Margret werd die ochtend om 9.20 wakker. Vandaag zou ze eens lekker aan haar scriptie aan werken. Zoveel werk was het niet meer, maar ja, die laatste loodjes. Haar meeste studiegenoten waren ondertussen afgestudeerd en het uitgaansleven werd minder. Over 3 maanden wou Margret ook eindelijk afstuderen en op zoek gaan naar een baan.
Na uitgebreid douchen en ontbijten en koffie drinken met wat huisgenoten, zette ze om 11.35 haar computer aan. “Faillissementsrecht en actio pauliana” was de voorlopige werktitel van haar scriptie. Heel boeiend, maar na een maand of 5 gaat zo’n onderwerp geleidelijk tegenstaan. Al die jurisprudentie doorlezen en daar dan een verhaal met een kop en een staart van maken, viel toch wat tegen. Om 14.09 kwam ze er achter dat het vandaag weer niet zou lukken. Misschien moest ze maar even naar het centrum gaan. Kon ze gelijk nog even bij de bieb langs om te kijken of er nog actuele informatie was.
Met de metro was ze in een kwartiertje in het centrum. Na wat verschillende schoenenwinkels bekeken te hebben bedacht ze dat ze wel wat nieuw ondergoed kon gebruiken. Even later stond ze bij de Bijenkorf op de lingerie afdeling. Mooie setjes, dat wel, maar wel wat prijzig voor een gemiddelde student. Ze draalde wat langs de rekken en had niet in de gaten dat ze bekeken werd door een vrouw.
Deze vrouw zag een meisje van begin 20 met halflang blond haar, blauwe polo en spijkerbroek en eigenlijk wel een beetje een “ballerig” type. ‘Probeer dit setje eens,’ zei ze tegen Margret. Margret keek op. ’75 B schat ik,’ vervolgde ze. Margret beaamde dit en keek naar het setje. ‘Passen kost niets’, zei de vrouw. Het was een zwart setje, een doorschijnende, kanten beugel- bh met de bandjes aan de zijkant, een hooguitgesneden slip en om het compleet te maken zat er ook een jarretelgordel bij. Margret aarzelde maar de vrouw keek haar recht in de ogen en herhaalde: ‘Passen kost niets en volgens mij zal het je erg mooi staan’.
Margret twijfelde nog een moment maar beaamde toen: ‘passen verplicht inderdaad tot niets’. De vrouw lachte. Margret was niet klein met haar 1.70 maar deze vrouw was nog wel een stukje groter en ook breder. Om in bh- maten te praten, schatte ze haar in op 85 D met een leeftijd ergens rond de 35. Margret nam het setje en samen togen ze naar de paskamer. Margret ging een paskamer binnen terwijl de vrouw een stoel in de ruimte ervoor nam. Margret hing het setje op een haakje en begon zich uit te kleden. Het was een merkwaardige situatie. Een vreemde vrouw die haar lingerie aanpraatte die ze zelf nooit zou hebben uitgezocht. Een sport bh is immers veel functioneler. Net toen ze haar oude bh had uitgedaan, ging het gordijn op een kiertje. ‘Even kijken of je nog hulp nodig hebt,’ zei de vrouw.
Hoewel Margret dit ontkende, bleef de vrouw kijken. Ze zag een meisje met stevige ronde borstjes met parmantige bruine tepeltjes. Margret voelde zich begluurd. ‘Zonder bh zie je er ook mooi uit.’ Margret keek in de spiegel en voelde haar tepels wat harder worden. Beiden zagen dit, maar ze zeiden er niets over. Vlug deed Margret de bh aan. Deze paste precies. ‘Nu nog de slip’. Margret gaf zich over en deed nu ook haar broek en onderbroek uit. Het was een verwarrende, maar ook speciale situatie. Margret voelde dat ze geen kleding aan het passen was, maar haar lichaam liet zien aan een vrouw die daar blijkbaar belangstelling voor had.
Passen kost niets en verplicht ook tot niets, dacht ze nog eens. Hoewel je bij het passen eigenlijk je onderbroek met aanhouden, snapte ze dat de vrouw haar liever in haar blootje zag. Margret vond dit toch ook wel spannend. Het setje paste als gegoten. Wel moest haar bikinilijn nog wat bijgewerkt worden, maar voor de rest zag ze er goed uit.
‘Wat vind je ervan?’ vroeg Margret.
‘Je ziet er erg lekker uit en het setje past goed. Draai je nog eens om.’ De vrouw bekeek Margrets billen die stevig en rond waren. Hoewel Margret nog een beetje verlegen was, genoten ze beiden van de situatie.
‘Als je mee gaat thee drinken, dan betaal ik het,’ zei de vrouw. Tot haar eigen verbazing zei Margret: ‘Oké’.
In de metro naar Capelle aan de IJssel stelden ze zich aan elkaar voor. De vrouw heette Diana en had na haar scheiding een appartement in Capelle. In de metro keken ze elkaar nog eens diep in de ogen en lachten naar elkaar. Margret wist niet wat haar overkwam.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Ik mis het laatste deel van dit verhaal. Is zo heerlijk……