Ik ben hopeloos verliefd op Jolijn: een goede vriendin van me. Ze is knap op een heel spontane, mooie, naturelle manier. Ze heeft halflang krullend haar, is slank, heeft fijne lange vingers en een heerlijke getinte huid, versierd met kleine moedervlekken. De eerste keer dat ze me opviel was aan het begin van afgelopen studiejaar. Ik zag haar voor het eerst en was meteen jaloers op de prachtige ronde billen in haar strakke spijkerbroek.
Ik weet niet wat het precies is, maar ik vind het heerlijk om naar Jolijn te kijken. Het lijkt alsof ze altijd vrolijk is. Ze vult de ruimte met een positieve energie wanneer ze ergens binnenkomt. Altijd een beetje nonchalant, maar altijd knap. Met haar grote bruine ogen kijkt ze de wereld in op een manier die je bijna loom kunt noemen. En ze heeft een prachtige mond, met lippen die omhoog krullen wanneer ze praat of lacht.
Ik leerde haar beter kennen tijdens onze studie en stom toevallig: toen ik me aanmeldde voor de hockeyclub in Utrecht, zag ik haar naam op de lijst staan die ik thuisgestuurd kreeg. Ik bleek bij haar in het team te zitten. Ik vond het superleuk, omdat ik dan in ieder geval iemand in het team kende en al helemaal omdat juist zij het was. Voor het eerst voelde ik lichte kriebels in mijn buik.
Tijdens onze eerste hockeytraining voelde ik me wat opgelaten, maar ik was blij. Jolijn droeg onder haar rokje een boxershort waardoor ik onafgebroken naar haar prachtig gespierde dijen moest blijven kijken. En jeetje, wat was haar prachtige lichaam snel en lenig. De hele training kon ik maar aan één ding denken: het douchen na de training.
Toen we een goed uur later de kleedkamer binnenstapten voelde ik mijn hart bonken. Ik probeerde een plekje in de hoek te krijgen, zodat ik haar rustig en onopvallend kon bekijken. Maar dat ging niet, want ze sprak me vrijwel meteen aan en kwam naast me zitten op de houten bank. Ik was zenuwachtig; wist niet goed wat te zeggen. De andere meiden zaten om ons heen en het was druk en rommelig. Jolijn trok haar shirt uit en ik zag in een flits haar borsten in de witte sportbeha, de plooien van haar buik en haar diepe navel. Snel keek ik de andere kant op en kleedde ik mezelf zo nonchalant mogelijk uit. In mijn ooghoek zag ik hoe ze haar rok uitdeed en haar beha los klikte.
Vlug en voorzichtig wierp ik een blik op haar naakte borsten. Zo anders dan de mijne: donkerder van kleur en kleiner. Haar tepels bruin, groot, schuin afstaand van een kleine bolling. Ik keek hoe ze voorover boog om haar sokken uit te trekken. Even masseerde ze haar dijen. Ze zei me dat ze spierpijn had. Het verraste me hoe ze absoluut niet beschaamd of opgelaten leek te zijn.
Met haar mooie, slanke handen masseerde ze de onderkant van haar dijen. Ondertussen zat ik met een warm hoofd onhandig aan de sluiting van mijn eigen beha te prutsen. Ik durfde pas weer naar haar te kijken toen ze de douche in liep, helemaal bloot. Onopvallend bekeek ik haar rug. Zo slank, met een elegant gekromde ruggengraat, uitlopend in een kleine V naar de spleet tussen haar prachtige ronde billen. Met een droge mond liep ik tussen de mij nog onbekende meiden door, mijn handdoek strak om me heen geslagen. Jolijn stond naast twee vreemde meisjes onder de waterstraal druk te kletsen. Ik voelde me verlegen was een beetje van de kaart. Ik moest mijn best doen niet continue naar haar te kijken.
Toen Jolijn zich omdraaide zag ik het bosje donkere krullen boven haar vagina, netjes bijgehouden in een driehoek. Ik voelde dat mijn gezicht kleurde toen ik keek hoe ze haar borsten inzeepte en kort masseerde. Ik voelde me warm worden toen ze haar handen over haar lijf bewoog. Haar natte, donkere krullen plakten aan haar gezicht, wat haar nog knapper maakte dan ze normaal al was. Snel ging ik de douche uit, terug naar mijn spullen. Toen ik even later – half aangekleed – op de houten bak zat, kwam ze terug uit de douche. Bloot stond ze naast me haar haar te drogen met de handdoek, terwijl ze doorkletste met het meisje naast haar. Ik zag dat ze wat uithangende schaamlipjes had, die als een klein donker trosje onder haar natte schaamhaar uitkwamen. Plots bukte ze, met haar rug naar me toe, haar billen slechts een meter van me af. Ze opende haar tas om schone kleding te zoeken en ondertussen keek ik bloedheet van opwinding tussen haar wijkende billen. Duidelijk zag ik haar anus, als een rond uitstaand mondje met kleine haartjes, en de bolle achterzijde van haar poes. En dat vlak voor mijn neus. Ze kwam weer overeind en ik verloor het zicht op haar geslacht. Mijn blik kwam op haar rug terecht. Op de prachtige, met sproetjes versierde, schouderbladen en onderrug.
Toen ze zich omdraaide wendde ik snel mijn blik af. Vlug kleedde ik me aan en ik haastte me naar de kantine. Ergens schaamde ik me dat ik zo naar haar had zitten kijken. Ik was zelfs een beetje geschokt omdat ik zoveel gezien had: haar borsten en zelfs haar anus en haar schaamlippen. Nog nooit eerder had ik zo naar een vrouw gekeken. Sterker nog: ik had nooit eerder verwacht dat ik opgewonden kon raken van het lichaam van een vrouw. Wekenlang voelde ik me vreemd en verward.
Sinds kort heeft Jolijn een vriend. Ik denk niet dat ik haar ooit durf te vertellen dat ik verliefd op haar ben, maar ik schaam me niet langer voor mijn gevoelens. Soms denk ik aan haar terwijl ik mezelf verwen. Vooral onder de douche, als ik de sproeier heerlijk tussen mijn benen richt. Ik heb wilde fantasieën dat we elkaar inzepen. Dat ik haar billen kneedt en voorzichtig de opvallende schaamlipjes uit elkaar beweeg om bij haar binnen te dringen. Ik fantaseer hoe we zoenen. Hoe ik haar mooie poesje kus en het sterretje dat verborgen is tussen haar mooie billen.
Al jarenlang ben ik hopeloos verliefd op Jolijn, en ik kan er niets mee. Behalve elke zaterdag gluren naar haar mooie lijf. En als ik nu haar prachtige billen zie, verstopt in een strakke spijkerbroek, hoef ik niet langer jaloers te zijn. Want als ik mijn ogen sluit zie ik ze voor me en weet ik hoe mooi ze zijn.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
