De druppel die de emmer liet overlopen was een boeking van een vakantie op Rimini zonder overleg met mij. Liefst zou hij ieder jaar naar Rimini gaan: zon, zee en zuipen. Iedere zomervakantie kostte het me meer moeite er nog een sportief element in te brengen.
Met de boot maak ik de overtocht van Denemarken naar Bergen in Noorwegen voor een compromisloze fietsvakantie. Van Bergen wil ik een doorsteek maken naar Oslo om vervolgens langs de Zweedse kust richting Kopenhagen af te zakken. Het eerste stuk tot Oslo is één en al bergen, fjorden en ruige natuur en op mooi weer mag je niet rekenen. De Zweedse kust is lieflijker en zonniger.
Er waait een harde wind uit het westen en de Noordzee is onstuimig. Ondanks zijn grootte, maakt het schip harde klappen op de golven. Het buiswater stuift hoog over de voorsteven. Mijn tijd breng ik door met het bekijken van films en het lezen van een boek. Het bandje dat in de lounge muziek uit de sixties speelt, kan me niet erg bekoren. Bij het ontschepen in Bergen gaat behalve ik nog een fietser van boord. We wringen ons door de drukte op de kade heen en ik verlies hem uit het oog.
Vanaf Bergen is ongeveer 85 kilometer over vrij vlakke wegen naar Voss, een gezellig stadje aan het begin van het Raundal. Op de stadscamping sla ik mijn tentje op aan de oever van het meer. Behalve enkele campers staat er maar één ander trekkerstentje. Ik kook mijn potje eten en geniet van de ondergaande zon die fel oranje kleurt. Het kabbelende water van het meer lokt. Ik kleed me uit en laat me in het water glijden dat aangenaam van temperatuur is. Het is vrijwel donker en ik hoef niet bang te zijn gezien te worden. Rustig zwem ik langs de oever en laat me op mijn rug uitdrijven terwijl ik naar de heldere sterrenhemel kijk. Ik meen tussen de sterren de steelpan van de Grote Beer te herkennen.
Ik schrik me rot wanneer ik vlakbij een kuchje hoor. Ik draai me meteen op mijn buik en zie voor mij het hoofd van een jonge man. Hij groet me in het Engels en ik meen het gezicht van de fietser te herkennen die gelijk met mij in Bergen van de boot kwam. Wanneer ik aarzelend teruggroet vraagt hij mij direct al of ik de fietser ben die met hem van boord ging. Wanneer ik dat bevestig geeft hij mij een hand en stelt zich voor als Steve. Ik voel me wat ongemakkelijk omdat naakt ben en toch een keer het water uit zal moeten.
We raken aan de praat. Steve is een Ier en werkzaam als werktuigbouwkundig tekenaar in de olie-industrie. Maar in zijn vrije tijd fietst hij graag en hij maakte al meerdere tochten in Europa, Azië en Zuid Amerika. Hij wil, evenals ik, fietsend naar Oslo. Ik krijg het koud en Steve ziet me huiveren. Hij stelt voor om een kop koffie bij hem te komen drinken. We waden naar de kant en in het schaarse licht zie ik dat hij ook naakt is. We kleden ons aan en vervolgen ons gesprek met een warme koffie.
Ik voel sympathie voor Steve. Hij is belangstellend maar dringt zich niet op. We spreken af om de komende dag samen te fietsen over de Rallarvegen, een oude ruim 100 km. lange weg door de Hardangervidda die alleen toegankelijk is voor fietsers en wandelaars. Het is geen gemakkelijke weg en om met z’n tweeën te gaan is volgens Steve misschien wel zo verstandig. Ik maak geen bezwaar en wens heimelijk dat hij de hele weg tot Oslo met me meefietst.
De volgende ochtend gaan we al vroeg op pad. Het is droog, maar donkere wolken jagen langs de hemel. We fietsen het Raundal door en kruisen enkele wild kolkende rivieren. De weg stijgt gestaag maar een stevige wind in de rug helpt ons een handje. Langzaam verandert het landschap. De weilanden maken plaats voor berkenbos en wanneer we boven de boomgrens uitkomen ontwaren we een kale rotsige vlakte met op de achtergrond woeste bergen. Steve wijst me op een hoge witte piek in de verte, de Hardangerjökulen. Ons pad komt vlak langs deze gletsjer.
Overal horen we het gemurmel van stromend water. De weg wordt steeds slechter. Stukken van de steenslag zijn weggespoeld en we moeten goed uitkijken om niet over de losse keien te vallen. Dan gaat het regenen; een ijskoude miezerregen die langzaam over gaat in natte sneeuwvlokken. En dat voor begin september! We hijsen ons in onze regenpakken en fietsen voorzichtig verder. Ik prijs me gelukkig dat we de wind en sneeuw in de rug hebben.
We steken een kloof door over een glibberige houten brug die aan de rotswand hangt. Onder ons perst het water van de rivier zich door de kloof. Nog steeds klimt de weg en het weer wordt steeds slechter. Het is eigenlijk gekkenwerk. Steve stelt voor bij Hallingskeid te stoppen; nog zo’n 15 kilometer te gaan. In het gehucht bevindt zich een berghut waar we de nacht kunnen doorbrengen. We ploeteren door en bereiken eindelijk de hut.
We kunnen gewoon naar binnen en blijkens een mededeling op het prikbord is er alleen van half juni tot half augustus een beheerder en verder alleen in de weekenden van het skiseizoen. Het geld voor het gebruik van de hut moeten we in een busje aan de muur doen. We zullen ons dus alleen moeten zien te redden. We zijn de enige gasten. In de keuken vinden we genoeg pasta voor een overwintering van een heel peloton. Er is elektriciteit en stromend water. Er is ook een douche, maar er is geen warm water. Om te kunnen douchen moeten we een tank boven de douche vullen met een slang. Hoewel de hut niet verwarmd is, is het er heel behaaglijk.
We trekken zonder gêne onze natte kleren uit en hangen ze te drogen. We kijken naar elkaars naakte lichamen. Steve is een slanke gespierde man, met vrijwel overal sproeten en rossig haar. Hij tuit zijn lippen en maakt mij een vriendelijk compliment. Eigenlijk weet ik dan al dat we die avond voor elkaar zullen zijn en ik ben er zeker van dat Steve dat ook weet. Ik bewonder zijn ingetogenheid.
Ik open nog wat deuren van de hut en ontdek een kleine sauna. Ik bestudeer de gebruiksaanwijzing van de kachel en zet hem aan. Terwijl de kachel opwarmt vult Steve het vat boven de douche. Na een half uurtje is de sauna heerlijk warm. We nestelen ons op de houten bankjes. Steve legt een arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Met zijn hand pakt hij mijn oorlelletje en zijn wijsvinger begeeft zich, via mijn hals en schouder op weg naar mijn borst. Dan kijkt Steve mij aan en lijkt te wachten op toestemming om verder te gaan.
Ik knijp even mijn ogen samen, pak zijn beide handen en leg die op mijn borsten. Een heerlijk gevoel bekruipt me. Mijn hart bonst. Mijn tepels zijn gezwollen en mijn kutje klopt. Steve kust me op mijn mond en onze tongen vinden elkaar. Zijn handen zakken onderwijl verder af en verkennen de ingang van mijn grotje. Ik sidder. Alles is hypergevoelig. Beheerst vingert hij mijn klitje en ik kan mijn kontje daarbij niet stilhouden. Ik wil zijn lid pakken maar hij duwt mijn handen zachtjes weg.
‘Dames eerst’, mompelt hij.
Ik concentreer me op mijzelf en voel een heerlijk orgasme opkomen. Ik zou willen dat hij me nu neukte maar ik moet ook geduld opbrengen. Nu mag ik zijn lid beetpakken. Ik zak door mijn knieën en trek voorzichtig zijn voorhuid naar achteren. Ik voel zijn lid kloppen. Ik omklem zijn eikel met mijn lippen en zuig er ritmisch op. Zijn ballen laat ik door mijn handen rollen. Zijn lid zwelt indrukwekkend; de aderen tekenen zich af. Ik kroel door zijn rosse schaamhaar. Steve geniet intens.
Dan neemt Steve me op schoot. Voorzichtig duwt hij zijn lid in mijn grotje. Terwijl hij zijn bekken ritmisch opdrukt draai ik rondjes met mijn heupen. Tegelijkertijd rolt hij mijn tepels tussen zijn vingers door. Met mijn rechterhand vinger ik mijn klitje en met mijn linkerhand masseer ik zijn ballen.
Dan voel ik een nieuw orgasme opkomen als een aanstormende trein. Ik gil het uit. Mijn kut spant zich om zijn lid. Ik smeek Steve me vol te spuiten maar hij neukt behoedzaam verder. Ik denk dat ik gek word. Alles is zo gevoelig dat ik het haast niet meer uithoud. Weer rolt een orgasme over me heen. Mijn kutsappen vloeien rijkelijk. Onverstoorbaar gaat Steve verder. Hij zoent me in mijn nek en bewerkt teder mijn borsten. Ik ben bang dat ik flauw ga vallen. Tranen lopen over mijn wangen. Alsof het niet genoeg is welt er een vierde orgasme op, nog intenser dan de vorige. Mijn kut lijkt Steve wel leeg te willen knijpen.
Dan houdt Steve het niet meer. Zijn ritme vertraagt. Met een zucht komt hij tot ontlading en spuit hij zijn warme zaad in me. Ik voel hem ontspannen. Hij helpt me overeind en legt me boven op zich terwijl hij me omarmt en zich ontspant.
We douchen ons af. Het koude water voelt na de sauna weldadig aan. Onze huid gloeit. We kruipen in bed lekker tegen elkaar aan. Buiten hoor ik de wind aan de luiken van de hut rammelen. Door een kiertje zie ik dat het inmiddels donker is geworden en aan een heldere hemel twinkelen talloze lichtjes. Ik zie een vallende ster en doe een wens.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
