Iemand vroeg mij laatst wat mijn meest geile belevenis is geweest. Ik dacht er over na en er is inderdaad iets dat ik me nog steeds herinner als erg bijzonder.
Op een avond in maart van dit jaar ging ik naar de verjaardag van een vriendin. We zien elkaar regelmatig maar de relatie is niet heel bijzonder. Het is een gezellige avond en ik praat met bekenden en onbekenden. Als ik even op de bank beland met een drankje, raak ik in gesprek met de jongen naast me. Hij is aardig en ziet er ook zo uit, maar in een volle kroeg zou hij mij nooit opgevallen zijn. Sterker nog, al zou iemand mij die avond gevraagd hebben wie er in het bezit was van een rijtjeshuis, stationwagen en Golden Retriever zou ik hem waarschijnlijk aangewezen hebben.
De jongen blijkt Michel te heten. We praten over hoe we onze gezamenlijke vriendin kennen, over het weer en uiteraard komt het uiteindelijk ook op het werk. Nadat ik hem heb verteld waar ik me in het dagelijks leven mee bezig houd vraag ik hem wat hij doet. Als hij antwoordt dat hij voor zichzelf werkt als importeur en groothandel stel ik de logische vraag wat hij dan precies verhandelt. Zijn antwoord verrast me en laat me even stilvallen. Hij “doet” in sexmachines en kleding, tenminste dat is de meest makkelijke manier om het te omschrijven, zo geeft hij aan.
Nadat ik me er van heb overtuigd dat hij me niet in de maling neemt volgt een geanimeerd gesprek. Ik merk aan mezelf dat ik deze “ietwat burgerlijke, saaie jongen”, zoals ik hem voor mezelf had bestempeld, ineens een stuk interessanter ben gaan vinden. We hebben het over de bijzondere figuren die bij hem hun inkopen doen, waar zijn spullen vandaan komen en wat hij voor gekke dingen heeft. Hij geeft aan na dit al wat jaartjes te doen nergens meer van op te kijken, uiteindelijk is het gewoon handel en het verdient goed. Als hij me vraagt of ik zijn bedrijf wil bekijken hoor ik mezelf zonder twijfelen “ja natuurlijk” zeggen.
Korte tijd later verlaten we de verjaardag die nog in volle gang is. Mijn vriendin kijkt me even verbaasd aan als ik zeg dat ik weg ga maar als ze ziet dat Michel op mij wacht, glimlacht ze en wenst me een gezellige avond.
Na een ritje van een klein half uur in het zachte leer van zijn luxe auto (nee, geen stationwagen dus) draaien we een donker industrieterrein op. Even schiet er een gedachte door me heen: hmm, onbekende man, donker industrieterrein, was dit slim? Maar als ik naast me kijk naar Michel die geconcentreerd voor zich uitkijkt maak ik me niet ongerust. Hij voelt vertrouwd en lijkt me echt met al zijn enthousiasme zijn bedrijf te willen laten zien.
We stoppen op een verlaten parkeerterrein dicht bij een loods. Michel neemt een sprintje om de auto heen en doet galant de deur voor me open. Ik zie aan deze kant van het gebouw geen reclame of andere dingen die erop wijzen waar dit bedrijf mee bezig is. Hij stapt voor me de hal in, toetst een code in voor het alarm en knipt het licht aan. Fel, koud TL-licht komt me tegemoet, ik kijk rond in een redelijk grote hal die volstaat met stellingen en spullen ingepakt in karton en plastic.
Als Michel zich omdraait en mij enigszins teleurgesteld om me heen ziet kijken glimlacht hij naar me en pakt mijn hand. “Kom mee, de andere kant van het gebouw is gezelliger”, zegt hij terwijl hij me zachtjes meetrekt. Tussen de stellingen zie ik toch dat dit geen opslag van de gamma is. Links en rechts zie ik kleine en grote plastic lullen in de meest bijzondere kleuren. Starende ogen kijken me vanachter plastic aan boven wijd openstaande monden. Dat er mannen zijn die hem in een opblaaspop steken heb ik nooit kunnen begrijpen, die dingen zijn toch totaal seksloos?
Aan het andere eind van de hal opent Michel een volgende deur. Als hij daar het licht aan doet, krijg ik waar ik stiekem op gehoopt had. Zacht, warm licht komt me tegemoet vanuit een prachtig aangeklede showroom vol met rekken kleding, kasten met spullen en paspoppen met de meest sexy outfits. Hij laat mijn hand los en ik loop langs hem heen, mijn handen glijden over koel rubber en glimmend latex.
Onvoorstelbaar hoeveel kleding hier hangt. Voor een kast blijf ik stilstaan en geef mijn ogen de kost. Boeien, maskers, stalen ringen en nog veel meer spullen liggen uitgestald op rood fluweel. Als ik me omdraai en Michel nog steeds bij de deur zie staan bedenk ik me wat hij gezegd heeft. Hij had het ook over sexmachines, niet alleen over kleding. Alsof hij mijn gedachten kan lezen wijst hij naar een trap in de showroom en zegt: “Daar staat de rest”.
Nieuwsgierig loop ik voor hem uit de trap op, naar een dik rood gordijn bovenaan. Als ik het gordijn opzij schuif stap ik een nieuwe wereld binnen. Een wereld vol met banken, bedden en dingen die ik met geen mogelijkheid kan herkennen als iets om op te zitten of liggen. Ik loop er rustig tussen door, bij elk meubel of buizenstelsel blijf ik even staan om te bepalen hoe het gebruikt zou moeten worden. Bij het ene gaat dat een stuk makkelijker dan het andere, ik herken stoelen met halve zittingen, bedden met boeien en schommels met zittingen groot genoeg om op te liggen maar zie ook constructies waar alleen een grote zwarte dildo mij bekend voorkomt.
Als hij me fronsend ziet kijken naar de constructie komt hij naar me toe. “Deze noemen we de bok,” zegt hij, “het is de bedoeling dat de vrouw of man hier op handen en knieën overheen gaat zitten, die zwarte jongen hier gaat vanzelf bewegen als je zelf beweegt”. Hij duwt met zijn voet tegen een rand waarna de dildo traag stotende bewegingen begint te maken. Hij kijkt naar me alsof hij een bed verkoopt in de meubelzaak om de hoek. Maar ik merk dat de “zwarte jongen” zoals Michel hem noemt op mij zijn uitwerking heeft.
In mijn ooghoek zie ik de dildo steeds langzamer bewegen, terwijl mijn kutspieren samenknijpen alsof ik er al op zit. Een stukje verder laat Michel me een stellage met touwen en takels zien. “Hiermee kun je iemand in elke gewenste positie optakelen”, zegt hij droog. Als hij me vraagt of ik iets wil drinken vraag ik of hij rosé heeft. Hij glimlacht en verzekert me ervan dat hij alles heeft wat ik wil.
Heeft hij het nou over de rosé of bedoelt hij wat anders, vraag ik me af als Michel zich omdraait en wegloopt. Ik kijk om me heen en zie een kruis aan de muur, het lijkt wel alsof ik in het boek ‘Vijftig tinten grijs’ ben beland denk ik bij mezelf. Ik struin tussen de apparaten en meubels door, laat mijn vingers stiekem over het gladde leer glijden en kan het niet laten mijn hand om een zwaar geaderde kunstlul te sluiten die recht omhoog uit de zitting van een stoel steekt.
Vocht zoekt een weg tussen mijn lippen naar buiten, mijn buik kriebelt ongeduldig en mijn ademhaling versnelt. Als Michel terugkomt met twee goed gevulde glazen rosé sta ik weer naast ‘de bok’. Op het moment dat ik een slok neem zegt hij: “Je mag hem wel proberen hoor, alles is schoon.” Ik verslik me en draai me proestend en hoestend naar hem om. Hij blijft me serieus aankijken en knikt naar het apparaat. Een grote slok rosé en een diepe teug adem zijn de bevestiging die hij nodig heeft.
Hij loopt naar voren en wijst: “Kijk, hier stap je overheen, je benen aan de achterkant en je armen hier”. Ik zwaai mijn been eroverheen en buig voorover. Als ik over de bok lig realiseer ik me dat Michel met gemak onder mijn rokje kan kijken in deze positie. Ach, hij heeft vast wel meer gezien, bedenk ik me. “Als je nu je armen naar voren duwt merk je wat hij doet”, zegt hij.
Ik duw mijn armen iets te ver naar voren en voel de zwarte kunstlul hard tegen mijn doos stoten. Oeh, roep ik geschrokken uit en beweeg snel terug. De volgende keer doe ik het langzaam tot ik de lul opnieuw tegen mijn lijf aan voel komen. Zachtjes duw ik door en voel hoe het rubber tegen de stof van mijn string aan drukt.
“Zal ik je even helpen?”, vraagt Michel en hij pakt een schaar van een tafeltje in de buurt. Zonder aarzelen zet hij de schaar in de dunne witte stof en knipt mijn string van me los. “Zoek beneden maar een nieuwe uit als je klaar bent”, zegt hij lachend en draait zich om. Enigszins verward kijk ik hoe hij door het rode gordijn verdwijnt, nog geen minuut later klinkt er muziek door de showroom. Een stevige beat versterkt mijn gevoel van spanning en avontuur, het is alsof ik alleen op de wereld ben, achtergelaten in een sexclub.
Wordt vervolgd…
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
