Het is zes uur wanneer aankomt in het kleine dorpje. Haar achterste is half gevoelloos na een rit van vier uur door de Andes, in een roestig, rammelend, rookspuwend wrak van een bus. Ze strekt haar stijve gewrichten en gaat tussen de berg bagage op zoek naar haar rugzak. Dan wandelt ze terug tot op het dorpsplein waar ze een bordje ‘hotel’ heeft zien staan toen de bus er passeerde.
Het is herfst, en het laatste toeristische topmoment na de zomer is voorbij. Overal plaats dus. Voor dertien pesos krijgt ze een propere tweepersoonskamer met gedeelde badkamer. Ze is vuil en moe, maar ze wil eerst eten. Acht uur, belachelijk vroeg naar Argentijnse normen maar haar maag is het enige dat na al die maanden van huis koppig blijft vasthouden aan de Belgische tijd.
Bij navraag blijkt er slechts één eettentje in het dorp te zijn, dus kiezen is vandaag niet moeilijk. Ze houdt enorm van die typische dorpse eethuisjes die meer weg hebben van een huiskamer dan van een restaurant. Waar iedere weduwnaar, vrijgezel en halve dronkaard zijn avonden doorbrengt, met de dagschotel voor een gigantisch groot televisiescherm.
Het kannetje rode wijn bij het eten maakt haar licht in het hoofd. Na het eten wandelt ze door de koele avondlucht naar het hotel. Ze verheugt zich op een lekkere douche. Terwijl ze probeert haar sleutel in het slot te krijgen, stelt ze vast dat de deur van de kamer tegenover de hare gesloten is. Die stond daarstraks open, nu schijnt er licht onder de deurspleet. Hopelijk is het geen koppel met een krijsende baby, of een stel kokette Argentijnse meiden die morgenvroeg elk een uur in de badkamer nodig hebben.
Ze neemt zeep, handdoek en toiletzak en wil net de badkamer induiken, wanneer de deur van de kamer tegenover de hare opengaat. Een jonge Argentijn stapt op blote voeten de gang in. Hij draagt alleen een spijkerbroek. Achter hem ziet ze in een flits een hoop rommel op het tweede bed liggen. Hij is dus ook alleen. Geen krijsende baby’s, geen ijdeltuiten.
“Sorry”, zegt ze, een beetje verlegen omdat ze nogal onnozel staat, met een badhanddoek rond haar lijf en haar toiletzak onder haar oksel.
“Nee, nee, wil je eerst? Por favor, ga je gang, ik wacht wel!”, zegt hij.
“Zeker?”
“Si si”, antwoordt hij en hij lacht zijn witte tanden bloot terwijl hij haar van top tot teen opneemt.
“Gracias”, mompelt ze en ze glipt de badkamer in. Hij is knap! Alle Argentijnen trouwens, ze heeft nog nooit zo’n mooi volk gezien. Ze doucht en wanneer ze de badkamer verlaat is zijn deur gesloten. Even later hoort ze hem de badkamer ingaan.
Glimlachend borstelt ze haar haren, terwijl ze fantaseert over hoe hij eruit ziet. Een bruin, slank lichaam, een leuk gezicht, een mooie mond, zwart halflang, krullend haar en een rechte neus. Duidelijk Italiaanse voorouders. Jammer dat ze alleen zijn voorkant zag, ze durft te wedden dat hij een lekker kontje heeft.
Bij deze gedachte lacht ze hardop, ze is duidelijk te lang alleen. Ze probeert een excuus te verzinnen om met hem in contact te komen maar vindt er geen. Even later hoort ze de badkamerdeur opengaan, maar in plaats van de verwachte klik in het slot van zijn kamerdeur, wordt er op de hare geklopt.
Ze opent de deur, nog steeds enkel gehuld in een badhanddoek. Daar staat hij: lachend, met een handdoek rond zijn heupen. Zijn haar is nat en glanzend, druppels vallen op zijn bovenlijf. Net wanneer ze beseft dat ze hem nogal schaapachtig met open mond staat aan te kijken, vraagt hij of ‘dit’ soms van haar is.
Dan pas kijkt ze verder dan zijn knappe lijf. Ze ziet wat hij in zijn hand houdt: haar string. Ze voelt haar kaken gloeien terwijl ze hem stotterend bedankt, het kleinood uit schaamte bijna uit zijn hand rukkend.
“You’re welcome”, lacht hij met een zwaar accent. Met haar blonde haren en blauwe ogen is het overduidelijk dat ze een toerist is.
Hij maakt niet dadelijk aanstalten om zich om te draaien maar kijkt over haar schouder de kamer in. In plaats van nu doortastend te werk te gaan, weet ze zich door het incident met de string geen houding te geven. Ze bedankt hem nogmaals en sluit de deur. Inwendig vloekend dat ze deze kans voorbij heeft laten gaan, smijt ze de string door de kamer.
Hij is echt leuk! Ze weet instinctief dat zij hem ook bevalt. Ze staat even besluiteloos in de kamer en kijkt naar haar bed. Het idee vroeg te gaan slapen heeft ineens haar aantrekkingskracht verloren, dus ze trekt een jeans aan, een sexy hemdje en haar stoute schoenen: ze gaat hem vragen of hij zin heeft ergens iets te gaan drinken.
De string heeft het ijs gebroken, ze heeft niet veel waardigheid meer te verliezen denkt ze lachend. En ze stapt de gang in, haar vuist al gebald om op zijn deur te kloppen, wanneer hij hetzelfde doet. Zo staan ze even sprakeloos en bewegingloos tegenover elkaar in de gang, tot ze beginnen lachen om het komische van de situatie.
Zonder iets te zeggen staan ze daar. Hij komt een stapje dichterbij terwijl hij een natte lok van zijn voorhoofd duwt.
“Ik dacht, we kunnen misschien…”
Zijn ogen twinkelen terwijl hij haar met een handgebaar uitnodigt de rest van de zin aan te vullen.
“…iets gaan drinken?”
“Bijvoorbeeld…” lacht hij. “In een gezellige bar in het dorp?”
Zijn schelmse blik doet vermoeden dat hij weet dat er buiten het eethuisje weinig te doen is. Ze heeft geen zin hem in haar kamer uit te nodigen, niet alleen omwille van haar uitgestalde verzameling ontharingsproducten en vuile strings, maar vooral omdat ze er in het holst van de nacht stiekem vandoor wil kunnen gaan.
“Ik heb net voor sluitingstijd nog een fles rode wijn kunnen bemachtigen in het supermarktje. Zin om te delen?”, vraagt hij.
Deze jongen is onwaarschijnlijk knap en sexy, en ze vraagt zich af of het aan de wijn van bij het eten ligt, of aan de volle maan, of de hitte, of haar hormonen, of alles bij elkaar, maar ze kan zich niet herinneren wanneer ze voor het laatst zo in vuur en vlam heeft gestaan.
Hij neemt haar bij de hand en leidt haar zijn kamer in. In het schijnsel van het nachtlampje kijkt ze naar de rommel op het tweede bed, terwijl hij met zijn zakmes vakkundig de fles wijn opent. Filmspullen, schrijfgerief, boeken. Hij lijkt interessant. Bijna jammer dat ik niet hier ben voor een goed gesprek, denkt ze, en ze lacht inwendig.
Hij zet de fles wijn aan zijn lippen en knipoogt.
“Voorproeven”, zegt hij.
Wanneer het haar beurt is, duwt hij zachtjes tegen de bodem van de fles, waardoor er een straaltje wijn langs haar kin loopt. Ze lacht en houdt haar hand eronder, maar plots staat hij voor haar, en vangt de druppel op met zijn wijsvinger. Twee plagende, honingkleurige ogen staren in de hare terwijl hij zijn wijnvinger over haar lippen laat glijden.
“Te lekker om te verspillen”, zegt hij hees, en neemt de fles van haar over. De eigenaar van het hotel draait de tango en de sensuele muziek dringt door de dunne muur. Wanneer zij uiteindelijk de fles neerzet en met haar rug tegen de muur gaat staan, is hij in een oogwenk bij haar. Leunend met zijn linkerhand en elleboog tegen de muur, raakt het puntje van zijn neus de hare.
Extreem langzaam komt zijn mond dichterbij, en wanneer zijn lippen de hare net raken, wrijft hij heel zachtjes van links naar rechts. Als om het snoepje te verkennen dat hij op het punt staat te krijgen. Haar lippen wijken en hij kust haar. Traag, aftastend, en dan intenser, alsof hij uit haar manier van kussen wil afleiden wat voor iemand ze is.
Al gauw weet ze niet meer wat boven of onder is, ze verdrinkt in het kussen en heeft niet door dat ze kreunt. Meegesleept door haar opwinding laat hij zijn vrije hand van haar gezicht via haar hals naar beneden glijden. Ze kreunt harder wanneer hij haar borst vindt, en hij knoopt haar hemdje los. Haar hand glijdt onder zijn T shirt. Zijn duim streelt over de curven van haar borsten, haar nagels krommen zich in zijn rug.
Wanneer hij zijn hoofd laat zakken en haar borsten in zijn handen neemt, trekt ze zijn T shirt uit. Huid tegen huid, buik tegen buik, nog altijd een van de opwindendste momenten in een vrijpartij. Ze haakt haar wijsvinger achter zijn broeksriem en trekt hem helemaal tegen zich aan. Haar rug drukt tegen de muur, ze neemt zijn handen vast en vlecht haar vingers door de zijne.
Hij kust fantastisch, ze kronkelt als een slang wanneer zijn mond de weg naar haar oorlelletje vindt. Dan zakt hij terug, en kust en kneedt haar borsten. Haar vingers graven door zijn haar, haar rug kromt zich. Ze duwt haar bekken voorwaarts en trekt hem aan zijn billen tegen haar kruis. Hij slaat zijn armen om haar heen en maakt een draaibeweging met zijn knieën. Een tangopas.
Ze schuift onmiddellijk haar been voorwaarts en stapt mee, kruislings. Hij schatert, en ze dansen. Borst tegen borst, hand in hand, de andere arm om elkaar heen. Wang tegen wang, de ogen gesloten, dansen ze een eenvoudige tango, tot ze lachend op het bed belanden.
“Je kust lekker, je danst lekker, je ruikt lekker”, zegt hij. Hij begraaft zijn hoofd in haar hals, zijn handen strelen haar overal. De hare glijden over zijn rug tot op zijn billen, en proberen onder de rand van zijn jeans te geraken. Een minuut later liggen beide jeansbroeken op de grond, hij duwt haar zacht op bed en staart naar haar lichaam.
“Wat ben je mooi”, fluistert hij, terwijl zijn handen traag haar lichaam verkennen. Hij masseert haar enkels, benen en dijen. Traag werkt hij zich een weg naar boven, steeds dieper dringen zijn duimen onder de naad van haar shortje. Zwaar ademend beweegt ze haar bekken in zijn richting, haar hoofd rolt met gesloten ogen opzij.
Wanneer hij haar overgave merkt, trekt hij in één gebaar haar shortje uit, en begint haar borsten te kussen. Zijn tong trekt een spoor van rillingen langs haar navel. Hoe lager hij komt, hoe trager hij beweegt, tot ze half gek van verlangen haar onderlichaam optilt, smekend om meer. Nu!
Ze hoort hem lachen en siddert wanneer hij zachtjes tegen haar clitoris blaast. Hij kust haar net zoals hij eerder haar mond kuste: traag, sensueel, intens, gulzig. Ze merkt dat het hem enorm opwindt, en dat doet haar alle controle verliezen. Even later komt ze hard klaar, een orgasme dat begint in haar tenen en door haar lichaam raast als een trein.
Hij komt tegen haar liggen en knuffelt haar lachend.
“”Jullie Latino´s weten pas hoe ze een vrouw moeten bespelen”, kreunt ze amper hoorbaar. Ze kust hem, lang, intens, en voelt haar begeerte terugkeren. Nu is het haar beurt om hem te verwennen.
Haar borsten strelen over zijn borsthaar en navel. Ze hijgt en bijt zachtjes in zijn erectie. Hij heeft een prachtig lichaam, ze trekt hem zachtjes af terwijl ze haar ogen de kost geeft. Hij zucht, ze heeft ervaren handen. Ze begint een plagend spelletje, door hem zo te stimuleren dat hij bijna klaarkomt.
Ze kent haar talenten, ze kan een man de hemel in pijpen. Ze geniet er onwaarschijnlijk van iemand zo te doen genieten. Hij voelt het been waar ze op zit drijfnat worden, en doet haar met troebele blik teken dat hij wil vrijen. Ze doet hem een condoom om en laat zich dan zo traag mogelijk op hem zakken.
Het volgende uur vrijen ze in alle mogelijke posities, waarbij er meerdere treinen passeren. Na de laatste liggen ze in missionarishouding, en ze fluistert dat het zijn beurt is. Hij vraagt hoe ze wil eindigen en ze draait zich met een brede lach op haar buik met haar billen in de lucht. De beste positie om in schoonheid af te sluiten.
Hij streelt over haar rug en stoot dan zonder enige waarschuwing, diep en snel.
“Fuck ja, zo snel als je kunt”, hijgt ze, dronken van opwinding. Hij omklemt haar billen en stoot, snel, hard, lang. Ze kreunt uitbundig, het geilt hem zo op dat hij het niet meer uithoudt en zwaar kreunend klaarkomt. Ze zakken door hun knieën en vallen in lepeltjeshouding neer. Loom vallen ze in slaap. Ze sluipt niet weg in het holst van de nacht maar blijft tot het allerlaatste moment.
De volgende ochtend reist hij verder. Ze spiekt in het hotelregister en leest zijn naam: Amor Javier Morales.
Amor, mijmert ze half hardop. Als hij het me had verteld, had ik het niet geloofd. En met de smaak van Amor nog op haar lippen slentert ze het dorp in, richting het eettentje, op zoek naar ontbijt.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
