“Niet bewegen.” Julie beet op haar lip. Wat haatte ze het om stil te staan! Maar nu moest ze wel, anders kon de naaister haar trouwjurk niet afspelden. Ze zuchtte. De jonge vrouw die aan haar voeten geknield zat keek op.“Stil staan is niets voor jou hè?”, glimlachte ze. Julie knikte instemmend haar hoofd. “Nog maar eventjes”, beloofde de vrouw, terwijl ze zich weer op haar werk richtte. Julie bekeek zichzelf in de spiegels die haar omringden. Ze had er nog nooit zo prachtig uitgezien, de stof stond haar echt geweldig! Onwillekeurig gleed haar blik naar het spiegelbeeld van de naaister. Zij was zelfs zonder witte jurk al prachtig.
“Weet je wat verschrikkelijk sexy zou zijn?”, zei de naaister opeens, terwijl ze naar de zoom van de jurk greep en het een stukje omhoog trok. “Hier een split. Helemaal naar boven, tot iets onder je heup.” Ze liet haar hand langs Julies been omhoog glijden om het punt aan te duiden. Julie slikte, en niet alleen door de gedachte aan zo’n hoge split. “Natuurlijk, een trouwjurk hoeft nou niet per se sexy te zijn”, lachte de vrouw, “maar het zou wel een geweldig idee zijn.” Ze keek naar de toekomstige bruid. Toen haar blik Julies ogen vingen, stokte de adem in haar keel. Alsof ze nu pas besefte waar haar hand zich bevond. “Oh, sorry.” Ze sloeg snel haar ogen neer en wilde haar hand weghalen toen Julie, die al een hele tijd geen vin had verroerd, haar hand op die van de naaister legde. “Je doet niets verkeerd, Mirjam”, fluisterde Julie. Bij het horen van haar naam, keek de vrouw verwonderd op. Er verschool zich iets achter deze woorden. Of had ze het zich verbeeld? Het verlangen dat in Julies woorden doorklonk? “Zal ik dan… verder gaan?”,stamelde Mirjam. Julie wendde haar blik af en keek in de spiegel. “Graag. Als je zou willen?”
Mirjam haalde een keer diep adem. Ze had kunnen zeggen dat ze Julie al vanaf de eerste keer dat ze de winkel was binnengestapt had bewonderd, maar dat durfde ze niet. Ze dacht het alleen terwijl ze langzaam haar hand langs Julies been van boven naar beneden liet glijden. De spanning werd haast tastbaar. Haar vingers gleden omlaag naar de slanke enkel en begonnen weer aan hun weg naar boven. Op het moment dat Mirjams hand de rand van Julies slipje bereikte, drukten de vrouwen hun lippen op elkaar voor een langdurige kus. Julie sloeg haar armen om Mirjams nek en stapte van het trapje waarop ze onbeweeglijk had moeten staan. “Misschien moeten we jou eerst maar eens uit deze jurk helpen”, fluisterde Mirjam.
Voorzichtig schoof Mirjam haar hand tussen Julies benen. Ze aarzelde even, maar verbrak toen toch de omhelzing. “Kom, je jurk.”Julie liet zich door Mirjam uitkleden. De naaister hing de jurk voorzichtig opzij en draaide zich toen weer naar de toekomstige bruid, die een beetje verloren in het midden van de kamer stond. Haar spierwitte slipje en bh staken mooi af tegen haar zonnebankbruine huid. Mirjam glimlachte haar geruststellend toe, terwijl ze haar spijkerbroek losknoopte en uittrok. Julie kon alleen maar staren. Toen Mirjam ook haar T-shirt over haar hoofd trok en een paar prachtige borsten ontblootte, keek Julie haar ogen uit. “Ik draag inderdaad geen bh”, bloosde Mirjam. Julie stak haar handen uit en vouwde ze om de twee mooie heuveltjes. Ze boog zich voorover om Mirjam in de hals te kussen en zachtjes te bijten. “Ho, wacht even”, protesteerde Mirjam plagend. Ze duwde Julie een stukje van zich af. Een paar tellen lang keken de vrouwen elkaar in de ogen en Mirjam slikte. Wat een vrouw, wat een blik! Nooit had iemand op deze manier naar haar gekeken. Zo vurig, zo vol verlangen; bijna smekend.
“Niet bewegen”, beviel Mirjam en Julie bleef doodstil staan. Mirjam glimlachte en liep om haar klant heen zodat ze achter haar kwam te staan. Ze plantte een kus op Julies blote schouder en maakte ondertussen haar bh los. Mirjams handen kropen onder Julies armen door en omvatten haar volle borsten. Haar lippen kietelden Julies rug. Met een knie duwde ze Julies benen wat uit elkaar. De aanstaande bruid haalde diep adem toen één van Mirjams handen vanaf de blote borst naar beneden gleed.
De hand dook meteen onder de stof en liet een paar vingers voorzichtig rondtasten. Julie kreunde toen Mirjam met twee vingers bij haar naar binnen gleed. Ze was blij dat de naaister haar stevig tegen zich aan trok en ondersteunde, anders was ze met knikkende knieën op de grond gezakt. Mirjam wreef met haar vrije duim voorzichtig rond dat meest gevoelige plekje. “Oh shit”,piepte Julie, net voor ze haar hoogtepunt bereikte. Mirjam glimlachte stilletjes, toen ze aan de typisch ongecontroleerde samentrekkingen rond haar vingers voelde hoe Julie klaarkwam.
Pas op dat moment leek het tot Mirjam door te dringen wat er gebeurde. Deze vrouw zou over een paar weken trouwen! Dit was zo verkeerd! Mirjam trok haar hand terug alsof ze zich had verbrand en beet op haar lip. Het duurde even voor Julie zich weer vermande en een keer diep ademhaalde. Ze maakte zich los uit Mirjams greep en draaide zich om voor een hete kus. Mirjam liet haar even begaan, maar stapte toen resoluut achteruit. Ze glimlachte: “Ik denk dat uw afspraak hier voorbij is, mevrouw.” Julie keek verward naar de vrouw die haar zojuist tot een heerlijk hoogtepunt had gebracht. Mirjam raapte de bh op en liep naar de paskamer. “U kunt zich weer rustig aankleden. Uw jurk zal overmorgen klaar zijn.”
“Wat?” vroeg Julie verbouwereerd. “Wat bedoel je?” Mirjam sloeg haar ogen neer en zuchtte. “Julie, je gaat trouwen. Wat daarnet gebeurde was eigenlijk al verkeerd. Ik wil niet dat er meer gebeurt.” “Maar ik wel!”, antwoordde Julie. “Ik vond het heerlijk!”“Nee, het gaat niet”, schudde Mirjam haar hoofd. “Het kan niet en het mag niet.”Julie wist niet wat ze moest zeggen. Ze wilde Mirjam vasthouden, aanraken, zoenen en verwennen, zoals ze net bij haar had gedaan. Maar toen ze haar hand uitstak, deinsde Mirjam hoofdschuddend achteruit. “Ga naar huis”, fluisterde Mirjam. “Vergeet wat er is gebeurd. Je gaat trouwen, verdorie!” Mirjam gaf Julie haar bh terug en liep door de kamer om haar eigen kleren op te rapen en snel aan te trekken.
Toen ze zich weer naar Julie omdraaide stond deze nog steeds beduusd in haar slipje naar haar te kijken. Mirjam zuchtte en liep naar Julie toe. Ze griste de bh weer uit haar handen en deed hem bij haar aan. Daarna plukte ze Julies kleding van de kapstok en hield het omhoog. Julie stak tegen haar zin haar armen in het kledingstuk en liet het over haar hoofd vallen. Mirjam knielde neer en hield Julie haar sandalen voor. Toen Julie weer aangekleed was duwde Mirjam haar naar de deur. “Het spijt me, echt. Dit was een vergissing.” “Ik vond het geen vergissing”, mompelde Julie. “Dat zeg je nu, maar ooit zul je me hier dankbaar voor zijn”, beloofde Mirjam, terwijl ze haar klant de deur uit werkte. “Overmorgen is je jurk klaar. En neem iemand mee als je hem op komt halen!” Als een robot liep Julie de winkel uit, de straat op. En Mirjam keek haar treurig na.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
