Rizzoli & Isles is een serie die ik erg graag zie. Het is de interactie van de beide hoofdrolspeelsters die mij zo weet te boeien. Niet alle afleveringen zijn qua verhaallijn vermeldenswaardig, maar het spel van beide dames maakt bij mij veel goed. Mijn vent is niet zo dol op dergelijke series, maar hij weet dat ik het gezellig vind om samen met hem een paar uurtjes voor de buis te hangen. Vanavond is hij tot mijn verbazing van de partij. Mijn lief is in een romantische bui want hij heeft een lekker flesje wijn open getrokken en een kaasplankje gemaakt. Hij geeft mij een wijnglas met een heerlijk geurende fonkelende rode wijn en nestelt zich naast mij op de bank met zijn glaasje.
De dames Jane Rizzoli & Maura Isles zijn weer als vanouds gezellig aan het kissebissen als een vers lijk wordt binnengereden. Nieuwsgierig kijkt Maura wat de ambulancebroeders zojuist hebben binnengebracht. Het blijkt een stoffelijk overschot te zijn van een wel heel erg lekker uitziende vent. Beide dames kijken spijtig, omdat zij het eeuwig zonde vinden dat deze spetter het tijdelijke met het eeuwige heeft verwisseld.
Opeens zie je iets verrijzen. Zonder blikken of blozen grijpt Jane onder het doek kordaat een stijve piemel vast. Mijn mond valt open van verbazing. Ten eerste: wat bezielt haar om die arme man zo schaamteloos te betasten en ten tweede: zoiets zou ik nooit niet zou durven! Mijn ogen richt ik op mijn lief die stoïcijns op een kaasblokje knabbelt. Voor hem is het kennelijk de gewoonste zaak van de wereld dat een vrouw plompverloren de erecte pik van een dode vent vastpakt.
Verbaasd roept Jane dat de piemel een hartslag heeft. Ik was al verbaasd en geschokt, maar dit doet de deur dicht! Okay, ik geloof best dat ik niet alles weet, maar zoiets als een hartslag moet je volgens mij toch voelen. Ik ben een beetje ontdaan, omdat ik kennelijk zo weinig van weet van wat een man een man maakt. De actie van Jane en haar opmerking over het voelen van een hartslag blijven mijn gemoederen de hele avond bezig houden.
De TV gaat uit en wij keuvelen wat over koetjes en kalfjes. De tijd vliegt voorbij en dan staat hij op. Miesko buigt iets voorover en laat zijn hand in mijn truitje glijden en dan in mijn bh. Hij streelt mijn borst, plaagt mijn tepel wat en met een kusje op mijn lippen verontschuldigt hij zich. Het is voor hem de hoogste tijd om in het kantoortje achter de PC nog wat te kleppen met zijn maatjes. Uit de la van het dressoir diep ik mijn dagboek op om deze gedachten en emoties vast te leggen.
Het is bijna twaalf uur als mijn lief binnenkomt. “Wil je nog een glaasje wijn of iets anders te drinken?”, vraagt hij lief. Ik kijk Miesko aan en vertel hem dat ik best wel moe ben en op het punt sta om naar bed te gaan. Hij geeft mij een kusje en fluistert in mijn oor dat hij ook zin heeft om te gaan slapen. De wijnglazen, de fles wijn en het lege kaasplankje neemt hij als een volleerd ober mee naar de keuken. Mijn dagboek verdwijnt weer in de la en ik loop naar de badkamer om mij klaar te maken voor de nacht.
Als ik de slaapkamer binnenloop ligt mijn stoere vent al prinsheerlijk op bed. Hij slaapt alleen in een boxer en ik kan mijn ogen niet van zijn lijf houden als hij zo op bed ligt. Als ik aan mijn kant in bed stap spoor ik mijzelf aan om nu het fijne te gaan weten van een piemel met een hartslag. Met gierende zenuwen haal ik zijn piemel te voorschijn en begin te voelen. Net als Jane betast ik het meest intieme van de man zonder hem ook maar één moment aandacht te geven of consideratie te hebben voor zijn gevoelens. Geen hartslag is te voelen in een slappe piemel, maar misschien voel ik die wel als hij helemaal stijf is.
Langzaam begin ik zijn piemel te kneden en met mijn tong neem ik zijn eikel heel lief onder handen. Veel is er niet voor nodig en in mum van tijd heb ik net als Jane een volledig stijve piemel tot mijn beschikking. Ik kan knijpen wat ik wil, maar ik voel nergens een hartslag.
Gerustgesteld dat dit een fantasietje is van een scriptschrijver die kennelijk nog nooit een levende piemel heeft vast gehouden kijk ik mijn lief aan. Grote ogen, die een mengeling van lust en grote verwarring verraden, kijken mij aan. Hij is gewend om een subtiel spel van verleiden en veroveren te spelen. Een dergelijke stoute actie die had hij van mij nooit verwacht, maar het heeft bij mijn vent nogal wat losgemaakt. De kleur van gezicht en de versnelde ademhaling verraden hoe groot zijn opwinding is.
Nu stoppen, dat kan ik echt niet over mijn hart verkrijgen! Mijn handen beginnen zijn stijve piemel weer stevig te kneden en met mijn tong streel ik sensueel met regelmatige tussenpozen zijn rode, gezwollen eikel. Zijn lijf trilt als een espenblad en hij ligt met gebalde vuisten te vechten om zijn orgasme zo lang mogelijk uit te stellen. Het tempo voer ik op en zijn lijf begint te schokken. Zijn buik golft als een woeste zee en hij hijgt alsof hij moet rennen voor zijn leven. Zijn lijf verstijft en ik voel zijn orgasme. Een klodder sperma spuit met kracht uit zijn piemel. En dan weer, en nog een keer. Zijn lijf komt langzaam tot rust en zijn piemel begint weer in zijn schulp te kruipen om de vermoorde onschuld te spelen.
Heel lief geef ik een kusje om zijn buik, zijn tepels, zijn hals en dan op zijn lippen. Het licht knip ik uit. Mijn hoofd leg ik op zijn borst en ik geniet van zijn hart dat nog steeds in ban is van wat ik heb gedaan. Op mijn zij lig ik lekker knus tegen hem aan. Zo val ik in een heerlijke diepe slaap in de armen van mijn lief.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
