Eindelijk heb ik even een momentje gevonden om je te vertellen over gisteravond. Zoals ik gisteren schreef ging ik met de meiden naar een optreden van Jack Smith, die leuke Britse singer-songwriter, in Utrecht. En ik kan je vertellen: het was echt een topavond! Het was namelijk niet alleen als vanouds gezellig met de meiden, maar ik heb die leuke zanger in het echt ontmoet!
Nadat we wat in de stad gegeten hadden gingen we naar Tivoli, waar hij zou spelen. Toen we allemaal onze jassen hadden afgegeven en van een drankje voorzien waren gingen we de zaal in. Ondanks dat we best aan de late kant waren en het al aardig druk was, lukte het ons om vooraan, in het midden van het podium, te gaan staan. Dichterbij hem konden we niet komen. Zoals je weet ben ik nogal een fan en stiekem verliefd op hem, dus de meiden maakten allemaal grapjes tegen me dat ik vanaf deze plek gemakkelijk mijn slipje op het podium kon gooien. Ze moesten eens weten..
Uiteindelijk was het voorprogramma afgelopen, waren alle instrumenten gestemd en werd het donker in de zaal. Het ging beginnen! Toen hij na zijn band op kwam lopen heb ik staan gillen als een tienermeisje, gênant gewoon. We stonden recht voor zijn piano, waardoor hij dus telkens onze kant op keek. En ik zweer het je: een paar keer keek hij me recht aan. Een keer dacht ik dat hij ook naar me knipoogde, misschien omdat ik alle liedjes mee stond te zingen?
Het was echt een supergoede show, hij zong en speelde lekker en zijn band was ook goed. Zijn gevoelige liedjes, die hij alleen speelde op zijn piano, werden afgewisseld met de ruigere nummers die hij samen met de band speelde. Vanaf deze afstand kon ik hem goed bekijken: zijn blonde haar, blauwe ogen en die lange slanke vingers waarmee hij de toetsen van zijn piano bespeelde. In het echt leek hij nog leuker te zijn en ik was tot over mijn oren verliefd tegen de tijd dat de show afgelopen was.
Terug in de foyer besloten we nog wat te drinken voordat we naar ons hotel teruggingen en je kent ons: dat werden veel meer dan één drankje. Het was zo gezellig dat we helemaal niet doorhadden dat wij de laatste gasten waren tot hij, met zijn band, ineens bij ons kwamen staan!
“Hi girls, was our show that bad, that you decided to get drunk?”Allemaal keken we hem aan, met onze mond vol tanden. “ My name is Jack and do you mind if we share a drink with you?” vroeg hij terwijl hij ons allemaal een hand gaf en wij onze namen tegen hem stamelden. Evelien was de eerste die haar mond open deed en zei dat we dat niet erg vonden, maar juist leuk om hem te ontmoeten. Ze pakten een paar krukken en mengden zich met ons groepje. En hij kwam naast mij zitten!
De mouw van zijn overhemd streek tegen de blote huid van mijn arm en de rillingen liepen over mijn rug. “Are you cold?” vroeg hij aan me, en ik keek hem aan, recht in zijn ogen. En ik was verloren. Van dichtbij waren zijn ogen intens blauw en keken ze me hypnotiserend aan. “Eh, no, I’m not cold”, stamelde ik terug. Een glimlach trok over zijn gezicht en onwillekeurig zuchtte ik. Mijn ogen gleden naar zijn lippen en even schoot het door me heen hoe het moest voelen om ze op mijn huid te voelen.
“Did you liked the show?” vroeg hij me, alsof hij niet doorhad dat ik naar hem zat te staren. Eindelijk kwam ik een beetje bij zinnen en lukte het me om zowaar normaal antwoord te geven. Ik vertelde hem hoe leuk ik het vond om zijn nummers in het echt te horen en dat ze live zoveel beter overkwamen dan op cd. Ik durfde hem te vertellen dat ik groot fan van hem ben en dat ik maar hoopte dat hij me niet vals had horen meezingen met alle liedjes.
Nadat ik uitgepraat was vertelde hij me dat hij mij het hele concert al had zien staan en dat hij het zo leuk vond om een Hollands meisje al zijn liedjes te zien zingen! Plotseling werd hij een beetje rood en wilde hij nog iets wilde zeggen, maar hij brak zijn zin af. Ik vroeg hem wat er was en na enig aandringen bekende hij dat ik hem tijdens sommige liedjes een beetje afgeleid had. En niet omdat ik zo vals zong, nee, omdat hij me zo leuk vond!
Even was ik met stomheid geslagen en stond mijn wereld op zijn kop. Verbaasd keek ik hem aan. Hij keek me verlegen lachend aan en even leek hij helemaal niet meer op die knul die losging op zijn piano op dat hoge podium. Ik keek om me heen of de meiden iets van ons gesprek meegekregen hadden, maar zij waren te druk in gesprek met elkaar verwikkeld.
“Would you like to come with me to my hotel?” fluisterde hij in mijn oor. Ik voelde hoe hij een arm subtiel langs mijn onderrug om me heen sloeg waardoor ik zijn warmte voelde. Weer kreeg ik de rillingen. Ik keek hem aan en kon alleen maar knikken. Meteen daarop trok hij zijn arm terug en stond op. “Guys, I’m going back to the hotel, I’ll meet you there” zei hij tegen zijn bandleden. “And Joyce is coming with me”.
Zelfverzekerd pakte hij mijn hand en ik maakte een telefoongebaar naar Evelien. We zouden elkaar morgenochtend, vanochtend dus, wel even contacten. Ik haalde snel mijn jas op bij de garderobe en volgde Jack backstage, om vervolgens naar zijn hotel te vertrekken.
Op zijn hotelkamer aangekomen gedroeg hij zich als een echte gentlemen. Ik keek hem aan en voelde weer een rilling door me heen gaan toen ik zag hij hoe naar me stond te kijken. Hij was heel serieus en keek vol bewondering naar me. Hij stapte op me af en sloeg voorzichtig zijn armen om mij heen. Ik voelde zijn warme lijf tegen me af en rook zijn geur. Ik keek naar zijn gezicht omhoog en toen voelde ik zijn lippen op de mijne. Zijn kus was nog fijner dan in al mijn fantasieën. Met zijn tong verkende hij mijn mond en zijn lippen drukten zachtjes tegen de mijne. Zijn handen sloten zich om mijn gezicht en zachtjes duwde hij me achteruit, tot ik het bed tegen mijn knieholten voelde.
Hij liet me los en keek me vragend aan. Als antwoord greep ik met mijn handen zijn halflange blonde haar en trok hem weer tegen mij aan. Mijn fantasie werd waarheid, dat liet ik toch niet schieten!
