In gedachten verzonken keek de vrouw door het treinraam naar buiten. Ze zat alleen, gehuld in een lange bontjas, alsof ze het koud had. Plotseling schrok ze op; de deur van de eerste klas coupé werd met een ruk opengeschoven.
Een jonge man met een rugzak in zijn hand stapte naar binnen. Hij keek de vrouw even aan en registreerde de dure bontjas, het goed verzorgde haar en de juwelen om haar hals. Hij grijnsde om de licht verbaasde uitdrukking op het gereserveerde gezicht van de vrouw en gooide zijn rugzak met een zwaai in de bagageruimte. Hij liet zich neerploffen op een plekje schuin tegenover de vrouw, trok een pocketboek uit de achterzak van zijn jeans en begon te lezen.
De vrouw nam de jonge man op. Hij zag er gewoontjes uit met zijn verschoten jeans, eenvoudig geblokt overhemd, goedkope sportschoenen en versleten rugzak. Al met al niet iemand die eerste klas zou reizen. Hij leek nog erg jong; hij had een frisse, gladde huid zonder zichtbare baardgroei. Ondanks zijn jongensachtige, brutale grijns had hij toch een krachtig gezicht. Ze wendde haar blik af en keek weer uit het raam.
De jongeman keek op van zijn boek en draaide zijn hoofd in de richting van de vrouw. Een dame op stand, dacht hij. Hij doopte haar in gedachten ‘Mevrouw de Barones’. Een vrouw uit een andere wereld. Ze heeft vast een rijke man, peinsde hij. Eentje die er een minnares op nahoudt, omdat ‘Mevrouw de Barones’ veel te chique is om zich bezig te houden met seks. Háár borsten worden niet gekust, ze zal geen man toestaan haar tepels in de mond nemen. Ze laat hooguit af en toe haar borsten zien, bedekt met diamanten, in een prachtige avondjapon.
De jongeman strekte zijn lange benen en glimlachte voor zich uit. Ze hééft niet eens tepels die hard kunnen worden als ze aangeraakt worden. Geen hart dat in haar keel klopt van een onbedwingbaar verlangen. Er ontsnapt geen hijgende adem als een minnaar een vurige kus in haar hals drukt. Geen broekje dat nat kan worden als dwingende mannenhanden naar haar grijpen. De jongeman voelde dat het bloed naar zijn hoofd begon te stijgen. Vergeet het maar, zei hij tegen zichzelf, ze is waarschijnlijk geslachtloos. Hooguit een piepklein gaatje om te plassen en verder niks. Geen schaamlippen, geen clitoris, geen lekker warm gleufje, niets.
Het begon te schemeren; de vrouw merkte dat ze buiten niet veel meer zag, maar dat het spiegelbeeld van de jonge man in het raam duidelijker werd. Hun ogen ontmoetten elkaar. De jongeman voelde zich betrapt en hij grijnsde een beetje verlegen. Ze glimlachte terug en knikte naar hem. ‘Mevrouw de Barones’ zag er eigenlijk wel aardig uit, bedacht hij. Hij schatte haar een jaar of vijfenveertig, vijftien jaar ouder dan hijzelf. Misschien heeft ze toch wél tepels, bedacht hij. Trotse, parmantige, donkere tepels. Om in je mond te nemen. En een spleetje; een lekker, nat, smachtend kutje! Hij probeerde zich voor te stellen hoe ze eruit zou zien, helemaal naakt onder haar bontjas, met alleen haar juwelen. Hij slikte en kreeg weer een kleur. Hij keek zijn vlug in zijn boek.
De vrouw zag het en glimlachte. Een volwassen jonge man, die bloosde als een ondeugend jongentje. Ze vond hem nu echt leuk. Hoe zou het zijn om in zijn armen te liggen? Opeens verbrak ze de stilte:
“Meneer, mag ik u iets vragen? Zou u zin hebben om samen met mij te dineren in de restauratiewagen? Ik vind het zo ongezellig om alleen te eten.”
De jongeman was verrast, en antwoordde verheugd:
“Ja hoor, dat lijkt me bijzonder gezellig.”
Nu zou hij haar beter kunnen leren kennen.
“Ik heet Vera,” zei ze terwijl ze opstond en hem haar fraai gemanicuurde hand toestak. Hij schudde de uitgestoken hand enthousiast en met een grijns van oor tot oor.
“Ik heet Willem, maar iedereen noemt me Billy.”
“Goed, Billy,” zei de vrouw, “zullen we meteen dan maar?”
Tijdens het diner vertelde Vera dat ze op weg was naar een plaatsje aan de kust, vlakbij Marseille, waar zij en haar man een vakantiehuis hadden. Haar man was nog op zakenreis en dus ging ze alvast alleen. Billy vertelde dat een vriend van hem in Marseille een kleine scheepswerf had, waar hij dure jachten verbouwde en opknapte. Soms had hij Billy nodig bij grote klus. Het werk betaalde bijzonder goed, vertelde hij trots. Vera lachte en vroeg plagerig:
“Oh, ja, ben jij zo goed?”
Ze raakte onder de tafel even Billy’s knie aan. Het gebaar leek op een uitnodiging. Hij voelde zich opeens dichtbij haar. Hij wilde meer. Hij kreeg een visioen, dat hij haar in zijn armen had en haar kuste in een wolk van parfum, glinsterende juwelen en bont.
Vera boog zich voorover met een ondeugende blik in haar ogen, en fluisterende:
”En vertel me nu eens waarom je telkens moest blozen als je naar me keek? Ik had het wel door, hoor.”
Ze ging weer rechtop zitten en keek Billy vragend en plagerig aan. Billy kleurde weer een beetje. Hij besloot om de uitdaging aan te nemen. Hij boog zich naar voren en fluisterend vertelde hij haar over haar bijnaam ‘Mevrouw de Barones’, haar tepelloze borsten, haar geslachtloosheid en dat ze nog nooit een nat broekje had gehad, omdat ze nog nooit een smachtend verlangen naar de lichamelijke liefde had gehad. Billy eindigde pesterig met de vraag:
”En, ‘Mevrouw de Barones’, heb ik gelijk of niet?”
Hij was benieuwd naar haar reactie. Ze was even stil en toen ze sprak klonk haar stem lager en warmer.
”Nou, wie weet, Billy, maar dat van dat broekje klopt in ieder geval niet. Voel zelf maar.”
Ze liet zich voorzichtig onderuit zakken en hun knieën kwamen tegen elkaar. Het was duidelijk wat ze van hem verlangde.
De hand van Billy verdween onder de tafel en gleed onder de warmte van haar rok. Hij voelde een rand van een nylonkous, een stukje bloot bovenbeen en toen raakten zijn vingertoppen zachte stof aan. Het was warm en het was nat.
Vera ging weer overeind zitten, ze keek snel rond in de restauratiewagen, maar niemand had enige aandacht aan hen geschonken. De aanraking tegen de binnenkant van haar dijbeen en de zachte druk tegen haar kutje deed haar naar adem happen. Ze voelde een gloed in haar onderlichaam branden en het bloed steeg in een warme vloedgolf naar haar hoofd.
“Kom, we gaan!” Billy was opgestaan en nam haar hand beet. Het was geen voorstel; het was een bevel. Gedwee stond ze op en liet zich zwijgend en met trillende benen door de jonge man meetronen.
In de coupé deed Billy meteen de rolgordijnen naar beneden en deed de knip op de deur. Hij draaide zich om pakte met beide handen Vera bij haar bovenarmen en trok haar naar zich toe. Hij kuste haar, eerst zachtjes. Toen vurig en hard. Ze kuste hem hartstochtelijk terug. Toen ze elkaar weer loslieten pakte Billy de handen van Vera: het waren slanke handen, handen om te strelen. Vingers om te kussen. Billy bracht zijn lippen naar haar handen, kuste haar palmen, haar vingertoppen. Vera vleide haar hoofd tegen zijn blonde krullen en rook de geur van zijn haar. Een mannengeur, dierlijk en verleidelijk.
Billy opende haar jas en begon de knoopjes van haar blouse los te maken. Hij zag een beha en de prachtige rondingen van haar borsten. Hij trok de blouse uit haar rok en voelde met beide handen achter haar rug naar de sluiting van haar beha.
Vera lachte om de pogingen van Billy. Was hij altijd zo onhandig met vrouwen? Had hij nog weinig ervaring? Ze liet de bontjas van haar schouders glijden, trok haar blouse uit en liet de beha langs haar armen op de grond vallen. Ze maakte haar rokje los en liet het op haar enkels vallen. Ze had nu enkel nog haar broekje en haar nylonkousen aan. Vera zag tevreden hoe Billy als betoverd naar haar naakte, weelderige lijf keek.
Ze verlangde naar zijn naakte lichaam, ze wilde hem overal aanraken, zijn gespierde lichaam tegen zich aan voelen. Ze maakte zijn overhemd los en daarna zijn broek. Ze trok zijn jeans naar beneden. Tot haar tevredenheid zag ze de grote bobbel in zijn onderbroek. Ze kon zich niet bedwingen, ze haalde zijn penis met beide handen tevoorschijn. Het was een prachtige pik. Ze streelde zijn ballen. Hij had mooi donderblond schaamhaar onder een gladde gespierde buik. Billy had intussen zijn bovenkleren verder uitgetrokken en hij stond nu spiernaakt voor haar, als een jonge Noorse god. Vera streelde zijn bovenarmen en kuste zijn borst en zijn tepels. Ze trilde van genot toen Billy haar borsten stevig beet pakte en haar tepels zachtjes tussen duim en wijsvinger hield.
Plotseling tilde hij haar op en legde haar languit op de bank. Hij greep haar broekje beet. Vera tilde haar billen een beetje omhoog en Billy trok het broekje naar beneden. Hij pakte haar knieën, trok ze uit elkaar, boog zich voorover en bracht zijn gezicht naar haar venusheuvel. Vera voelde een warme mond op haar onderbuik, toen een warme tong die haar spleetje likte en diep in haar geduwd werd. Haar schaamlippen werden in de mond gezogen en ze slaakte een gesmoorde kreet toen een hete golf door haar lendenen schoot. Toen vond de tong haar klitje en de golf werd een overweldigende vloedgolf, die zich over haar hele wezen verspreidde. Even later voelde ze hoe zijn harde pik haar kutje opende en diep in haar schoof. Ze wist niet goed meer waar ze was en ze liet zich wegdrijven op de golven van een alles vergetende en bedwelmende extase.
De deur van het compartiment bleef gedurende de gehele reis gesloten. Ze bedreven de liefde meerdere keren, dan weer langzaam en teder, dan weer wild en gepassioneerd, waarbij Vera kreunde en verrukte kreetjes gaf, en Billy gromde als een wild dier. Ze gingen in elkaar op met een vertrouwdheid, alsof ze al jaren minnaars waren. Vóór ze het wisten rolde de trein al het station van Marseille binnen. Ze moesten zich in alle haast aankleden. Vera haalde snel een kam door haar kapsel en bracht gehaast wat make-up aan. Ze haalde een visitekaartje uit haar tas en gaf het aan Billy. Ze gaf hem een laatste, vurige kus op zijn lippen.
“Bel me,” hijgde ze, en ze was verdwenen.
Billy werd begroet op het perron door zijn vriend, die hem verbaasd aankeek:
“Wat is er met jou aan de hand, wat zie je er uit. Slechte reis gehad?”
Billy glimlachte, opende zijn hand en keek naar het kaartje dat Vera hem toegestopt had. Toen lachte hij hardop. Op het kaartje stond in sierlijke letters geschreven: Mevrouw Barones V.J.M. Van de Maerssen van Burghdael.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
