Een uitgesteld verjaardagscadeautje, zo had hij het genoemd. Een avondje uit eten en daarna naar de bioscoop. Maar eenmaal onderweg had ik al snel mijn twijfels, dit was niet de route naar het centrum.
‘Waar rij jij nu naar toe?’
‘Daar kom je vanzelf achter’ antwoordt hij zonder zijn ogen van de weg te halen.
Ik begrijp dat het zinloos is om door te vragen en begin een vermoeden te krijgen van het soort cadeau dat hij in werkelijkheid heeft bedacht. Niet veel later rijden we een grindpad op naar wat lijkt op een oude boerderij tegen de bosrand. Voor het pand ligt een parkeerplaatsje en zo te zien zijn we niet de enige bezoekers.
Een beetje zenuwachtig vraag ik me af of dit wellicht een parenclub is, maar dat zou vreemd zijn want hij heeft het daar nooit eerder over gehad. Hij pakt mijn hand, knijpt er even in met een bemoedigende blik en zegt: ‘Kom, vertrouw me maar.’
Nog voor we aan kunnen bellen wordt de zware voordeur van het slot gehaald. Een vrouw van middelbare leeftijd met een vriendelijke blik laat ons binnen. Het is schemerig in de hal en mijn ogen moeten even wennen.
Ze neemt onze jassen, hangt ze in een kast en komt terug met twee maskers. De maskers lijken wel wat op de exemplaren die ik zo mooi vond in Venetië, maar ze zijn wat eenvoudiger en helemaal wit van kleur.
Ik kijk hem vragend aan, hij zet zijn masker op en gebaart mij om hetzelfde te doen. Onze gastvrouw knikt goedkeurend en leidt ons verder door een lange, door kaarsen verlichte gang. Ze stopt voor een deur aan onze rechterhand, klopt drie keer, fluistert ‘geniet ervan’ en loopt vervolgens weer terug naar waar we vandaan kwamen.
Even blijft het stil, mijn hart bonst in mijn keel. Dan het geluid van een sleutel die in het slot draait en de deur zwaait langzaam open. Een jonge vrouw met kort, blond haar en fel rood gekleurde lippen staat in de deuropening. Ze combineert haar hoge hakken met een strak, zwart latex pak. De diepe uitsnede van haar decolleté laat weinig te raden over. Met een ‘kom verder, en zoek een plaats’ leidt ze ons binnen.
Ze stapt opzij en nu pas krijg ik zicht op het schouwspel waar we deelgenoot van worden gemaakt. De kamer is hoog en groot, muren en plafond zijn zwart. Er zijn geen ramen maar een aantal toortsen aan de wanden zorgt voor voldoende licht. Zo’n anderhalve meter van de wanden is, op ongeveer een meter hoogte, een dik koord tussen koperen staanders gespannen. Precies zoals je ze wel eens in musea ziet. Het koord volgt de omtrek van de kamer. Alleen ter hoogte van de deur is er een brede doorgang. Tussen de wanden en het koord staan stoelen opgesteld. Zeker tien, twaalf stoelen zijn bezet door mannen en vrouwen die net als wij een masker dragen. Een enkeling werpt een snelle blik op ons als nieuwe bezoekers maar het is duidelijk dat dat wat zich in het midden van de kamer afspeelt alle aandacht krijgt.
Hij leidt me naar twee vrije stoelen en met open mond ga ik zitten. Achter het koord, op een paar meter afstand staat een grote tafel in de vorm van een langwerpig andreaskruis. Op de tafel ligt een slanke vrouw, ze is volledig naakt. Ik schat haar ergens achter in de 30 of begin 40 jaar.
Haar armen en benen zijn gespreid en vastgegespt aan de tafel. Haar hoofd iets achterover tussen de liggers van het kruis. Ze is geblinddoekt en in haar mond is een rubber bal geplaatst die met een riem om haar nek op zijn plaats wordt gehouden. Aan de beweging van haar forse borsten zie ik dat ze op dit rustig en regelmatig ademt. Een kleine man met een glimmend kaal hoofd loopt om haar heen. Zijn brede torso is ontbloot, verder is hij blootsvoets en draagt hij een zwarte, lederen broek. Op een stalen, verrijdbaar tafeltje zie ik diverse speeltjes en instrumenten liggen.
Ik voel gene om te kijken maar tegelijkertijd verschaft het masker me een comfortabele anonimiteit. Ik merk dat de vastgebonden vrouw mijn blik gevangen houdt. Ik kan ook niet ontkennen dat het schouwspel bepaalde gevoelens in me losmaakt.
De man met het kale hoofd, laat ik hem maar de ‘meester’ noemen, heeft kennelijk besloten dat het tijd is voor een volgende stap. Hij pakt twee tepelpompjes van de tafel en plaatst ze geroutineerd op haar borsten. Even laat hij ze zitten en vervangt ze dan door twee klemmen.
Dan bevestigt hij – in mijn ogen behoorlijk grote – gewichten aan de klemmen en laat die even op haar borstkas rusten. Ondanks haar mondknevel laat ze een gedempte kreet horen zodra hij beide gewichten met een subtiel gebaar links en rechts van haar laat afrollen. Haar tepels worden zichtbaar uitgerekt en de beweging van haar borsten verraden nu een diepere en snellere ademhaling.
Het publiek kijkt in stilte toe maar de spanning is haast tastbaar. Ik voel hoe mijn eigen tepels zich oprichten achter de dunne stof van mijn bloesje. Mijn vriend schraapt wat zachtjes zijn keel en knijpt nog eens in mij hand. Ik voel het zweet in zijn handpalm, een teken dat het hem ook niet onberoerd laat.
Dan komt met een zacht zoemend geluid een kleine takel vanuit het plafond naar beneden zakken. De meester manoeuvreert het ding via een afstandsbediening tot ongeveer een halve meter boven haar. Hij verwijdert de gewichten van de tepelklemmen en zet ze in plaats daarvan met kettinkjes vast aan de takel. Weer het zoemende geluid als de takel iets omhoog gaat en de kettinkjes aanspant. Haar borsten worden nu in een puntvorm strakgetrokken en ze steunt zacht maar duidelijk hoorbaar.
Ik meen hier en daar ook wat ingehouden gezucht uit het publiek te horen. Dan voel ik de hand van mijn vriend op mijn dijen en sla snel mijn benen over elkaar.
‘Kijk eens goed om je heen’ fluistert hij in mijn oor.
Ik verplaats mijn aandacht van het centrale gebeuren naar de toeschouwers achter het koord. Een paar stellen heeft inderdaad weinig moeite met het uiten van de gevoelens die het schouwspel ongetwijfeld oproept. Een stel bekijkt het geheel staand, hij staat achter haar, dicht tegen haar aan en zijn handen op haar shirt omvatten haar borsten. Een ander koppel zit dicht tegen elkaar, haar hand op zijn kruis en zijn hand onder haar korte rokje.
Niet onaangeroerd door de toenemende erotische spanning in de kamer open ik mijn benen een klein stukje en laat zijn hand toe. Hij streelt mijn dijen en laat af en toe zijn vingers over de gladde stof van mijn slipje glijden. Genietend van zijn aandacht verplaats ik mijn blik weer naar het centrum van de kamer.
De meester buigt zich nu over haar heen en kneedt haar schaamlippen tussen zijn duim en vingers. Dan plaatst hij drie houten knijpers aan elke kant. Tegelijkertijd voel ik hoe een paar vingers onder mijn slipje komen. De sensatie van kijken, voelen en dat ook nog in publiek is ongekend en ik kan niet anders dan toegeven aan een groeiende geilheid.
Hij verwijdert haar mondknevel, pakt een zweepje en gaat daarmee aan de slag. Het ene moment beweegt hij het subtiel tussen de knijpers op haar vagina en het andere moment flitst het fel tegen haar dijen, dan weer tegen haar borsten die nog steeds worden aangespannen door de klemmen en takel. Haar lijft kronkelt, ze trekt met haar polsen aan de boeien en wisselt harde kreten af met diep gekreun.
Ademloos kijk ik toe, mijn hart onstuimig bonkend. Vrijwel ongemerkt ben ik inmiddels wat onderuitgezakt in mijn stoel gaan zitten. Met een been gestrekt en het andere wat naar buiten geplaatst geef ik mijn vriend ruim baan. De vier vingers in mijn broekje zijn druk bezig met verkenningen. Ik ben erg nat en hij kan het niet laten om dat een paar keer op zachte, hese toon aan mij mee te delen.
De takel wordt nu weer iets naar beneden gebracht en hij bevrijdt haar borsten van de klemmen. Haar tepels blijven fier rechtop staan. Ook de knijpers worden een voor een verwijderd. Een, in mijn ogen enorme, dildo wordt nu van het tafeltje genomen. Hij plaatst het ding tegen haar lippen en schuift het dan zonder veel omhaal naar binnen. Ze gilt, ik realiseer me dat ze erg nat moet zijn om zo te ontvangen. Even steekt alleen nog en klein stukje naar buiten maar dan schuift het gevaarte, glimmend van het vocht, uit haar en valt tussen haar benen op de grond.
Blijkbaar tegen de zin van de meester want hij slaat haar gemeen met zijn vlakke hand tegen de zijkant van haar borsten en haar dijen. Opnieuw schuift hij de dildo in haar en deze keer houdt ze hem gehoorzaam binnen. Hij knikt goedkeurend, pakt een vuistgrote, conusvormige plug en een tube met glijmiddel. Gebiologeerd zie ik even later hoe haar anus zich steeds verder strekt om zich weer te sluiten om het uiteinde van de plug. Ze hijgt en kreunt nu vrijwel constant. Dan is het weer de beurt aan het zweepje waarmee hij haar zo te horen in nog meer in extase brengt.
Om me heen zie ik hoe er ongeremd wordt gestreeld, gezoend en zelfs gepijpt. Even duw ik zijn hand weg om snel mijn slipje uit te trekken in in mijn handtasje te frommelen. Hij gromt van opwinding en boort twee vingers diep in me, zijn duim flitst over mijn harde klitje. Ik kreun zachtjes.
De dildo en plug worden nu verwijderd. De meester trekt een latex handschoen om zijn rechter hand. Dan brengt hij vier vingers in haar en schuift ze in toenemend tempo in en uit. Ze kreunt luid en beweegt haar onderlichaam mee op het ritme. Net als ik denk dat ze haar hoogtepunt gaat bereiken stopt hij met bewegen en gunt haar even rust. Dan vouwt hij zijn duim tegen de palm van zijn hand en zijn we er allemaal getuige van hoe hij zijn hele vuist tot voorbij zijn pols in haar laat verdwijnen. Het publiek reageert met ingetogen maar goedkeurende geluiden.
Het tempo waarmee mijn klitje wordt gestimuleerd neemt toe. Ik voel mijn hoogtepunt naderen en zie hoe hij haar neemt met zijn vuist, zijn linkerhand bewerkt haar knopje. Ze kreunt ongeremd met harde, lange halen. Ik kreun nu ook hoorbaar aangemoedigd door de geile geluiden om me heen.
Dan kom ik, krampend om zijn vingers, tot een verpletterend orgasme en zie nog net hoe de meester zijn vuist terugtrekt en ook zij gillend klaarkomt en met kracht grote stralen vocht spuit.
Nadat iedereen is bijgekomen verlaten we de kamer. Ik ben benieuwd hoe mijn man deze locatie heeft kunnen vinden. Ik heb alle tijd om hem daar rustig over uit te horen. Maar eerst gaan we de omgeving verkennen…
Wordt vervolgd…
