Nadat de arts mijn borsten met elektroden had onderzocht, vroeg hij hoe ik het ervoer. Ik vertelde over de tintelingen die ik voelde in mijn borsten en dat die steeds sneller en heviger werden. Hij informeerde ook of ik andere gewaarwordingen had. Zou ik dat wel zeggen, van mijn onderbuik, vagina en klit?
Hij zag dat ik aarzelde en vroeg zelf of ik gevoelens had in mijn buik. Ik wist dat hij dat wist en zei: ‘Ja een beetje.’
‘Alleen daar?’, vroeg hij nog.
Ik gaf ook toe dat ik iets voelde bij mijn vrouwelijkheid. Hij keek me met pretlichtjes in zijn ogen aan vroeg of ik ervan genoot.
Ik wist niet wat ik moest zeggen maar hij wachtte het antwoord niet af en deed mijn zwarte plooirok naar boven. Toen bekeek hij me tussen mijn licht geopende benen. Ik was zo verrast door die handeling dat ik niets kon uitbrengen. Intussen voelde hij tussen mijn schaamlippen die vast een beetje openstonden. Hij merkte dat ik vocht had geproduceerd. Hij keek er even naar, duwde toen heel snel mijn kapsel van mijn klitje open en voelde aan mijn klit.
‘Mooi’, zei hij. Het was niet moeilijk mijn klit te vinden want door de borststimulatie was die toch behoorlijk gegroeid. Ik probeerde nog te zeggen dat het door de warmte kwam dat ik nat was maar hij zei: ‘Je kunt niet liegen, het vocht is te helder en ruikt niet naar zweet. En trouwens; je klit liegt ook niet. Maar wees gerust mevrouwtje, dat is normaal.’ Oef wat een geruststelling.
Nonchalant stond hij op en liep naar het uiteinde van de behandeltafel. Daar schoof hij de beugels omhoog en vroeg me om mijn benen erin te leggen. Ik ging liggen en hoopte dat hij de attributen zou verwijderen die op mijn borsten en tepels waren bevestigd. Maar dat leek niet zo te zijn. Vervolgens vroeg hij om wat naar voor te komen op de tafel en klapte de beensteunen opzij. Ik lag nu op mijn rug met mijn kontje dicht tegen de rand van tafel.
Hij vond dat mijn benen nog niet genoeg open lagen en draaide de beugels nog wat meer naar buiten. Hij nam een krukje, plaatste dat tussen mijn benen en deed handschoenen aan. Hij riep de verplegeegster en die kwam binnen met een roltafel waarop een speculum en de andere attributen lagen om het uitstrijkje te maken. Ik kende dit van vorige onderzoeken.
Hij vroeg aan de verplegende om mijn schaamlippen te ontsmetten. Zij deed dat met een koude vloeistof over mijn buitenste schaamlippen. Ze opende ze een klein beetje en depte mijn kleine schaamlippen af met een vochtig doekje. Vervolgens wreef ze met een kompres mijn kleine lipjes droog. Ze zei tegen de dokter dat ik goed nat was en hij zei: ‘We hebben hier te maken met een seksueel gezonde vrouw.’
Vervolgens bracht de verpleegster een ontsmettende gel aan op mijn kleine schaamlippen. Het voelde koud en aangenaam. Verbeelde ik het me of wreef ze langer dan nodig? Haar handen waren zacht en het voelde zeker niet onaangenaam. Ze duwde met haar vrije hand mijn kapseltje open en wreef heel zacht op mij nog half harde clitoris. Ze maakte een cirkelbeweging onderaan en probeerde het hoofdje te nemen tussen haar vingers. Omdat mijn genotknopje nog wat dik was, lukte ze dat vrij snel. Ze wreef er zacht over en het ding werd snel groter. De dokter zei dat het voldoende was en ze verdween met een grote glimlach op haar gezicht.
De dokter nam nu mijn buitenste schaamlippen goed vast en bevoelde ze. Hij zei dat ze goed doorbloed waren en geen anomalieën hadden. Vervolgens bekeek hij mijn kleine lipjes en zei dat die toch wat aan de kleine kant waren en minder doorbloed. Hij trok beide lipjes uit hun schuilplaats en probeerde ze over de grote te leggen maar omdat ze zo klein waren lukte dat niet goed. Hij nam het speculum met zijn rechterhand, plaatste zijn duim en wijsvinger tussen mijn kleine schaamlippen en duwde die open. Vervolgens stak hij de eendenbek in mijn vagina. Toen hij de basis tegen mijn pubis had draaide hij het ding een kwartslag. Hij bekeek even zijn werk en vroeg mij te ontspannen.
Hij draaide aan een wiel en de eendenbek opende zich langzaam. Hij bleef draaien tot hij niet verder meer kon. Vervolgens floepte hij een lamp aan die boven de tafel ging en bekeek mij inwendig zeer uitgebreid. Vervolgens duwde hij op mijn buik en ik had de indruk dat hij probeerde mijn klitje te beroeren maar dit had zich veilig terug getrokken.
Vervolgens bracht de verplegende een paar buisjes die hij opvulde met stalen van wattenstaafjes die hij her en der in mijn lichaamsholte nam. Vervolgens vroeg hij een paar baarmoederopeners aan de verplegende en bracht die in. Hij duwde mijn baarmoederhals open, ik voelde dit wel maar het deed zeker geen pijn. Na dit een paar maar herhaald te hebben met een steeds groter kaliber, vroeg hij een speciaal instrument waarmee hij diverse stalen slijmvlies nam van de mond van de baarmoeder en ook een paar van binnenin. Het voelde raar aan en ik had het gevoel dat hij wat weg schraapte, maar buiten het feit dat het een raar gevoel was kon ik niet zeggen dat het pijn deed.
Toen alle stalen genomen waren draaide hij het speculum dicht en verwijderde het. Hij wilde nog even kijken of er littekenweefsel zat, veroorzaakt door een bloeding. Hij bracht één hand naar mijn vagina en wreef heel langzaam met zijn andere hand rond mijn opening. Hij bekeek aandachtig de rand en kwam wat dichter met zijn gezicht om alles goed te kunnen zien.
Het leek alsof hij ook rook. Of toch niet? Toen hij dicht tegen mijn klit kwam stopte hij en zei dat er inderdaad wat littekenweefsel zit, en dat hij dat nog wel een keer kon verwijderen. Ik schok wel even maar hij stelde mij gerust, het zou weinig ingrijpend zijn.
Vervolgens haalde hij mijn klit uit het kapsel en masseerde het kleine dingetje zodat het groeide. Hij zei: ‘Nu gaan we even kijken of je seksuele reacties nog goed zijn ter hoogte van je genotsorgaan. Dat zullen we doen aan de hand van de borststimulaties en een meetinstrument op je knopje.’
Hij nam een soort kapje dat hij over mijn klit schoof en verbond dit met een draadje dat hij eveneens bevestigde aan de box waarmee mijn borsten nog verbonden waren. Hij riep de verplegende en zei dat zij mijn borsten zou stimuleren, en hij het effect op mijn klit zou observeren.
De verplegende kwam naast de onderzoekstafel staan en nam de box ter hand. De dokter, die nu zijn handschoenen uittrok, voelde nog even of het kapje op mijn klit goed zat en begon. Eerst werd er weinig elektrische intensiteit gegeven. Geleidelijk werd die geleidelijk opgevoerd, de arts duwde hard op de plaats waar mijn knop boven de pubis verscheen. Mijn knopje werd steeds groter en hij voelde ook diep in mij boven mijn aan mijn vagina. Hij legde uit dat hij onderzocht of ik voldoende prikkels ontving om tot een orgasme te komen.
Intussen werden mijn borsten steeds meer gestimuleerd en voelde ik speciale gewaarwordingen in mijn buik. Ik kon bijna niet stil liggen op de tafel. De dokter lachte en zei: ‘Je bent goed onderweg.’
De gevoelens in mijn onderbuik en klit namen in hevigheid toe. Ik kon mijn lichaam niet meer stilhouden. Ik wilde kronkelen, en de dokter zei dat ik me vooral most laten gaan. Daarna ging alles heel snel. De spanning liep op, en ik ervoer een explosie in mijn lichaam. Ik schokte en kon het niet laten daarbij te kreunen.
Toen ik na een tijdje bijkwam uit mijn euforie en mijn ogen opende, zag ik twee opgewekte gezichten boven me. Ik voelde dat de verpleegster de spullen van mijn lichaam haalde. De arts keek me glunderend aan en zei: ‘Je seksuele lusten zijn goedgekeurd. U wordt volgend jaar weer opgeroepen voor een controle.’
Niet veel later stond ik weer buiten. Wat was er in vredesnaam gebeurd daarbinnen? Was dat wel allemaal normaal? Vertwijfeld liep ik weg, maar stiekem keek ik al uit naar het consult van over een jaar.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
