Met een fijn lachje gaf Helen het opgevouwen briefje af aan de draaitafel. Daarop liep ze terug naar haar plaats aan de bar en nipte nog eens van haar wijntje. Het zou nog wel even duren voor zij het podium op mocht. Ondertussen nam ze de tijd om de andere aanwezigen eens goed te bekijken. Ze was hier zelf met een vriendin en diens vriendje, maar die waren zo met elkaar bezig dat ze een beetje apart was gaan staan.
Op het podium stonden momenteel een paar tienermeisjes het beste van zichzelf te geven op ‘Kom van dat dak af’. Helen fronste. Als zij op het dak gestaan had, was ze er meteen afgesprongen als dat hun de mond had kunnen snoeren. Ze liet haar ogen verder door de zaal dwalen. Halverwege ontdekte ze een mannelijk prachtexemplaar. Hij hoorde bij een groepje, maar rond het tafeltje dat ze hadden uitgekozen stonden te weinig stoelen. De man in kwestie stond tegen een pilaar geleund met een geamuseerde glimlach naar het podium te kijken, de handen in de zakken. Hij droeg een jeans en een hemd, dat open hing over een T-shirt. Het gaf hem een jeugdige uitstraling.
“Dit was de laatste keer!” De meisjes brulden hun laatste zin en Helen hoopte van harte dat ze het meenden. Het publiek gaf hen een lauw applausje. De man had zijn blik van het podium afgewend en hij keek op zijn beurt de zaal door. Een paar seconden haakten hun ogen in elkaar. Toen wendde Helen haar blik af. Jezus, ze voelde zich knalrood worden. Het duurde nog een halfuur voor Helen het podium op mocht. In die tijd waagde ze het nog een paar in zijn richting te kijken. Telkens keek hij terug, alsof hij het aanvoelde wanneer ze naar hem keek. Toen de dj haar aankondigde, wenkte ze de man mee het podium op. Een beetje verbaasd en onder luide aanmoedigingen van zijn gezelschap, stapte hij naast haar het verhoog op. Helen reikte hem één van de micro’s aan en nam plaats op de kruk, haar benen over elkaar heen geslagen.
Toen de eerste tonen van het lied door de ruimte klonken, keek de man haar even met grote ogen aan. Helen lachte liefjes. Een paar tellen later zong ze de eerste regel van hun duet.
“Je t’aime, je t’aime, oh oui, je t’aime…”
Hij speelde het spelletje meteen mee, en reageerde op zijn beurt.
“Moi non plus.”
“Oh, mon amour…”
Helen keek haar slachtoffer recht in zijn ogen. Kastanjebruin, met flikkerende pretlichtjes. Ze stak een hand naar hem uit en trok hem bij zijn nek dichter naar zich toe.
“Comme la vague… irrésolue. Je vais, je veux et je viens entre tes reins. Je vais et je viens entre tes reins, et je me retiens…”
Hij draaide om haar heen, legde voorzichtig zijn hand op haar blote onderrug.
“Je t’aime, je t’aime, oh oui, je t’aime…”
“Moi non plus.”
“Oh, mon amour… Tu es la vague, moi l’île nue.” Helen liet haar hand over zijn borstkas glijden en haakte een vinger achter de rand van zijn broek.
“Tu vas, tu vas et tu viens entre mes reins. Tu vas et tu viens entre mes reins, et je te rejoins.”
Helen had zich een kwartslag gedraaid en haar benen van elkaar gedaan. Hij had tijdens haar laatste zinnen een paar overdreven suggestieve gebaren gemaakt. Het publiek moest lachen, maar Helen voelde een drang in zich naar boven borrelen.
“Je t’aime, je t’aime, oh oui…”
Ze verplaatste zich meer naar het puntje van haar stoel. De man keek haar even aan, zag in haar ogen wat ze wilde en slikte hoorbaar.
“Moi non plus.”
“Oh, mon amour…”
Ze voelde een arm om haar schouders en een warme hand op haar rug. Hij trok haar nog iets dichterbij.
“Tu es la vague… irrésolue. Je vais, je veux et je viens entre tes reins. Je vais et je viens entre tes reins, et je me retiens.”
Helen wist wat er nu kwam. Het gehijg, gekreun. Ze gaf het beste van zichzelf en merkte hoe het hem én haar opwond. Hij bewoog zachtjes tegen haar aan, bleef haar in de ogen kijken. Vlak voor Helen weer moest zingen, drukte hij zijn mond op de hare en gaf haar een indringende, diepe kus. Helen kreunde gemeend, sloot haar ogen en zong haar volgende zinnen.
“Tu vas, tu vas et tu viens entre mes reins. Tu vas et tu viens entre mes reins et je te rejoins.”
De man drukte zich nu vol tegen haar aan.
“Je t’aime, je t’aime, oh oui, je t’aime.” Hij vergat zijn antwoord. “Oh, mon amour…”
“L’amour physique est sans issue. Je vais, je veux et je viens entre tes reins. Je vais et je viens, je me retiens…”
Helen sloeg een arm om hem heen en trok hem een laatste keer stevig tegen zich aan terwijl ze in de micro haar drie laatste woorden hijgde.
“Non! Maintenant! Viens!”
Ze kregen een waanzinnig applaus van het enthousiaste publiek, maar geen van beiden merkte er ook maar iets van. Ze waren hongerig. Hongerig naar elkaar. Helen wilde die man ook werkelijk laten klaarkomen. En hij was betoverd. Hij had zich nog nooit zo aangetrokken gevoeld tot een vrouw die hij niet eens kende. Hij wilde haar, meer dan hij ooit een ander gewild had. De meeste aanwezigen keken hen na toen ze, nadat ze snel hun spullen bij elkaar gegraaid hadden, door de deur naar buiten verdwenen.
Een paar honderd meter verder in de straat duwde de man haar een beetje ruw tegen de muur en hij kuste haar vol passie. Ze hijgde toen hij zijn lippen in haar nek plantte en naar haar borsten greep.
“Je maakte me gek daarbinnen, vrouw!”, mompelde hij in haar oor.
“Dat was de bedoeling”, antwoordde ze, naar adem snakkend. Ze duwde hem wat van zich af en keek hem aan.
“Ben jij hier met de auto?”
De man knikte.
“Hij staat een paar straten verderop. Waar wil je heen?”
Helen zoende hem nog een keer en nam zijn hand.
“Mijn appartement.” Ze glimlachte even guitig en keek hem geil aan.
“Of is die auto van jou groot genoeg?”
Hij kleurde.
“Kijk zelf maar.” Hij leidde haar enkele straten door en ze bleven stilstaan naast een flink uit de kluiten gewassen Lexus. Helen trok grote ogen en knikte opgetogen. Dat zou wel lukken!
Hij hield de deur voor haar open en Helen stapte snel in. Terwijl hij rond de wagen liep, trok zij haastig haar string uit. Ze hield het broekje omhoog toen hij instapte en hing het daarna aan de achteruitkijkspiegel. Hij schudde zijn hoofd en lachte.
“Je bent echt wel een heet beestje!”
Helen haalde haar schouders op.
“Wie weet hoe lang ik al droog sta” zei ze met een knipoog.
“Met zo’n figuur? En wat je net bij mij uitspookte?” Hij keek ongelovig.
“Volgens mij krijg jij eender welke man in een wip voor een wip in jouw bed!” Hij lachte om de woordspeling en startte de wagen.
“Where to, my lady?”
“De eerste de beste ruime parking, als je ’t mij vraagt”, antwoordde Helen.
Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. Een klein kwartiertje later reden ze een grote, uitgestorven parking op. Hij stuurde de wagen naar een afgelegen, donker hoekje en zette de motor stil. Hij draaide zich naar haar toe. Ze had onderweg wat met zichzelf zitten spelen, maar nu keek ze hem afwachtend aan. Hij gebaarde dat ze tussen de voorzetels door naar de achterbank moest klimmen. Toen ze dat deed, voelde ze zijn warme handen over haar kontje en benen glijden.
Hij kwam haar achterna en liet haar op de bank plaatsnemen. Haar ene been ging de hoogte in, zo dat haar voet achter de voetsteun van de middelste zetel haakte. Ze hing half tegen het portier aan en hield zich met haar handen in evenwicht. Hij volgde met zijn handen een onzichtbare lijn van haar knieën tot onder haar rokje. Ze kreunde toen twee van zijn vingers in haar binnendrongen. Haar gespeel tijdens het ritje hier naartoe had hem opgehitst, maar doordat hij haar nu ook zelf kon voelen, werd hij heel snel opgewonden. Ze keek hem aan, liet haar blik naar beneden en weer tot boven glijden. Ja, hij stond duidelijk op springen.
Helen reikte met één hand naar zijn broek en knoopte die behendig los. De rest moest hij zelf doen want haar positie was niet ideaal. Hij stroopte zijn broek naar beneden en ging op zijn knieën op de bank zitten, naar haar toe. Helen liet haar been tot op de zetel zakken, gleed wat onderuit zodat ze iets makkelijker lag en liet haar handen toen over zijn strakgespannen boxershort glijden. Zijn kopje kwam al piepen en snel trok ze het stuk textiel verder naar beneden.
Hij wilde haar voelen. De bank was gelukkig breed genoeg. Hij leunde naar voren en ging voorzichtig op haar liggen, steunend op zijn armen zodat hij niet te zwaar op haar zou drukken. Zijn lippen zochten de hare. Ze kusten weer en hij wreef tegen haar aan. Zij greep zijn billen en trok hem naar zich toe. Na wat onhandig gedoe voelde ze hem in haar glijden en ze hield haar adem in. Hij kreunde toen hij voelde hoe hij haar helemaal vulde. Langzaam begon hij in haar te bewegen. Ze kneep in zijn billen om hem het tempo te laten opvoeren en zocht zijn mond weer op. Hun tongen draaiden spelend om elkaar heen. Tot hij zich terugtrok om zich op die ene beweging te kunnen concentreren.
Ze hijgden. Helen klemde zich aan hem vast en voelde hoe het zweet hem uitbrak. Hij hield even stil en liet zich uit haar glijden.
“Ik krijg het er warm van”, zei hij en veegde met een hand over zijn bezwete voorhoofd.
“Zullen we dan buiten verder doen?” hijgde Helen.
Hij keek haar even twijfelend aan, speurde door de ramen van de Lexus de omgeving af en knikte. Er was niemand te zien. Helen wurmde zich onder hem uit en opende het portier aan haar kant. Ze was snel uit de auto en de frisse lucht deed haar goed. Ze haalde een keer diep adem en draaide zich naar hem om. Hij had wat moeite met uitstappen omdat zijn broek op zijn voeten hing.
Het was zo’n komisch zicht dat Helen moeite moest doen om niet in lachen uit te barsten. Hij bleef even op de zetel zitten en keek haar aan.
“Dat moet echt een dom zicht zijn.” Ze knikte lachend en hij haastte zich uit de auto. Hij trok haar opzij en duwde haar opzij tegen de motorkap. Daar rukte hij haar rokje omhoog en spreidde haar billen. Hij had nog steeds een stijve en popelde om haar langs achter te nemen. Het zicht was adembenemend. Haar zachte rondingen, de welvende haren die over haar schouders en rug vielen en de stevige borstjes met stijve tepels die door de dunne stof van haar bloesje priemden.
Zij duwde bereidwillig haar kontje tegen hem aan, klaar om hem te ontvangen. Hij zat meteen goed en nam haar bij haar middel om haar gemakkelijker te penetreren. Helen had dit al altijd een van de opwindendste standjes gevonden, maar zo in de buitenlucht, tegen een auto gedrukt, was het meer dan superlekker. Bovendien was de man die haar zo stevig pakte ook een lekker exemplaar. Hij voerde het tempo nog wat op en zij kreunde en hijgde steeds harder. Hij gromde een keer en tastte naar haar borsten. Ze schreeuwde toen hij kneep en draaide zich half om zodat ze hem kon zien. Dat moest hij niet nog een keer proberen, vertelden haar ogen.
Hij liet zijn handen weer naar haar middel afdalen en verhoogde zijn tempo. Ze leunde zwaar tegen de auto aan en haar vingers schraapten over de motorkap, zoekend naar houvast die ze niet vonden. Ze voelde haar hoogtepunt naderen, kneep haar ogen dicht en drukte haar handen plat op de motorkap. Ze kreunde toen ze de ritmische samentrekkingen in haar schoot voelde en een zalig gevoel zich door heel haar lichaam verspreidde. Niet veel daarna trok hij zich terug om zijn zaad over haar prachtige billen te spuiten.
Een halfuur later liet Helen zich voor de deur van haar appartement afzetten. Ze kende nog steeds zijn naam niet, maar ze zou vannacht heerlijk slapen.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
