Eenzaam zit ik op de barkruk. Na de zoveelste ruzie met mijn vriend, die ook voor de zoveelste keer zal worden bijgelegd, ben ik blij even alleen te zijn met mijn gedachten en gevoelens. Ik draag mijn favoriete zomerjurkje dat losjes maar getailleerd rond mijn lichaam valt. Mijn linkerbeen heb ik over het rechter geslagen en mijn in een stiletto gehulde linkervoet beweegt wat op en neer op het ritme van de jazz die de bar vult.
Het is zwoele jazz, een jazz voor rokerige ruimten, brandy en gedempt licht. Ik voel me relaxen en terwijl ik mijn vingertop de ronde bovenkant van mijn glas laat volgen laat ik mijn blik door de ruimte gaan. Plakkende mannen- en vrouwenlijven schuifelen tegen elkaar aan over de dansvloer en uit het niets verschijnt een vreemdeling aan mijn rechterzij.
‘Mag ik u iets aanbieden?’. Zijn zware stem doet me opkijken en ik kijk hem aan. Donkere ogen kijken zonder scrupules in de mijne en zonder op mijn antwoord te wachten bestelt hij een witte martini ‘voor deze dame’ en een dubbele whisky voor zichzelf. Losjes opgerolde mouwen laten gespierde en gebruinde armen zien, waarschijnlijk van het tennissen. Zijn grote doch uiterst verzorgde handen verraden dat achter deze verpakking geen arbeider schuilgaat.
Een paar open knopjes van zijn witte hemd laten wat krullend borsthaar en een dikkere gouden ketting zien. Het losse hemd is over een blue jeans getrokken en comfortabele mannelijke schoenen vervolledigen het plaatje. Zijn gezicht vertoont stoppels en zijn donkerbruine haar ligt warrig. Het maakt het af, deze verzorgd onverzorgde man houdt aan zijn look en mijn god, wat is die geslaagd!
‘Con’ zegt hij terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt.
‘Natasha’, antwoord ik beleefd en wil zijn uitgestrekte hand nemen. Hij draait die echter een kwartslag en drukt vederlicht zijn lippen op de achterkant.
‘Aangenaam!’ Ergens ben ik gevleid door deze ouderwetse doch uiterst charmante beweging.
Hij slaat mijn voorstel af om de kruk naast me te benutten en leunt nonchalant tegen de bar terwijl we het gesprek zijn aanvang laten nemen.
Hij is echt entertainend gezelschap en na nog een extra martini laat ik me gewillig naar de dansvloer leiden. Zijn ervaren handen vinden al gauw mijn rug en hij trekt me tegen zich aan, zijn lippen beroeren bijna mijn oor. Een rilling loopt langs mijn rug terwijl ik me probeer te concentreren op de maat en niet op zijn harde borst die tegen mijn boezem drukt. Vakkundig zwiert hij me heen en weer, zijn handen steeds lager tot hij een hand loshaakt, mijn haar achter mijn schouder schikt en zijn warme lippen mijn hals laat vinden.
Ik laat hem begaan en geniet van de sensatie, mijn eigen handen dwalen over zijn rug en heel eventjes laat ik ze zijn strakke kont verkennen. Verder gaat dit niet en enkele nummers later besluit ik een einde aan de avond te maken. Het is mooi geweest, mijn vriend wacht op me en ik heb me nu al genoeg laten gaan. Eigenlijk al iets te ver voor mijn eigen geweten, maar dat steek ik dan tegen beter weten in, toch maar op de martini.
‘Ik loop even met je mee!’, gezien het uur lijkt het me inderdaad een goed idee niet alleen over straat te lopen. Jassen hebben we niet en dus lopen we zo samen de nacht in. De lucht is verkoelend en kleine bultjes kippenvel verschijnen op mijn nog klamme huid. Hij merkt het en slaat zijn arm om me heen die ik echter zachtjes terug van me af schud.
‘Ik ga wel alleen verder vanaf hier.’ Ik plak een glimlach op mijn gezicht terwijl ik me in zijn richting draai maar die verdwijnt als ik zijn vastberaden ‘nee’ hoor.
‘Nee?’, verbluft kijk ik hem aan.
Hij haalt iets uit zijn zakken, zijn sleutels zie ik, ‘ik breng je wel!’
‘Maar het is niet zo ver…’, wil ik protesteren; hij luistert echter niet en duwt me richting een grote 4×4 die imposant op de parking staat.
‘Gewoon thuis brengen?’, vraag ik nog even zwakjes en wanneer hij overtuigend knikt, stap ik na een lichte aarzeling toch in. Voor ik mijn riem kan vastmaken buigt hij zich over me heen en klikt me vast. Ik ruik zijn parfum en houd me zo stil als ik maar kan; opwinding en schuldgevoel vechten om een plaatsje in mijn hoofd als ik zijn warrige haar sexy voor zijn ogen zie vallen en ik ben niet zeker welk van beide gaat winnen. De auto vertrekt en ik laat me meevoeren.
Waarheen? Geen flauw idee. Ik zie huizen passeren, straatlantaarns branden en ik besef dat ik geen adres heb opgegeven. Wanneer ik hem een verlaten landweg zie indraaien kom ik tot mezelf: dit is de andere kant van de stad, hier woon ik helemaal niet! Ik draai me naar hem om te protesteren en voel hoe hij op dat moment op de rem gaat staan en de motor stil legt.
‘Waar zijn we?’, mijn opwinding van daarnet maakt stilletjes aan plaats voor paniek en de grijns op zijn gezicht maakt het er niet beter op.
‘Op bestemming…’, hij buigt naar me toe en haakt zijn hand achter mijn nek.
‘Nee, nee, niet doen, ik ben niet vrij.’ Mijn stem stijgt en wanneer ik de deur wil openen en voel dat die op slot zit begin ik zachtjes te hijgen. Paniek kruipt in elke vezel van mijn lichaam en terwijl hij zijn lippen ruw op de mijne duwt en in mijn borst knijpt begin ik te slaan. Ik weet niet naar wat, mijn hemel, ik weet niet eens of ik iets raak, maar een gedachte maalt door mijn hoofd: ik moet hier weg.
‘Daar had je maar aan moeten denken voor je me begon op te geilen’, zei hij. Zijn lippen zijn vlakbij mijn oor en ik voel zijn warme ademhaling tegen mijn wang alvorens zijn tong een lijntje trekt van mijn oorlel naar mijn hals. Mijn handen heeft hij vastgegrepen en wanneer ik het hem in de furie van mijn paniek toch te lastig maak vloekt hij eens, trekt zijn riem uit zijn broek en bind ze tegen elkaar. Daarna neemt hij ruw mijn kin in zijn hand en kust me opnieuw. Wanneer zijn tong op verkenning wil gaan knijp ik mijn lippen op elkaar. Hij stopt, kijkt me aan en slaat me in het gezicht.
Meer van schok dan van pijn open ik mijn mond om te protesteren en zijn tong glijdt naar binnen. Wanneer hij het puntje met de mijne laat spelen moet ik schuldbewust toegeven dat hij een meesterlijke kustechniek heeft die zachtjes door mijn pantser dreigt heen te breken. Zijn handen liggen warm tegen mijn gezicht en in mijn nek en voorzichtig kus ik hem terug, het dwingende nee-stemmetje in mijn hoofd naar de achtergrond duwend. Zijn hand glijdt naar mijn borst en onmiddellijk verstijf ik weer volledig.
‘Nee!’ Smekend kijk ik hem met grote ogen aan en probeer zijn hand weg te duwen met behulp van mijn arm. Hij lacht enkel en knijpt harder, een pijnscheut trekt door me en angst neemt het weer over. Con merkt het en lijkt er vreemd genoeg niet blij mee; is dat niet wat hem opwindt: angst en pijn? Verkrachters leven toch om hun slachtoffers te horen smeken?
Alsof hij mijn gedachten kan lezen kijkt hij me aan. ‘Weet je, je hebt gewoon een goede neukbeurt nodig, niets meer of minder en ik ga je die geven … geloof me, je zal genieten!’
Rillend schud ik van nee – met wat voor een psycho sta ik hier eigenlijk? – maar hij opent het portiek aan zijn kant, stapt uit en draait het slot erop. Binnen wat een seconde lijkt opent hij de deur van mijn kant en sleurt me naar buiten. Hardhandig maar toch ook zacht. De eenzame traan die van mijn wang rolt veegt hij weg met zijn duim; zijn lippen volgen zijn vinger en speels bijt hij eventjes in mijn wang. Ik sta daar maar ben vastbesloten niet toe te geven en slechts een tweede mep in mijn gezicht laat me besluiten het gewoon over me te laten komen. Mijn armen vallen slap naar beneden en ik sluit mijn ogen terwijl zijn tanden langs mijn nek schrapen en zachtjes bijten.
Hij kust verder naar beneden en laat zijn handen onder mijn shirt glijden. Ik zie mijn kans schoon en probeer hem een knietje te geven wat hij gewoon handig ontwijkt. Daarna is het gedaan met zijn zachtaardigheid, zijn ogen vlammen en ruw pakt hij mijn slipje beet. Een felle ruk en ik voel de kant langs me striemen. Ook mijn jurk moet eraan geloven, hij rukt het in volle woede naar beneden en de tere bandjes zijn er niet tegen opgewassen. Verbouwereerd kijk ik toe hoe de stof langzaam naar beneden lijkt te dwarrelen maar lang heb ik niet. Ik wordt omgedraaid en tegen de auto aan gesmeten, het geluid van een rits en daarna voel ik twee vingers in me terwijl tanden zich vastzetten in mijn hals.
‘Oh nee, oh nee!!!’, roep ik. Zijn vingers zijn bedreven en zijn tanden en lippen hebben net die ene plek gevonden die me in enkele seconden gek kan maken. Zijn hand ligt om mijn keel gesloten en hij heeft mijn hoofd achterover getrokken, mij lichtjes de adem afsnijdend. Onwillekeurig ontsnapt een kreuntje uit mijn mond en nog geen twee tellen erna knikt hij met zijn knieën mijn benen verder uit elkaar en voel ik hem naar makkelijk naar binnen glijden.
Hoe kan dat? Schaamte kleurt mijn wangen rood als ik besef dat ik hem wil, oh mijn god, ik wil hem zo hard. Als hij begint te stoten met trage diepe halen kreun ik zachtjes mee.
‘Sneller!’, is het nu echt uit mijn mond dat dat komt? Nee, dat kan niet!!
Mijn gebonden armen zitten opeens vreselijk in de weg en ik maak aanstalten me om te draaien. Zonder woorden begrijpt Con wat ik wil doen, hij grijpt me bij mijn kont en zet me op de motorkap. Terwijl hij kleine bijtafdrukken op mijn borsten en buik achterlaat en pijn zich met passie vermengt lig ik te kronkelen onder zijn aanraking.
Mijn armen heb ik naar achter gegooid en compleet hulpeloos ben ik aan hem uitgeleverd. Schaamte en pijn, angst en passie, het kolkt door me heen als een wervelstorm en wanneer hij me ongegeneerd begint te likken kan ik me niet meer houden. Mijn geschreeuw klinkt door het duister en glimlachend komt hij boven me hangen en kust mijn open hangende mond terwijl hij zich opnieuw in me laat glijden.
Terwijl hij rustig begint te bewegen maakt hij mijn handen los die zich als vanzelf rond zijn nek vlechten. Zittend laat ik me meeslepen door zijn ritme terwijl onze lippen en tongen elkaar af en toe verwennen, enkel onderbroken door de kreunen die steeds veelvuldiger en luider onze monden verlaten. Hier in het maanlicht telt alleen nog ons verlangen en de drang dat te bevredigen. Hij is onuitputtelijk en pas als de eerste zonnestralen door de wolken piepen kruipen we de 4×4 terug in.
Op twee straten van mijn huis zet hij me af en als een zombie loop ik het laatste stuk waarna ik me op mijn bed laat vallen. Mijn slipje heeft hij gehouden als souvenir. Zal ik hem nog zien? Wil ik het nog wel? De uitputting neemt het over en ik laat me gewillig in het zwarte gat vallen.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
