We dronken een biertje in de kroeg. En nog een. We spraken over van alles en nog wat maar de vraag of we wel of niet zouden gaan hing steeds een beetje in de lucht. Hield jij ook de tijd in de gaten? Ik wel. Langzaam raakten we in een lichte roes, van elkaars aanwezigheid, van het bier, van de latente spanning.
En ineens besloten we: “we gaan!”.
We liepen richting het station. Voor hotel Victoria troffen we een groepje mensen: vriendelijk, opvallend gekleed, de meeste in duo’s. Eigenlijk niet echt vuige feestbeesten, geruststellend. Toch hing er al een beetje een opgewonden stemming: “we gaan op een uitje”. We bezworen elkaar dat het goed was, dat het plezier nu al groots was, er niets meer bij zou hoeven, het echt een geslaagd experiment was. In de bus regelden we twee toegangskaartjes.
In de rij voor de ingang kreeg ik een beeld van de mensen die er waren; sommige excentriek, sommige gewoon, bijna allemaal mooie jonge mensen. Iedereen was vrolijk. Wij ook. Uitgelaten bijna. Steeds zijn arm om me heen, we lachten en kusten. Zo gaaf-spannend was het.
Binnen was het zó druk, zoekend hoe en waar we ons mooi konden maken was het bijna benauwd. Die massa mensen in lak en leer. Zoveel lichamen, opgemaakte vrouwen en mannen; ik moest even wennen aan de sfeer.
We hadden ons omgekleed. Achter de hal, bij de toegang hielden doorbiches de wacht. Ik zag dat hij ze mooi vond, ranke lijfjes, kleine, stevige borsten, bedekt door een zwart kruisje, als in een stripverhaal. De doorbitches lieten me niet door om mijn doorzichtige jurkje. Toen ik het jurkje uittrok voelde ik me even heel erg naakt, in alleen mijn leren body met blote buik. Hij zei: “mooi…” We liepen de donkerte in, in de golf van harde muziek,
we keken,
we keken,
we keken
naar al die mensen.
We dansten een beetje, liepen rond. Als ik mijn hand op zijn borst legde, wat ik zo graag doe, voelde het vertrouwd vreemd. Elke spier, de welving van zijn torso zijn me heel eigen. Maar het gladde lakoppervlak gaf een heel nieuwe sensatie. Alsof het toch niet hij was die ik aanraakte.
We liepen rond, naar een balkon waar we op de menigte konden neerkijken. Hij stond achter me aan een reling, duwde zijn heupen zachtjes tegen mijn billen. Naast ons stond een vrouw met een grote zwarte man achter haar. Zijn hand was op haar naakte billen. Ik zag die hand de billen aaien, verschuiven en toen ritmisch bewegen en toen… gingen zijn vingers in haar. Ik vond het spannend, gaaf en raakte langzaam opgewonden.
Dronken we een biertje? Ik weet het niet meer. Ik weet dat rondkeken, we donkere cabines zagen, dat we naar een zij-ruimte gingen, waar stoeltjes stonden. Daar keken we verder en dansten weer wat. Hij attendeerde me op een vrouw in een latex pakje. Zó strak rond haar heupen en billen.
Ik aarzelde even en ging toen op haar af. Ik zei:
“Dat voelt vast heerlijk” en aaide over de gladheid.
Ze lachte en zei iets van: “Het is moeilijk aan te trekken”.
Ik voelde zijn ogen op me gericht, me volgen, kijken, kijken. We dansten weer. Er waren zoveel mensen, zoveel outfits. Een kleine vrouw met een zweepje lachte me toe en streelde met de reepjes leer langs de opening van mijn body. We dansten, ik rilde even. Naast ons danste een stel, zij donker en klein, hij achter haar in een leren spijkerbroek. Zij had een heel strak donkerrood topje aan, waar de ronding van haar borsten zó zacht in leken. De man achter haar sloeg zijn armen om haar schouders.
Ik was blij, moedig en zag die steeds zachte rondingen. Ik liep ik op haar toe, legde mijn beide handen op de warme huid van haar borsten. Ze lachte, keek me aan en kuste me. We zoenden elkaar! Ik voelde haar krullen, de arm van de man heel even. Toen haar handen snel naar beneden voelden, gingen mijn handen als vanzelf ook; ik voelde plots dat ze niks aan had. Ze was glad en warm. Ik schrok een beetje en trok mijn hand terug, aaide nog even een borst en draaide me toen om. Ik zocht hem.
Hij lachte: “Gaaf!”
Ik zei: “Wat ben je mooi”.
We liepen naar boven en hij keek heel stoer weer in zo’n donkere cabine. Er was niemand. Hij raakte me aan, duwde me zacht naar binnen. Er was een dik kussen en hij legde me op mijn rug. We kusten en kusten en omhelsden en voelden. Zijn borst, zijn krullen, zijn handen over mijn benen, zoekende vingers. Ik werd zo opgewonden, ik voelde dat hij dat ook was.
Hij maakte het ritsje onderaan mijn body open en één vinger, twee vingers, precies zo hard en zacht lekker. We kusten en toen ging zijn mond lager en lager. In mijn nek, over mijn borsten, mijn blote buik, het open ritsje. Ik keek op en zag in de hoek van de cabine een schim.
Hij zei: “Er kijkt iemand, is dat ok?”
Dat was het! Ik wilde de rits van zijn pak open maken, ik wilde hem zo graag proeven. Ik voelde zijn mond, zijn tong. Hij proefde mij. Ineens waren er bij de opening van de cabine meer mensen, ik zag alleen de contouren. Ik zag dat ze keken. Het wond me zo op. Ik wilde zo graag. Ik vroeg hem zijn vingers te gebruiken. Hij weet exact wat ik fijn vind. Hij reageert altijd op mijn reactie. Hem heb ik lief, hem heb ik het liefst. Ik hoorde de harde muziek, voelde hem, zag de donkerte, de schimmen van de mannen en kwam klaar.
Hij kwam tegen me aan, over me heen, wilde ín ín ín! En ik wilde niets liever. Hij moest het doen en hij deed het. En toen draaide hij me om, zodat ik op hem zat. We waren inmiddels dichter bij de opening van de cabine en alsof het afgesproken was, waren er ineens allemaal handen op me. Op mijn borsten, op mijn buik, op mijn rug. Ik voelde hem in me en keek, deed mijn ogen dicht of opende ze om naar hem te kijken.
Handen die streelden, handen die mijn billen zochten, handen die over mijn buik mijn haartjes, mijn kut zochten, handen op mijn borsten. Als ik op hem bewoog wilden de vingers iets dat ik niet wilde en ik trok ze zacht weg. Ik werd overal gestreeld, mijn nek, mijn borsten. Hij keek naar me. Hij zag de handen. Hij zag dat ik genoot en hij genoot. Ik voelde me een prinses, behaagd, genomen, verwend. Een roes.
We liepen terug. Het was genoeg. Voor vanavond.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
