Mijn naam is Annemiek en ik ben 29 jaar. Na ruim vier jaar te hebben samengewoond met Bernhard gaf hij me de bons voor een veel jongere meid. Dat kwam hard aan, temeer omdat ik ervan overtuigd was nog steeds een attractieve vrouw te zijn met mijn lange blonde haar en mijn nog strakke lijf. Maar in concurrentie had ik überhaupt geen zin. Ik deed wat mij het beste leek: ik ging weer op mezelf wonen. Financieel ben ik onafhankelijk. Uit een erfenis heb ik wat geld en ik heb een eigen bedrijf als manicure en schoonheidsverzorgster wat me meer oplevert dan ik nodig heb om aangenaam te kunnen leven.
Aanvankelijk meende ik me heel gelukkig te voelen in mijn eentje maar dat was zelfverlakkerij. Ik heb mensen om me heen nodig en ik wil als vrouw toch ook wel eens anders bemind worden dan door mijn eigen vingers.
Om het alleen zijn te ontvluchten ging ik op een vrijdagavond laat naar een bar waar ik ook vroeger wel eens kwam. Het was er niet druk en de barman herkende me meteen. We praatten even en ik vertelde hem dat ik weer single was.
‘Als ik dat ook kon zeggen dan wist ik het wel,’ zei hij. Zo lief. Maar ik kende zijn vrouw en kinderen ook en ik wist hoe blij hij daarmee was. Gaandeweg ging iedereen naar huis tot alleen de barman, een mij onbekende man en ik nog aan een drankje zaten. Toen ook de vreemde man zijn glas leegdronk en aanstalten maakte te verdwijnen, besloot ik ook af te rekenen.
‘Als je geen andere plannen hebt kun je wel met mij meegaan,’ klonk plots de stem van de vreemdeling die achter me bleek te staan.
‘Mijn moeder heeft me geleerd niet met vreemde mannen mee te gaan,’ reageerde ik.
Hij lachte en stelde zich onmiddellijk voor als Johan. Hij had een prettige stem en zag er goed uit.
‘Wat gebeurt er als ik met je mee ga?’
‘Dat zien we wel. Laten we nergens op vooruitlopen. Ik heb nog wel wat lekkers onder de kurk. We kunnen praten en als we meer willen dan kan dat ook.’
Ik bewonderde zijn openhartigheid. Door de borrels die ik gedronken had was ik wellicht wat roekeloos, maar ik besloot met hem mee te gaan.
Hij zette zijn grote luxe auto voor de deur en opende het portier voor me. We reden heel rustig tot een stukje buiten de stad waar ik helemaal niet bekend was. Een mooie laan met villa’s, mooie tuinen en hoge bomen.
Ik begreep dat hij zeer welgesteld moest zijn om hier te kunnen wonen en zo’n mooie auto te rijden. Ik genoot van de luxe en was toch ook op een aangename manier gespannen, in afwachting van wat de rest van de avond, de nacht eigenlijk, zou brengen.
Hij reed de oprit van een kleine villa op en opende galant het portier voor me. Het verbaasde me dat hij onderweg geen pogingen had gedaan me te versieren.
Hij ging me voor naar een salon die spaarzaam gemeubileerd was, maar wat er stond was allemaal even smaakvol en zag er overeenkomstig duur uit.
‘Zullen we eerst een sapje nemen voordat we aan de alcohol gaan,’ vroeg hij. Zonder op mijn reactie te wachten schonk hij een glas cassis voor me in. Hij presenteerde het op een zilveren blaadje alsof hij een huisbediende was.
Hij schonk wat voor zichzelf in en kwam tegenover me zitten op een grote bank waarin hij zowat verdween.
Hij informeerde naar mijn voorliefde voor muziek en ik legde hem uit waarvan ik hield. Even later klonk mijn muziek door de kamer. Heel zacht en heel mooi. Hij begreep hoe hij met een vrouw om moest gaan en het haar naar de zin kon maken.
Ik liet me achterover zakken in de grote fauteuil en dronk van de zoete, frisse drank.
Met gesloten ogen genietend van de zachte muziek liet ik de weldaad van de luxe over me komen. Zodoende zag ik haar niet binnenkomen.
Ik dacht even dat ik droomde toen ik haar zachte stem hoorde vragen wie hij meegenomen had. Hij legde uit dat ik Annemiek was en dat hij me in de bar ontmoet had.
‘Wat goed,’ zei ze, ‘en wat is ze mooi.’
Toen ik mijn ogen opendeed stond daar een prachtige vrouw met kort donker haar, gekleed in een soepel vallende lange house-dress.
Welwillend keek ze me aan terwijl ze met uitgestoken hand op me afstapte. ‘Ik ben Geraldine,’ zei ze. ‘Ik vind het zo leuk dat je met Johan bent meegekomen, hij heeft een excellente smaak waar het vrouwen betreft.’ Haar glimlach was vriendelijk.
Ik keek naar haar mooie symmetrische gezicht en haar donkere ogen met daarin een mysterieuze, paarse, gloed als gevolg van de gedimde verlichting.
Ze scheen op een prettige manier door me heen te kijken.
‘Vinden jullie het goed als ik er even bij kom zitten,’ vroeg ze, ‘Johan, lieve, wil je voor mij ook even wat inschenken?’
‘ Natuurlijk schat, kom er gezellig bij zitten,’ antwoordde Johan. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk en wilde opstaan en verdwijnen. ‘Gaat u gerust zitten, ik was toch net van plan om naar huis te gaan,’ reageerde ik aarzelend.
‘Nee, dat geloof ik niet,’ zei ze, ‘jullie zaten nog zo gezellig en je had toch heel andere plannen toen je met Johan meeging?’
Wat was er met me aan de hand? Waarom gíng ik niet gewoon? Het leek wel of mijn wil uitgeschakeld was.
‘Ik vind het leuk dat jij Johan ook een aantrekkelijke man vindt,’ ging ze verder. ‘Hij is attent en een goed minnaar. Ik houd ervan als een man rekening met zijn partner houdt, jij toch ook?’
Ik wist niet wat te zeggen en knikte maar. Het was toch feitelijk idioot dat zij zo sprak over die man. En waarom had hij mij meegenomen terwijl hij thuis de mooiste vrouw van de wereld had?
Ik besloot weg te gaan en probeerde op te staan. Vlug kwam ze op de leuning van de stoel zitten en legde haar hand op mijn hoofd.
‘Doe niets waar je later spijt van krijgt,’ zei ze, ‘je bent toch meegegaan omdat je een geile bui had?’
Ongewild knikte ik weer. Door haar houding was haar robe van boven wat opengevallen en ongewild toonde ze me de mooiste borsten die een vrouw zich kon wensen. Ik wilde er eigenlijk niet naar kijken maar ik kon niet anders. Maar zo kon ik niet opstaan. Ondanks dat haar hand heel licht op mijn hoofd lag scheen het een gewicht van duizend kilo’s.
Met haar vrije hand streelde ze even mijn gezicht en met een spits vingertje tekende ze mijn wenkbrauwen, mijn neus en mijn lippen na. Een klein tikje tegen mijn wang met slechts één vinger, leek een bevel om mijn mond te openen. Ik gehoorzaamde. Zonder haar hand van mijn hoofd te nemen, drukte ze mijn hoofd iets achterover waardoor ik haar moést aankijken en zij in mijn mond kon zien.
‘Zag jij, lieve wat een prachtige tanden ze heeft,’ vroeg ze aan haar man.
Haar man knikte slechts, gevangen als ook hij scheen door het gebeuren.
‘Dus je voelde je alleen en bent naar de bar gegaan,’ constateerde ze.
Ik knikte weer onder haar zachte hand.
‘Dat is heel goed van je want anders had Johan je niet kunnen vinden, hè?’
‘Je hebt er vast rekening mee gehouden dat een lieve man je mee zou vragen. Je hebt zulke leuke kleren aan. Had je het gehoopt?’
Ik knikte weer bevestigend. Het wás ook de waarheid.
‘Johan vindt het heerlijk om naar een vrouw te kijken die leuk gekleed is. Maar nog leuker vindt hij het als ze zich langzaam uitkleedt, of nog beter, uitgekleed wordt. Nietwaar lieve?’
Johan knikte bevestigend. Mijn keel begon samen te knijpen. Wat gebeurde hier en waarom ging ik niet weg? Ik kon me niet losmaken van de donkere ogen die vol vriendelijkheid op me neer zagen.
‘Ik weet zeker dat je hem dat graag gunt. Jij vindt het toch ook leuk als een man in vervoering raakt alleen al door naar je te kijken?’
Ik had daarover nooit zo nagedacht maar ook Bernhard had altijd al gefascineerd toegekeken als ik me uitkleedde. Toen dat verminderde was ik daar best beledigd door.
Ik keek naar haar blote lijf onder de house-dress. Prachtige borsten, zo gelijk maar ook zo verschillend van de mijne. Ze bukte zich over me heen en ik wist wat er ging gebeuren. Vlinderlicht gleden haar lippen over mijn gezicht.
‘Ik vind het ook heerlijk om bekeken te worden,’ fluisterde ze, ‘maar ook heerlijk om een meisje uit te kleden. Je vindt het goed hè? Dat gun je hem toch, daarom ben je toch eigenlijk meegegaan?’
Ontkennen had geen zin en ik wist al wat er gebeuren zou nog voordat ze de boord van mijn dunne truitje opnam. Gewillig stak ik mijn armen omhoog zodat ze het kon uittrekken.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
