Hallo, mijn naam is Tanja, ben net 20 jaar geworden en studeer voor maatschappelijk assistent. Ik zit in mijn laatste jaar en heb juist mijn appartementje in orde gebracht. Nog enkele dagen en mijn eerste week zit erop. Gelukkig heb ik dit jaar een goed lesrooster zodat ik makkelijk mijn eindwerk kan combineren met de lessen. Er blijft zelfs nog genoeg tijd over om een job te zoeken, zodat ik het financieel iets makkelijker heb.
Gisteren heb ik Caroline gezien, een vriendin van me op school. Zij wist dat ik op zoek was naar een job. Zij toonde me een advertentie die verschenen was in het lokale reclameblaadje. In de advertentie werd een studente gevraagd om enkele uren te komen voorlezen voor een oudere dame volgens afspraak. Er was sprake van een goede verdienste. Het adres was niet ver uit de buurt. ’s Avonds besloot ik te bellen. Een vriendelijk stem nam op.
“Hallo met Huize Tenhove, met Marie.”
“Goedenavond mevrouw, u spreekt met Tanja. Ik bel u eventjes in verband met de advertentie.”
“Ja daarvoor dient u mevrouw te spreken,” antwoordde Marie, “maar kom anders morgenvoormiddag eventjes langs als dat gaat. Ik weet dat er dan nog meer sollicitanten komen en ééntje meer zal wel geen probleem vormen. Dank u wel antwoordde ik en tot morgen mevrouw”.
Toen ik ’s morgens opstond nam ik eerst een verkwikkende douche. Ik liet het warme water over mijn huid stromen en wreef met langzame bewegingen mijn lichaam helemaal in met een zachte spons. Toen ik helemaal ingezeept was, zette ik de waterstralen op volle kracht en liet ze mijn huid masseren. Met een licht tintelend gevoel stapte ik de douche uit en liep in mijn blootje naar mijn slaapkamer om een outfit te zoeken voor het sollicitatiegesprek. We genoten eind september nog van enkele dagen nazomer, dus koos ik voor mijn roze zomerjurkje en de bijbehorende roze espadrilles. Ik deed een wit stringetje aan, liet het lichte jurkje over mijn hoofd glijden en voelde de zachte stof tegen mijn lichaam. Het zat me als gegoten. Ik had er deze zomer al menig succes mee geboekt. De roze kleur kwam goed uit bij mijn lichtbruin getinte huid. Hoewel het jurkje niet doorzichtig was, was het licht genoeg om al de contouren van mijn lichaam te tonen. Vlug nog de espadrilles aan en het bijbehorend roze vestje aandoen en ik was klaar voor het gesprek.
Na een korte wandeling bereikte ik het adres waarvan sprake was in de advertentie. Het was een groot en oud herenhuis dat temidden van een klein parkje lag. Het parkje en huis hadden duidelijk betere tijden gekend, althans van buiten. Aan de poort belde ik aan. Dezelfde zachte stem als aan de telefoon antwoordde “Kom maar naar de deur.” De poort opende automatisch en ik wandelde naar de voordeur. Aan de grote deur gekomen, stond Marie me al op te wachten. Ze was ongeveer rond de dertig en gekleed in een verpleegstersuniform, echt een mooie verschijning. “Kom maar binnen zei ze vriendelijk, als je me wilt volgen”. Ik ging de deur binnen en kwam in een grote hal. Het eerste wat opviel was een grote statige trap die naar de bovenverdieping leidde. Er stonden enkele mooie standbeelden en er hingen mooie schilderijen aan de muur. Allemaal hadden ze vrouwen als onderwerp.
Marie ging me voor naar een deur in de zijkant van de enorme hal. Ze deed hem open en ik ging naar binnen. “Wil je hier even wachten. Mevrouw zal je zo laten roepen”. In de kamer zaten nog een viertal meisjes te wachten. “Mag ik je vragen dit formuliertje in te vullen, zodat Mevrouw het kan doornemen,” vroeg Marie. “Cindy mag meekomen,” zei ze tegelijkertijd”. Een meisje in een mooi grijs ensembletje stond op en volgde Marie. Snel vestigde ik mijn aandacht op het invulformuliertje. Buiten de gewone vragen zoals leeftijd, studies, adres en andere persoonlijke gegevens, stonden er toch enkele eigenaardige vragen op het formulier. Zo moest Mevrouw weten welke maten ik had, welke mijn lievelingskleur is, wat ik het mooist aan een vrouw vond. Zo goed als mogelijk vulde ik mijn formuliertje in en gaf het aan Marie. Als ik zo naar de nog drie resterende meisjes hun kleding keek, begon ik mijn keuze van deze morgen toch te betreuren. Alledrie waren een stuk klassieker gekleed. Na een kwartiertje was het de beurt aan de volgende.
Telkens Marie binnenkwam lachte ze vriendelijk naar me. Maar voor mij was het al een uitgemaakte zaak. Ik zat hier mijn tijd te verdoen. Maar weggaan durfde ik ook niet. Eindelijk zat ik dan alleen. Ik stond even op en ging een beetje op onderzoek uit. Ook in deze kamer hingen een aantal schilderijen met mooie naakte vrouwen erop. Wat ik nog niet eerder opgemerkt had, maar nu beter omdat ik van dichterbij keek, dat het wel Marie leek die de geheimzinnige schilder op het doek had gezet. Lang tijd om na te denken had ik niet.
“Jouw beurt, Tanja,” zei Marie op een allervriendelijkste toon.
Ze ging me voor op de statige trap en zei me terloops, “Mevrouw houdt niet van sollicitatiegesprekken, maar bij jou zal het wel loslopen”. Erg geruststellend was de gedachte toch niet. De traphal was nog groter dan ik al vermoedde. Handig in de trap weggewerkt was een lift veelal gebruikt door rolstoelpatiënten. Voor een grote dubbele deur hield ze even halt.
“Mag ik je vestje vroeg ze met een zachte stem”. Ik gaf Marie mijn roze vestje en voelde me nu helemaal bijna bloot. Marie opende de deur en ging me voor. We traden een enorme grote kamer binnen. Het leek wel een kleine balzaal. Opnieuw zag ik aan de muren enorm veel schilderijen met naakte vrouwen erop. Ook stonden er zoals in de hal enkele beeldhouwwerken. Een aantal bustes, maar ook levensechte beelden. Helemaal achteraan in de kamer zag ik mevrouw eindelijk zitten. Ik schatte haar zo’n jaar of vijftig, ze was heel verzorgd gekleed en had bijna hetzelfde ensembletje aan als één van mijn voorgangsters, maar je zag wel dat dit van een veel betere kwaliteit was. Ze lag in een grote zetel met haar benen op een bijbehorende poef. Ze gaf Marie een teken waarop deze me gebaarde mee te gaan. Ik volgde haar. Mevrouw had mijn formulier vast.
“Dus jij bent Tanja”. “
“Ja mevrouw,” antwoordde ik en tegelijkertijd maakte ik een buiging voor haar. “Welopgevoede manieren zo te zien”, was de nogal barse reactie van mevrouw. “Zo dus jij denkt in aanmerking te komen voor de advertentie”, ging ze in één ruk door. Ze las verder al mijn antwoorden hardop die ik op het formuliertje ingevuld had. Bij sommige antwoorden zag ik haar fronsen, andere werden op een smalend toontje herhaald. Ik kreeg geen kans om er een opmerking tussen te plaatsen. Vooral de laatste vraag bleef ze enkele malen herhalen. Wat vind je zo mooi aan een vrouw? Hierop had ik geantwoord de innerlijke schoonheid, emoties en passies. Ik voelde me een beetje vernederd en moet een nogal angstig gezicht getrokken hebben.
“Ik apprecieer je eerlijkheid, je ongedwongenheid”, zei mevrouw, terwijl ze me aankeek. Tegelijkertijd kreeg ik een bemoedigende glimlach van Marie. Voor het eerst kreeg ik het gezicht van Mevrouw te zien. Het was een mooi gevormd gezicht. Ondanks haar manier van doen straalde het toch een zekere rust uit.
“Zo nu heb ik genoeg gesproken, nu is het jouw beurt”, zei ze terwijl Marie me een boek aanreikte. “Zoals je al weet uit de advertentie zoek ik iemand die me enkele uren per week wil komen voorlezen. Volgens de dokters helpt dit bij het genezingsproces dat ik moet doormaken. We spreken hier over een mentale genezing want lopen zal ik nooit meer kunnen doen. Marie zal je telkens na de sessie betalen. Graag zou ik een tweetal namiddagen over je willen beschikken. Past je dit?” vroeg ze me op strenge toon”. Ik knikte van ja.
“Ok nu de praktische proef, neem het boek blz. 50 en begin te lezen”. Ik nam het boek van Marie over en opende het op blz. 50. Ik begon bovenaan te lezen: “De kamerbode hielp me uitkleden. Langzaam deed ze mijn jurk los, zodat ik eruit kon stappen. Ze deed daarna mijn hemdje uit, gevolgd door mijn klein slipje. Helemaal naakt nam ze me bij de hand en begeleidde me naar de badtobbe. Ik nam plaats in het warme water en voelde algauw de zachte handen van mijn kamermeisje die mijn huid beroerde. Met beide handen streelde ze mijn rug, daarna verplaatste ze haar handen naar mijn borsten. Zachtjes werden beide heuveltjes gemasseerd. Met enkele bijna onopgemerkte bewegingen streelde ze beide tepels. Ik voelde beide tepels hard worden, maar ze hield gelukkig niet op met haar heerlijke strelingen”.
Eventjes moest ik adem halen om de volgende passage aan te vatten. Door het lezen waren mijn eigen tepeltjes ook hard geworden en had ik het een beetje warm gekregen. “Lees verder,” hoorde ik mevrouw zeggen.
“De twee zachte handen zakten nu verder naar beneden en beroerden mijn venusheuvel. Zachtjes kroelden tien vingers door de haartjes om alras mijn heerlijkheden aan te raken. Twee vingers hadden mijn genotsknobbeltje gevonden en streelden dit intens. De andere vingers beroerden mijn beide lipjes. Zachtjes was ik achterover gaan leunen in de badtobbe, zodat ik beide benen verder uit elkaar kon doen. Mijn kamermeisje verhoogde het ritme van haar spel. Ik kon een zacht gekreun niet onderdrukken”. De laatste zin werd door mij uitgesproken alsof ik zelf de handeling onderging.
“Stop,” hoorde ik mevrouw zeggen, “voor dit gedeelte ben je al geslaagd.” Ondertussen had ik een rood hoofd gekregen, waarbij de kleur van mijn jurkje maar bleekjes afstak. Mevrouw had dit ook gezien en vroeg: “Nog nooit zo’n tekst gelezen?”
“Jawel”, antwoordde ik, “maar nooit hardop voor iemand anders”. Maar mevrouw ging verder, “naast voorlezen hou ik er ook van dat je me regelmatig beschrijft hetgeen je ziet en voelt. Marie zal je daarbij helpen, je hebt toch geen schrik, Tanja?” Ik schudde neen.
“Oké Marie je weet wat je moet doen”. Marie nam het boek van me over en leidde me naar een plaats zodat ik zo dicht bij mevrouw stond dat deze alles goed kon volgen. Mevrouw sprak opnieuw. “Marie zal je nu dadelijk blinddoeken, je beide handen zullen je gidsen zijn. Jij beschrijft wat je voelt, niet alleen wat je aanraakt maar ook wat je zelf van binnen voelt, dus je eigen reacties. Zal dit lukken Tanja”.
“Ik kan alvast eens proberen”, antwoordde ik. Marie had ondertussen een grote zwarte blinddoek genomen en deed deze voor mijn ogen.
“Zie je nog iets Tanja?” vroeg mevrouw.
“Neen niets meer,” antwoordde ik haar.
“Oké Marie, het eerste voorwerp”. Marie nam mijn handen vast en leidde me naar het eerste voorwerp. Het bleek een buste te zijn van een jong meisje. Ik beschreef mevrouw het voorwerp. “Ik voel een stenen of marmeren buste van een mooi meisje. Het meisje is naakt en heeft mooie kleine borsten met fiere tepeltjes, ik wou dat ik er zo uit zag,” voegde ik er nog aan toe. “Oké Tanja, goed gedaan,” moedigde mevrouw me aan.
Nu werden mijn handen geleid naar een volledig beeld van een naakte vrouw. Opnieuw beschreef ik het volledig beeld voor mevrouw.
“Het is een beeld van een volledige naakte dame”, zei ik, “met een prachtig lichaam, mooi gevormde borsten, een strakke buik, ze heeft een kaal geschoren poesje en je voelt duidelijk haar clitje en haar lipjes. Verder heeft ze een paar gespierde benen. Het is alsof ik mezelf een beetje betast”, zei ik er nog zachtjes achteraan.
“Oké Tanja, het laatste voorwerp”. Marie nam mijn beide handen in de hare en leidde me er naar toe. Ik moest me eventjes verplaatsen en dacht opnieuw een koud voorwerp aan te raken. Eventjes schrok ik toen hetgeen ik aanraakte warm en zacht was. Ik voelde twee zachte, maar toch stevige borsten, ik voelde een kleine rilling trekken door het lichaam dat ik aanraakte.
(wordt vervolgd)
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
