— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —

Een spannende verrassing, deel 1

Een beetje dromerig zat ik aan de keuken tafel te wachten op de postbode en mijn gedachten dwaalden af naar een week of drie geleden. Ik ontving toen een mooie kaart van Daan met een stilistisch gefotografeerde blote vrouw en een simpele tekst op de achterkant: Hou 21 juni voor mij vrij, je zult geen spijt krijgen. Deze vage tekst was kenmerkend voor Daan. Altijd vol met plannen en mysterieus. Ik kende Daan ongeveer 10 jaar. We volgden tegelijkertijd een Studie Spaans in Utrecht en hoewel we nooit echt een relatie hebben gehad hebben we sinds die tijd een speciale band. En hoe vreemd het ook mag klinken, we belandden na een avond stappen meer dan eens in bed. Dit was ons geheim. We zagen elkaar niet zo vaak meer maar een paar keer per jaar gingen we nog uit en na een meestal wilde nacht scheidde onze wegen zich weer. We voelden ons hier allebei prima bij en lieten iedereen in de waan dat er niets meer was dan een vriendschap. Het sms’je wat Daan vorige week stuurde was al spannend: Ik laat je fantasieën uit komen, vertrouw op mij!En vanmorgen vroeg kreeg ik zijn laatste sms: wacht op de postbode die je een pakje brengt en volg alle instructies op.

Toen schrok ik van de bel en zag de postbode voor mijn huis staan. Een groot pak, een krabbel van mij en met een blos op mijn wangen haastte ik mij naar de kamer om het open te maken. Mijn mond viel open van verbazing toen ik de inhoud bekeek: een strak leren rokje, een strak turkoois shirtje met een zeer laag decolleté en een mooie zwarte kanten push-up bh. Ik moest glimlachen om de kleine accessoires die erbij zaten. Daan had oog voor details. Bijpassende lange oorbellen en een klem om mijn lange haar op te steken. Ik wist dat Daan daar gek op was. De brief liet niets aan de verbeelding over. In mooie letters stond er: Trek alleen dit aan! Je zwarte laarzen met hoge hakken passen er perfect bij. Kom om vier uur naar de lobby van Hotel De Waag aan het kanaal. Hier volgen verdere instructies. Ik keek nog een keer in de doos en zag nu pas dat er geen stringetje of slipje in zat. Dat bedoelde hij dus met “trek alleen dit aan”.

Terwijl ik op de klok keek realiseerde ik mij dat ik moest opschieten. Ik wilde eerst nog uitgebreid douchen en alle overtollige haartjes weg scheren maar dat kon nog wel. Na het douchen bekeek ik mezelf in de beslagen spiegel. Mijn lange donkere haren krulden speels langs mijn gezicht en mijn borsten waren op mijn dertigste nog steeds zoals ze moeten zijn: rond, stevig en een formaat dat mannen graag zien. Eenmaal aangekleed keek ik opnieuw tevreden in de spiegel. Ik wist zeker dat Daan goedkeurend zou kijken als hij mij zo aan zag komen. Enigszins gegeneerd liep ik naar mijn auto. Ik vond het ook wel stoer van mezelf. Wat een spannend idee dat ik niets onder mijn rokje droeg.

Er was niemand te zien in de lobby van het hotel. Dus besloot ik een tafeltje te gaan zitten bij het raam en af te wachten op verdere instructies. Al snel kwam er een medewerker naar mij toe met een dienblaadje met een sierlijk pakje er op. Verbaasd maakte ik het open. Als ik geweten had wat er in zat had ik niet pontificaal het dekseltje er af gehaald terwijl de hotelmedewerker nog naast mij stond. Want in het doosje lagen twee glinsterende tepelklemmetjes. Snel deed ik het dekseltje weer dicht. De man naast mij gaf geen krimp hoewel hij het gezien moet hebben en vertelde mij alleen dat kamer vijftien, op de bovenste verdieping voor mij gereserveerd was. Met rode wangen, zijn blik vermijdend, pakte ik mijn tas en snelde naar de lift. Het drong niet eens tot mij door dat in de lift twee stelletjes stonden die geïnteresseerd naar mij keken. Ook zij stapten op dezelfde etage uit maar gingen links waar ik rechts de gang in ging.

De deur van kamer vijftien stond op een kier maar toen ik aarzelend naar binnen ging hoorde ik een vertrouwde stem: “Kom binnen prinses! Ik sta al te popelen om je te zien en in mijn armen te nemen! Wat zie je er mooi uit. Geef het doosje maar aan mij.” Het doosje dat ik strak in mijn handen geklemd had gaf ik aarzelend aan Daan die het echter heel nonchalant in een kast legde. We praten wat en ik zag zijn blik steeds een beetje afdwalen naar mijn borsten. Ik deed of ik het niet zag maar merkte dat ik er zelf opgewonden van werd. Ik voelde dat ik vochtig werd en het feit dat ik niets onder mijn rokje droeg maakte het extra spannend. We keken op het ruime balkon uit over de zonovergoten stad. Daan was achter mij komen staan en had zijn handen zachtjes op mijn heupen gelegd. Maar door de stof van mijn rokje heen voelde ik dat zijn gedachten niet meer alleen bij de stad en het uitzicht waren. Voorzichtig gleed zijn hand onder mijn rokje. “Je hebt mijn instructies opgevolgd. Wat ben je lekker glad en ook al nat. Je zult geen spijt kregen van vandaag. Ik zal al je wensen uit laten komen. ” Ik fronste mijn wenkbrauwen. “Wensen”, vroeg ik. “De laatste keer dat je bij mij bleef slapen heb je mij een paar van jouw fantasieën verteld, weet je dat niet meer?”, zegt Daan.

Beschaamd dacht ik terug aan die laatste keer. Ik weet nog dat het fijn was maar ook dat ik teveel had gedronken en kon mij niets meer herinneren wat ik verteld had. Zo ging het wel vaker. Na een paar wijntjes vielen de remmen los en durfde ik meer te zeggen dan ik in nuchtere status ooit zou doen. Ik draaide mij om en Daan maakte van de gelegenheid gebruik om zijn handen vol over mijn borsten te pakken. Zijn duim gleed langs mijn tepels die net uit mijn bh’tje piepten. Onze monden vonden elkaar en al snel waren zijn handen overal op mijn lichaam. Ik begon te kreunen en wilde net Daan zijn broek losmaken toen er op de hotel deur geklopt werd. Ik reageerde teleurgesteld en geïrriteerd maar tot mijn verbazing mompelde Daan slechts “Momentje”, en liep naar de deur. Verwachtte hij nog meer bezoek? Vanuit de gang, die ik niet kon zien, hoorde ik vrolijk gelach van twee vrouwen die Daan enthousiast begroetten. Ik moest de neiging onderdrukken om niet boos te worden. Ik dacht een speciaal afspraakje te hebben met Daan, maar zo speciaal was ik blijkbaar toch niet. Ik besloot af te wachten wat er ging gebeuren.

Wordt vervolgd…

Beoordeel dit verhaal

Plaats een Reactie

Ben je een robot? *