Eenmaal in de auto haal ik opgelucht adem. Maar dit is van korte duur. Mijn telefoon gaat. Ik neem op en mijn ademhaling schiet omhoog bij het horen van zijn stem. Hij zegt dat ik de blinddoek die naast me ligt om moet doen. Ik zeg meteen: “Echt niet! Dat is nergens voor nodig.”
“Ja, dat is het wel,” zegt hij “en je gaat hem dragen ook.”
Morrend doe ik de blinddoek om, wetende dat dit het beste is. Hij vraagt: “Heb je hem om?” Ik antwoord geïrriteerd: “Ja”. Hij schiet in de lach en op dat moment kan ik hem wel wurgen.
De chauffeur gaat rijden en ik raak elk besef van waar ik ben kwijt. Na een tijdje stopt de auto. De deur gaat open. Ik schrik en schuif verder opzij. Ik hoor Elroy zeggen rustig zeggen: “Ik ben het.” Hij pakt mijn handen vast om me uit de auto te helpen.
Ik voel me heel ongemakkelijk maar laat me leiden door Elroy. Hij is heel kalm en beheerst. Alsof hij weet dat ik nu erg kwetsbaar ben. Omdat ik niet weet wat ik moet verwachten, ben ik erg opgewonden en nerveus. Die combinatie maakt me nog steeds erg geil.
We gaan een ruimte in en uit het holle geluid dat onze voetstappen maken, maak ik op dat het een grote, lege ruimte is. Toch verbazend, hoe snel je andere zintuigen je gebrek aan zicht compenseren. We lopen de ruimte door en dan zegt Elroy dat ik moet gaan zitten. Ik neem plaats en hoor dan van alles waardoor ik nog zenuwachtiger raak. Zijn we niet alleen? Wie is er? Weer allerlei vragen. Ik voel me zo niet op mijn gemak, maar ik wil het stopwoord niet gebruiken. Elroy vraagt me of ik dorst heb. Ik schud nee. Alhoewel ik best een flinke borrel zou kunnen gebruiken.
Ik zeg daarom dat ik toch wat wil drinken. Hij geeft me het glas in handen. Voorzichtig proef ik wat het is. Het is een glas rosé. Al het rationele verdwijnt en ik kan alleen maar voelen wat ik voel. Als ik merk dat het glas al leeg is vraag je aan mij of ik altijd zo snel drink.
Ik raak een beetje gewend en wil eigenwijs doen door te zeggen: “Ja, doe mij er nog maar een.” Hij vraagt of ik dat wel zeker weet. Ik snauw boos tegen hem dat ik niet aan het liegen ben. Elroy vraagt waarom ik zo boos reageer. Hier moet ik even over denken. En merk dan dat ik niet boos op hem ben maar op mezelf, omdat ik mezelf in deze positie heb gemanoeuvreerd. Ik antwoord niet en houd mijn glas demonstratief omhoog. Hij pakt het aan en ik zucht opgelucht omdat hij er niet verder over doorgaat.
Hij gaat verder en vraagt of ik iets wil eten. Ik weiger dit en hij begint weer dat ik voor mezelf moet zorgen. Ik draai met mijn ogen, maar goed dat hij dit niet ziet anders had ik vast weer een tik op mijn billen gehad omdat hij hier een hekel aan heeft. Ik neem gauw nog een slok drinken. Zodat hij me geen eten kan geven. Ik hoor hem zuchten, maar hij zegt verder niets.
Hij begint met vragen stellen. Ik raak hierdoor iets op mijn gemak en ben gedwongen naar mezelf te kijken en te zien wat er gebeurt zonder fysiek afgeleid te worden. Maar als ik hem vragen stel krijg ik weer te horen dat ik geen vragen moet stellen. “DUS jij mag wel vragen stellen en ik NIET”, gooi ik hem voor de voeten.
“PRECIES”, zegt hij. Verder negeert hij mij uitbarsting en begint me te strelen. “Is het lekker stuiterballetje? Word je er opgewonden van?”, vraagt hij. Ik word er altijd geil van als ze me in mijn nek en aan mijn oorlellen kriebelen en zoenen.
Dan gaat zijn telefoon en ik hoor hem zeggen: “Oké, helemaal top. Tot zo.”
Ik schrik me hier kapot van en ben meteen van slag. Hij vraagt of het gaat. Ik bijt hem toe van niet. “Ik laat me door jou afvoeren, ik zie helemaal niets en vervolgens nodig je nog meer mensen uit. Denk je dat ik die bioscoop vergeten ben? Nou dus niet.”
Zo zeg, dat lucht op!
Als ik uitgeraasd ben, pakt Elroy me vast en wil me helpen opstaan. Hier heb ik echt even geen zin in. Ik kan wel voor mezelf zorgen, ik zie alleen niet door die stomme blinddoek die ik van die eikel niet af mag doen. Ik wordt zo boos dat ik allerlei vragen op hem af begin te vuren over wie, wat en waarom.
Hij zucht eens diep, stopt met lopen en grijpt me bij mij beide armen. Hij zegt: “Ik weet dat je vragen hebt, maar zoals ik al heb gezegd: je mag ze niet stellen. Ik ben hier de enige die vragen stelt! Begrepen?” Hij pakt me stevig vast en ik word bang. Ik zwijg, en voel tegelijk een tik op mijn billen. “Ben ik duidelijk?”, blaft hij. Ik knik heel beduusd. “Mooi,” zegt hij, “dan kunnen we nu verder.”
We lopen verder door. Als ik hem tegen iemand hoor praten besef ik dat we niet alleen zijn. We komen bij een tafel uit en Elroy zegt me dat ik moet gaan zitten. Ik doe dat en stel verder maar geen vragen. Het wordt me allemaal erg veel. Ik overweeg om het stopwoord te gebruiken. In plaats daarvan besef ik dat ik ook mijn blinddoek af kan doen. Mijn hand raakt de blinddoek, maar dan grijpt Elroy mijn handen. Hij duwt ze ruw op mijn rug en waarschuwt me dat ik dit beter niet kan doen. Zij stem is zo dwingend dat ik het niet aan durf om verder te gaan. Ik voel zijn adem bij mij oor en hoor hem zeggen: “Je blijft tegenstribbelen hè?” Ik hoor dat de andere man – die ik nog niet heb gezien – erbij komt staan. Elroy zegt hem mij vast te binden. “Deze kleine eigenwijze stuiterbal gaat kennelijk de strijd nog niet opgeven.”
Ik krijg de kans om de man nog een flinke schop te verkopen. Ik hoor hem vloeken. Ik strek triomfantelijk mijn rug en denk: zo, die zit. Lang duurt mijn geluk niet en de man pakt me stevig beet. Iets steviger als dat ik graag zou willen want zo heb ik niet veel ruimte om tegen te stribbelen. En dan krijg ik ook weer dat bekende gevoel in mij onderbuik. Ik voel mijn slip nat worden.
Als ik vastgebonden ben word ik op de tafel getild. Daarna word ik goed vastgemaakt aan de tafel, zodat ik nergens meer heen kan. “Zo, nu ben je klaar voor je straf omdat je niet voor jezelf zorgt en je weet hoe ik daarover denk”, zegt Elroy.
Ik voel het kietelen op mijn buik, hierdoor heb ik moeite om stil te liggen. Wat meteen afgestraft wordt met een tik op mijn borsten. Elroy zegt niets maar gaat rustig door. Ik kan alleen nog steeds niet stil liggen. Elroy zegt me dat als ik blijft tegenwerken, ik me altijd zo machteloos zal blijven voelen als nu. “Omarm nu gewoon het gevoel en je zult merken dat je er enorm van geniet, kijk maar, je lichaam verraadt je al”, zegt hij. Hij haalt zijn vingers langs mijn kut en ook dan voel ik hoe geil ik ervan ben geworden.
Hij buigt voorover en zoent me teder. Daarna gaat hij verder met kietelen. Nu lukt het me om stil te liggen. Ik denk dat het over is maar ik kom voor een flinke verassing te staan. Hij maakt me los van de tafel en draait me om zodat ik met mijn rug naar hem toe sta. Ik hoor hem wat rommelen en dan voel ik hoe hij de boeien vastmaakt aan iets aan de muur.
De schrik en spanning slaan me om mijn keel als Elroy zegt dat hij nu verder gaat met mij bestraffen.
Ik moet meteen weer aan de bioscoop denken, die klank in zijn stem was toen net zo donker. Ik ben hier erg van onder de indruk en toch voel ik me erg sterk en opstandig. Ik bijt van me af door te zeggen “JA!! nou en..” Ik begin een beetje van mezelf terug te krijgen. Elroy zegt: “Kijk daar is ze weer, blijf je nu bij me of kruip je zometeen weer weg?” “Ik loop niet weg, ik ben altijd dichtbij”, snauw ik naar hem.
Elroy begint hard te lachen. Hij wil mijn heupen vast pakken, maar ik was net iets sneller en draai mijn onderlijf bij hem vandaan. Elroy wordt boos: “Jij geile slet, ga je nu ophouden of moet ik je weer door anderen laten neuken?” Ik blijf staan, waarop hij zegt: “Nee, dat dacht ik ook al niet, dat je dat zou willen.” Hij grijpt me weer bij mijn heupen om te testen of ik blijf staan en deze keer gebeurt dat. Hij gaat verder en zegt ik net zoveel klappen ga krijgen als dat ik vragen heb gesteld.
Hij haalt uit en ik krijg een klap op mijn billen. “Meetellen, slet”, hoor ik hem boos zeggen. Ik tel de klappen mee. Na de zesde klap ben ik er wel klaar mee en tel niet meer mee. Hij wordt nog bozer. “Godverdomme, ga je meewerken?”, vraagt hij. Aan zijn stem hoor ik dat het nu echt menens is. Hij pakt me vast en zegt dat hij me op een parkeerplaats in mijn blote kut gaat zetten en dat de eerste de beste kerel me daar mag neuken. Hij maakt me los van de muur pakt me vast en sleurt me mee. Ik stribbel uit alle macht tegen. Ik gil tegen hem: “Vuile klootzak, dit kun je niet maken.”
Wordt vervolgd…
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
