— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —

Een Siberisch probleem

Op weg naar een voor mij onbekende kamer verwonderde ik me over de steriele sfeer die in het gebouw hing. De buitenkant van het eeuwenoude pand zag er namelijk klassiek en erg sfeervol uit. Braaf volgde ik de statige, lange vrouw die voor me uit liep. Ik schatte haar halverwege de veertig. Ze dirigeerde me langs kleine kantoorunits en tientallen dichte deuren. Ik was in verwarring en vroeg me af waarom. Aan de telefoon klonk ze nog zo joviaal en ontspannen. Toen ik de telefoon had neergelegd dacht ik nog bij mezelf dat je met haar vast een hele leuke stapavond zou kunnen beleven. Maar nu had ik moeite haar te doorgronden. Had ik me vergist, of kon zij zo goed toneelspelen. Ik wist het niet. Ik hoopte dat we de formaliteiten snel konden afhandelen zodat ik me weer onder de normale mensen kon begeven.

Ik bekeek haar rok, die donkergrijs van kleur was en tot over haar knieën reikte. Eronder droeg ze zwarte panty’s. Haar lichtbruine bloesje zat als gegoten. Ze opende een voor mij willekeurige deur. In de kamer stond een tafel, twee stoelen en een computer. We namen plaats op de stoelen. Alleen de tafel scheidde ons nog. “Zo, u wilt dus een verblijfsvergunning voor Rusland aanvragen”, zei ze op strenge toon. Ik knikte. “Komt niet zo vaak voor”, merkte ze droogjes op. “Tja, ik zou het ook niet weten”, grapte ik melig terug. “Ik heb iets met uw land, vraag me niet het uit te leggen. Maar het is een wel erg lekker gevoel dat ik krijg als ik aan uw Siberië denk”, voegde ik eraan toe.
“Tja, alles gaat tegenwoordig op gevoel hè, de mensen denken niet meer na”, zei ze met een zuinig gezicht.

Ik zweeg. Telde uit verveling de knoopjes op haar bloes en bleef steken bij de vierde van boven. Er was een kleine opening gevallen en ik zag een paarse bh zitten. Ik verwonderde me over deze onwerkelijke combinatie. Bij een vrouw als zij paste geen frivool ondergoed. Ik vroeg me af wat de kleur van haar slipje was. Ik kon amper mijn lachen inhouden toen ik bedacht dat ze vandaag misschien wel sliploos naar haar werk was gekomen. Ze had trouwens mooie, ronde borsten. En grote tepels. Haar taille was dun, en haar schouders waren breed en trots, zonder dat het haar vrouwelijkheid onrecht aandeed.

Ik keek haar weer aan en ontdekte dat ze twee heldere blauwe ogen had. Alweer zo’n combinatie die opviel. Want verder was ze een volbloed Russische. “Hollandse vader”, zei ze plompverloren. Ik schrok van haar directheid en voelde me betrapt. “Een Russische moeder, en een kaaskop die verliefd op haar werd”, lachte ze. “En dat treft elkaar hartje Siberië, zie jij de logica nog.”

“Nee”, antwoordde ik oprecht. “Maar de liefde definiëren is sowieso gekkenwerk toch?”
“Getrouwd?”, vroeg ze me.
“Nee”, antwoordde ik.
“Verliefd?”
“Nee, gelukkig effe niet”, merkte ik flauwtjes op.
“Man of vrouw?”
Ik zweeg.
“Oh jee, een twijfelpot”, klonk het scherp van de andere kant van de tafel.
“Daar hebben ze in Siberië niet zoveel mee op hoor.”
“Wie zegt dat ik een pot ben?”, reageerde ik verbaasd.
“Dacht het direct al toen ik je zag”, zei ze.
“Nou, dan moet ik je teleurstellen”, reageerde ik lichtelijk geïrriteerd.
“Een voorbereid mens is niet teleur te stellen”, hoorde ik haar mompelen terwijl ze naar het beeldscherm van de computer tuurde.
Ik zuchtte.
“Wat wilt u nog van mij weten?”, vroeg ik ongeduldig.
“Als ik u was zou ik niet beginnen met drammen, daar ben ik erg allergisch voor. Vergeet niet dat ik hier over de papieren ga.”
Ze keek me triomfantelijk aan en tikte ondertussen ongedurig met haar witgelakte nagels op de tafel.
Mijn ogen vielen weer op haar tepels. Het leek alsof ze groter waren geworden.
“Vind je ze mooi?”, vroeg ze me.
“Jezus mens, waar heb je last van?”, flapte ik er ineens uit.
Ik kreeg een rode kleur en ontweek haar blik.

Demonstratief zette ze haar ellebogen op de tafel en schraapte haar keel.
“Ik denk dat je het over een half jaar maar weer eens moet proberen.”
We hebben de limiet bereikt, lees ik hier. Ze knikte naar de computer en lachte ondertussen erg vals. “Dus jongedame, simpel vertaald, ik ben door de verblijfsvergunningen heen. Tenzij je met een baangarantie komt, anders kun je het wel vergeten. Ik zou mijn plannen maar bijstellen, als ik jou was.”
Woedend keek ik haar aan. In mijn keel borrelde een lange rij scheldwoorden op. Mijn handen balden zich tot vuisten en ik had zin haar aan te vliegen.
Maar ik wist me in te houden.

Ze stond op. Ik ook, bleef staan en wachtte tot ze bij me was. Het kamertje was zo klein dat ze verplicht was dicht langs me te lopen om de gang te kunnen bereiken. Toen ze de computer had uitgedaan, zich omdraaide en op me af kwam lopen verroerde ik me niet. Uitdagend keek ze me aan en naderde me op een paar centimeter.
“Sorry schat”, zei ze smalend, “maar ik laat me niet voor schut zetten door zo’n bekakte westerling als jij. Ondanks je knappe snuitje moet je maar eens leren wat respect is.”
“Hoe noemen ze types als jij ook alweer”, vroeg ik me hardop af.
“Relnicht, Bitch, of weet ik veel hoe je een gefrustreerde pot moet aanspreken”, bitste ik.
Ze bleef staan. Met haar gezicht op nog geen vijf centimeter van de mijne. Ik rook haar parfum. Ze droeg Lavendel.

Ik zag dat ze kwaad was, dat ze iets wilde zeggen maar het op het allerlaatste moment inslikte.
Mijn kwaadheid veranderde opeens als een blaadje in de storm. Ik realiseerde me dat ik mijn grote droom moest uitstellen. Misschien wel definitief. In een flits van een seconde schoot het door mijn hoofd. En nog geen seconde later voegde ik de daad bij de gedachte. Ik had nog maar één kans. Het was alles of niets. Want als ik het zou doen was er geen weg terug. Als het zou mislukken hoefde ik überhaupt hier nooit weer te komen. Want dit soort taaie wijven werden minstens honderd jaar oud en bleven gemiddeld tot hun 99ste werken overdreef ik.

Ik boog me ietsje naar voren. Greep haar hoofd van achteren vast en duwde mijn mond op de hare. Ik drukte mijn tong tussen haar lippen door en begon als een wilde met haar tongen. Ze verstarde, merkte ik. Ze probeerde te gillen, maar het geluid smoorde in haar mond waar mijn tong als een dolgedraaide draaimolen tekeer ging. Haar handen grepen zich vast aan mijn trui en probeerden me weg te trekken. Maar ik was vastbesloten niet op te geven en drukte haar nog steviger tegen me aan. Met mijn onderlichaam klemde ik haar vast tegen de tafel. Haar verzet was moeilijk te breken. Ze kneep me. Probeerde me een knietje te geven en met haar linkerhand trok ze aan mijn lange bos haar. Ondanks de pijn hield ik vol. Net zo lang tot ik merkte dat ze verslapte.

Terwijl ze tegen bleef stribbelen begon haar tong langzaam aan mee te draaien in het hoge tempo. Ze hijgde, haar ogen stonden op steeltjes en ik hoorde haar lichtjes kreunen. Ik had haar in een houdgreep en voelde hoe haar handen stopten met knijpen. Het verzet was gebroken en ze gaf zich over aan een wilde, hete tongzoen. Haar handen grepen zich weer vast aan mijn heupen, maar dit keer om me te strelen. Voordat ik er erg in had, bungelde mijn broek op mijn knieën. Twee vingers trokken wild aan mijn slipje dat spontaan knapte. Ze duwde me op de tafel en knielde. Ruw werden mijn lippen uit elkaar getrokken en ik voelde hoe haar tong bij me naar binnen gleed. Met twee vingers kneedde ze mijn klitje. Ik werd bloedgeil en keek toe hoe ze mijn natte kut met haar tong beroerde.

Toen ik in de verte een knetterend orgasme voelde aankomen duwde ik haar tussen mijn benen weg. Ik knoopte de bh los, trok haar jurk uit en vernielde ook haar slipje. “Wat jij kan, kan ik beter”, siste ik. Nu was het mijn beurt en ik drukte mijn mond stijf tegen haar geschoren kutje aan. Met de punt van mijn tong likte ik eerst haar lippen, daarna haar klitje en toen ik haar onderbuik wild en ongecontroleerd zag schokken, drukte ik mijn tong zo diep mogelijk weg in haar vochtige grotje. Ik wisselde wild met zacht af, snel met traag en zoog alle sap op dat vrijkwam. Gulzig en woest zoog ik net zolang door tot ze zich niet meer kon inhouden. Want nadat ik haar ook nog begon te vingeren in haar kontje kwam ze met luid gegrom klaar. Recht in mijn mond.

Ze gunde zichzelf geen enkele seconde van rust, want nog maar net klaargekomen werd ik op de tafel gekwakt en voelde ik haar tong diep in mijn grotje kronkelen. Ik liet me helemaal gaan en al na een paar minuten kwam ik schokkend klaar. Onderuitgezakt op een stoel zaten we elkaar even later verwonderd aan te kijken. “Hoe wist je het”, vroeg ze me. “Oh, ik zag het meteen toen ik hier binnen stapte.”
“Ik ook”, zei ze lachend. “Dan zie jij meer dan ik”, zei ik. “Je was mijn eerste vrouw namelijk.”
“Oh”, reageerde ze verbaasd. “Maar gelukkig heb ik een zwak voor alles wat uit Siberië komt”, fluisterde ik plagerig. “En jullie Russen houden toch ook zo van gokken”, voegde ik er ondeugend aan toe.

Beoordeel dit verhaal

Plaats een Reactie

Ben je een robot? *