ogen en het kriebelt in mijn buik. Hij is zo ontzettend knap.
“Oh hallo Wim,” zeg ik achteloos mogelijk, maar de zenuwen gieren door mijn lijf. Wim en ik alleen, dat overtreft mijn stoutste dromen.
“Wil je koffie?” vraag ik hem en hij gaat gretig op het aanbod in.
Terwijl hij zijn koffie drinkt, kijk ik verlangend naar hem. Zijn donkerblonde haar, zijn gezicht – mooi gladgeschoren ondanks de dag en het uur – zijn mooie handen met lange slanke vingers en verzorgde nagels.
Oh my god, wat is hij een lekker ding.
Ineens kijkt hij me recht in mijn ogen. Verdorie, betrapt, hij heeft het gemerkt dat ik naar hem zit te kijken.
Ik kan enkel wat schaapachtig glimlachen. Werken kan ik wel vergeten, want nu ik weet dat HIJ hier ook is, kan ik me nog onmogelijk concentreren.
“Je bent ineens zo stil, dat ben ik van jou niet gewoon”. Hij zegt het op een plagerige toon.
Ik besluit de flirterige toer op te gaan. Het kan me nu op dit moment niets meer schelen. Eerdere angst en twijfel smelten weg bij het idee dat wij hier nu alleen zijn.
“Wat wil je,” antwoord ik, “met zo’n lekker ding aan mijn zij, daar zou iedereen stil van worden.”
Hij kijkt me nu aan met een mengeling van geamuseerdheid en verrassing, want hij weet niet goed hoe hij mijn antwoord moet opvatten.
Het is de eerste keer dat ik zo rechtuit ben tegen hem.
“En wat nog beter is,” ga ik verder, “is dat we hier helemaal alleen zijn vandaag, dus nu hoef ik je niet te delen met andere collega’s.”
Hij zegt niets terug, maar hij lacht, en nu smelt ik helemaal vanbinnen, want hij heeft een prachtige lach. Zijn hele gezicht licht op als hij zijn witte tanden bloot lacht en er komen kleine, ondeugende fonkelingen in zijn ogen.
Ik besluit al mijn moed bij elkaar te rapen. Ik sta op en ga voor hem staan, en kijk hem brutaal aan, enkel dat, zonder dat ik voor de rest iets zeg of doe.
Enkele luttele seconden staan we elkaar zo aan te kijken en dan gebeurt het.
Hij komt nog een stap dichter tegen me aan staan en legt zijn handen op mijn heupen, ik kan hem nu ook ruiken: zijn aftershave, de gel in zijn haar, de geur van koffie.
Hij buigt zich naar me toe en kust me. Zacht, maar plots. Ik aarzel geen seconde en kus hem terug. Ik sla mijn armen om zijn nek en druk mijn hele lijf tegen het zijne. Onze tongen spelen een plagerig pak-me-dan spelletje.
Plots stopt hij. “Nee Wim,” zeg ik hem, “stop nu vooral niet,” en ik begin hem weer te kussen.
Hij duwt me tegen een kast aan en bijt me zacht in mijn oor, kust me in mijn nek en friemelt wat aan mijn truitje. Ik maak de knopen van zijn overhemd los en streel hem over zijn borst, traag en zacht, met mijn nagels. Ik ga met mijn handen door zijn haar en kijk hem recht aan, met een blik die wellicht boekdelen moet spreken.
Nu is hij niet meer te stoppen. Hij trekt mijn truitje uit, en bewondert mijn BH. (Gelukkig heb ik net mijn sexy, fluweelrode exemplaar aan) Ik zie met groot plezier hoe hij gretig naar me kijkt, hoe hij de rest van de wereld op slag vergeten is en ik lach.
Zijn hemd, dat al open was, trekt hij wild uit en ook mijn BH moet eraan geloven. Hier staan we nu, tegen mijn dossierkast aangedrukt, huid tegen huid, gek van verlangen allebei, en vreemd genoeg absoluut niet bang dat we gezien kunnen worden.
Met trillende handen probeert hij mijn jeans open te maken, maar het zijn stugge knopen én hij staat me passioneel te zoenen, dus hij slaagt er niet meteen in, en ik help hem daarom een handje.
Ik laat mijn handen over zijn broek glijden, en speciaal daar waar er zich nu wel een heel grote bobbel heeft gevormd. Hij antwoordt dit gebaar met een gesmoorde kreun.
Hij neemt mijn borsten in zijn handen en knijpt er zachtjes in, en laat zijn handen langs mijn zij gaan. Zijn voorhoofd rust tegen het mijne, en zo bekijken we elkaar: het is alsof hij nu één groot bruin oog heeft, één groot oog dat enkel mij ziet…
“Kom,” zeg ik na een tijdje, “doe je broek en slip uit, je weet wat ik wil, niet?”
Dat waren blijkbaar de woorden waarop hij gewacht had, want als een duiveltje uit een doosje schiet hij nu in actie en hij kan zijn broek niet snel genoeg uit krijgen. Zijn broek en slip vliegen door de ruimte en landen op de grond en op mijn bureaustoel en niet snel daarna belandt mijn tanga op de koffiemachine.
Hij laat me ineens los, en even denk ik dat hij zich bedacht heeft, maar hij neemt zijn broek van mijn stoel, legt die op mijn bureau, gaat zelf op mijn stoel zitten, en wenkt me.
“Aha,” zeg ik plagerig, “wil Wimpie paardje rijden misschien?”
Ik ga op zijn schoot zitten en wacht nog even met datgene waarvoor hij mij naar hier geroepen heeft. Ik bijt hem in zijn nek, knijp in zijn tepels en kus hem.
Op een moment dat hij het niet verwacht laat ik mij op zijn harde staaf zakken en hij beantwoordt dit met een kreun. Ik ben zo ontzettend geil, ik begin dus meteen heftig op en neer te bewegen, terwijl ik mijn benen om de zijne heen sla en mijn bovenlichaam tegen het zijne aandruk. Ik heb nu geen zin in nice and slow, I want it hard. Hij houdt mijn heupen stevig vast en op dit punt kan hij er geen deftig woord meer uitbrengen.
Ik voel hoe ik bij elke beweging harder gestimuleerd word en mijn inwendige temperatuur stijgt met elke seconde. Elke vezel in mijn lijf geniet.
En ja, ineens voel ik een immens vuurwerk dat begint in mijn onderbuik, een explosie die uitdeint van mijn klit tot in de toppen van mijn tenen en tot in mijn hoofd, waar het een warboel is van intens genot en hevige kleuren. Ik verminder de snelheid en heftigheid van mijn bewegingen.
“Doe voort, doe voort, niet stoppen met bewegen nu,” hoor ik een stem als vanuit het niets, ineens ben ik terug op aarde en besef dat er nog iemand is, die ook op het punt staat te komen.
Met mijn laatste krachten beweeg ik nog een paar keer op en neer en ik voel algauw een aantal hevige schokken en een warme vloed binnen in me. Mission accomplished.
Het valt me nu op hoe bezweet we zijn en hoe verwilderd we eruit zien.
“Ach,” is het enige wat ik er kan uitbrengen terwijl ik nog boven op hem zit, “weekendwerk is toch zo erg nog niet.”
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
