Voordat het gesprek begint inspecteert Hij eerst mijn huis. Hij sluit alle deuren. Dit geeft een ongemakkelijk gevoel. Ik heb Hem binnen gelaten en kan en wil niet meer terug. Die gevoelens maken mij onzeker, waarom laat ik dit toe? Dan neemt Hij plaats, Hij heeft daarvoor een setting gecreëerd met twee stoelen die tegenover elkaar staan. Ik ga tegenover hem zitten. Ik glimlach onwennig. Weer die strijd in mijn binnenste: verstand versus gevoel. Waarom doe ik dit? Toch doe ik mee, geheel vrijwillig. De setting van de stoelen geeft aan dat ik in het gesprek gefocust blijf op Hem. Het is en blijft een spel maar ik voel dat de sfeer serieus is.
De boodschap is duidelijk. Ik moet dit niet lichtvaardig opvatten. Een toneelstukje opvoeren is niet gepast. Onbewust voel ik aan dat Hij in controle is en dat ik mij zal moeten aanpassen en mee moet laten voeren in het geheel. Het raakt iets in mijn binnenste. Het voelt fijn, maar maakt ook onzeker. Hij stelt vragen over mijn sollicitatiebrief, neemt deze samen met mij door en maakt opmerkingen. Ik merk op dat Hij mij tussendoor op mijn gemak stelt, door mijn handen vast te pakken en mij bewust te laten zijn van mezelf. Als ik een aanvulling geef op Zijn vragen en Hem niet aankijk, brengt Hij mij terug naar de situatie van het moment. Dit geeft vertrouwen maar ik blijf aftasten of Hij werkelijk is wie Hij zegt te zijn.
Geen enkel moment verliest Hij mij uit het oog. Dat geeft me rust, en ik ontspan. Kan ik hem toelaten in mijn innerlijk? Is dat veilig? Ik wil mezelf nog even ‘vasthouden’ door Hem op een afstand te houden, maar Hij laat mij zien dat ik belangrijk ben voor Hem. Hij laat zich niet weerhouden door mijn afweermechanismen maar blijft het contact zoeken. Dan word ik stil van binnen. Stil, omdat ik bewondering begin te voelen. omdat Hij de eerste man is die zich niet door mij laat leiden. Hij gaat dwars door me heen.
Eindelijk zit er iemand tegenover mij die zich niet laat wegjagen, maar die de strijd aangaat. Dat geeft rust. Ik voel dat ik met Hem niet kan spotten. Op de een of andere manier dwingt Hij respect af zonder dwang. Ik weet waar ik aan toe ben. Als Hij mij aankijkt met zijn prachtige doordringende blik, als ik Zijn stem hoor, word ik rustig. Ik besef dat dit hele gebeuren dieper gaat dan op het eerste gezicht lijkt. Nooit heb ik mannen van binnen toegelaten omdat ze mijn respect niet waard waren. Geen enkele man is ooit zo dichtbij gekomen dat ik mij vrijwillig liet overwinnen. Maar Hij is anders. Hij heeft iets geraakt waardoor ik Hem bewonder en mij mee laat voeren in dit spel.
Dan pakt Hij mijn hand en moet ik samen met Hem door mijn garderobekast heen. Laatjes en deuren gaan open. Hij komt zo dichtbij, zoveel dichterbij, hoeveel moet ik nog prijsgeven? Hoeveel kan ik van binnen nog vasthouden voordat ik mezelf letterlijk bloot moet geven? Mijn afweermechanisme vecht om nog even bij me te mogen blijven, maar dan kleedt Hij mij uit. Ik sta naakt voor Hem, armen en benen gespreid. Dan de keuring. Inspectie. Elk plekje neemt Hij onder handen. Onbeschermd en vernederd sta ik voor hem. Even ben ik lamgeslagen, een afschuwelijk gevoel. Het liefst zou ik verdwijnen, of oplossen in het niets. Er is geen bescherming meer, besef ik. Ik word gekeurd of ik waardig genoeg ben om door Hem te worden toegelaten in Zijn dienst.
Waarom ren ik niet weg? Waarom vlucht ik niet? Waarom komen er geen kreten of woorden over mijn lippen die verbieden dat ik hier nog langer aan wil deelnemen? Maar ik zwijg en vlucht niet. Nog nooit heb ik mij zo kwetsbaar gevoeld. De confrontatie is zo hard, maar het is de enige manier om bij mijn gevoel te komen. Door harde confrontatie. Vrijwillig laat ik mij meenemen naar de badkamer. Hij zet mij voor de spiegel en dwingt mij om mezelf aan te kijken. Ik draai mijn hoofd weg, maar dan grijpt Hij mijn haren en vraagt wie ik in de spiegel zie. Ik geef geen antwoord maar glimlach hulpeloos.
Ik moet antwoorden. Hij wil uit mijn mond horen wie ik zie staan. Weer sluit ik mijn ogen en Hij trekt harder aan mijn haren. Hij vraagt waarom ik geen mooie vrouw in de spiegel zie. Weer kijk ik weg maar Hij accepteert het niet. Hij vraagt waarom ik mezelf kapot wil maken. Hij verlangt een antwoord, maar ik wil vluchten. Deze confrontatie met mezelf is vreselijk, ik wil weg maar Hij laat mij niet los. Dan antwoord ik dat ik mezelf haat. Hij pakt mij stevig beet en begint mij te vingeren. Zo diep dat ik een enorme opwinding voel. Hij voelt van binnen dat ik nat ben, en als ik dat hoor raak nog geiler. De intensiteit van dat gevoel geeft rust, het is een vorm van beloning.
Blijkbaar is Hij tevreden want we lopen de badkamer uit. Even blijft Hij nog staan en ik kniel voor Hem neer omdat ik Hem wil pijpen. Hij staat dit toe en streelt mijn hoofd. Ik ben dankbaar dat Hij dit toestaat. Ik besef dat deze vorm van onderwerping mij een enorme bevrediging geeft. Het gevoel raakt mij diep en ik laat mij verder meevoeren in het spel. Ik respecteer Hem omdat Hij de eerste man is die mij een spiegel voorhoudt. Ik voel zijn overwicht. Het is geen slaafse onderwerping, noch een gewelddadige dominantie. Het is een stille kracht die Hij in zich heeft en waar mijn innerlijk antwoord op geeft. Hij is scherpzinnig, intelligent, opmerkzaam en in controle. Allemaal ingrediënten die bijdragen aan mijn opwinding.
Hij verliest mij niet uit het oog, is zich bewust van zichzelf en mij. Doelgericht en zeker van zichzelf. Daardoor ontstaat een intense chemie tussen ons waar ik mij goed bij voel. Dan tilt Hij mij op en gooit mij op het bed. Opnieuw voel ik de opwinding door me heen gaan. Met een hand kleedt Hij zich uit. Met de andere houdt Hij me vast. Ik tril van genot en verlang naar contact. Vuur en passie vullen dan de slaapkamer en Hij penetreert me. Zo intens! Nog nooit heeft een man mij zo totaal genomen. Hij, die mij totaal opvult, laat zien hoe dit spel gespeeld moet worden. Ik hoor en zie hoe ook Hij opgewonden raakt. Zijn geslacht dringt diep in mij, maar ik voel geen pijn. Dit is zuiver genot.
Mijn vocht vermengt zich met het Zijne. Zijn speeksel laat Hij vloeien over mijn vagina. Ik zuig ook alles van Hem op. Ik wil alles van Hem, zo geil ben ik. Mijn onderwerping, Zijn Dominantie, het is heerlijk. Dan klemt Hij zijn knieën op mijn armen en ik kan geen kant meer op. Hij neemt plaats bovenop mij. Nog even vecht ik hiertegen. Niet uit angst maar omdat Hij zo dichtbij mijn gevoel komt, dat ik niet meer kan ontsnappen. Ik besef dat ik dit gevecht niet kan winnen. Het duurt maar even, dan laat ik het los. Het gevecht verandert in geilheid. Ik klem zijn penis tussen mijn borsten. In het heetst van de strijd knijp en kras ik Hem. Dat is het moment dat Hij uithaalt en mij onverwacht twee klappen in mijn gezicht geeft.
Ik was gewaarschuwd tijdens het sollicitatiegesprek. Ik mag Hem geen pijn doen, op wat voor manier dan ook. Ik laat mijn tranen lopen en zeg niets meer. Stil wacht ik op wat komen gaat, vluchten doe ik niet. Weer het besef van genot en pijn. Van Zijn overwicht. Hij pakt mij vast en brengt me langzaam terug in het spel door contact te maken. Hij vingert me, en het vuur van het genot voel ik door mijn lichaam heen trekken. Zo dichtbij: overgave en weerstand maken het geheel compleet. Het moment dat Hij mij vingert voelt van binnen zo rustig en dan vraagt Hij of ik Hem gehoord had wat betreft die waarschuwing.
Ik knik maar Hij verlangt een antwoord. Ik antwoord met ‘ja’ maar Hij wil dat ik Hem aanspreek met twee woorden.
“Ja Meester”, zeg ik, maar Hij lacht mij uit en zegt niet mijn Meester te zijn. Ik ben het niet waard. Dan zeg ik ‘ja’ en spreek alleen zijn naam uit. Ik voel me zo vernederd en zo stom want ik heb een fout gemaakt. Ik voel me schuldig want ik wil het zo graag goed doen. Lig ik nog in de gunst bij Hem? Maar dan begint Hij heel langzaam mijn vagina te likken en te beffen. Ik word zo geil, ik weet niet wat er allemaal door me heen gaat maar ik krijg een orgasme: een gevoel zo intens! Zo kende ik het nog niet. Hij gaat door en hij wil horen wanneer ik klaar kom.
Drie orgasmen achter elkaar! Dit is nog niet eerder gebeurd, geen enkele man heeft mij zo laten klaar komen. Onbegrijpelijk. Urenlang hebben we ons overgegeven aan dit spel, besef van tijd ben ik kwijt geweest en Hij ook. Ik voel me niet uitgeput, eerder vol energie. Hij kleedt zich aan en vertrekt. Een geluksgevoel trekt door me heen. Ik voel me sereen. Rustig van binnen. Ik ben niet gebruikt of misbruikt. Ik ben niet gedwongen maar ik heb me vrijwillig laten meevoeren omdat ik aanvoelde dat hierin het antwoord lag. Ik noem het een zelfreiniging van de ziel en de geest. Gereinigd te worden van alles wat er in mij leeft, kanten te zien die aanwezig zijn maar die ik nooit heb durven tonen. Hij laat mij die zien, maakt ze los en woelt ze om. Ik steek kaarsen aan en zet muziek op. Ik geniet en ben tevreden.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
