Een week geleden had ze nee gezegd. Toen hij haar vroeg, weliswaar zonder vraagteken, om haar slip uit te trekken, hem netjes op te vouwen en hem op haar strijkplank te leggen voor de rest van de dag.
“En waarom niet?” was de volgende regel op haar scherm geweest.
– Voor ik zoiets doe, wil ik je eerst gezien hebben.
– Al wat hier al twee weken over en weer gaat volstaat je niet?
– Nee. Je verhalen maken me nieuwsgierig, maar ik wil je eerst ook gezien en gehoord hebben.
– Goed, nu over een week kom ik naar jou. Jij maakt me de koffie, die je me al lang belooft. Ik maak een verhaal, vertrekkend vanuit je huidige weigering en ik lees het je voor. Deal?
– Deal.
Het gevolg is dat ze nu tegenover elkaar aan haar houten tafel zitten, slechts gescheiden door twee koppen koffie. Hij zit aan de ene kant en leest haar een verhaal. Zij zit aan de andere kant, met rechte rug. Haar voeten stevig op de grond en haar knieën ruimte gevend, anderhalve liniaal kan er tussen. Haar handen liggen rustig op haar blote knieën, alsof ze elk ogenblik, moest het haar ooit gevraagd worden of moest ze er zelf zin in krijgen, langs de binnenkant van haar dijen zouden kunnen omhoog kruipen.
Vrijpostig en dirigerend als hij een week geleden was, had ze verwacht dat hij het niet zou kunnen laten om haar nog wat suggesties te doen over de kleren waarin hij wilde ontvangen worden. Maar er was niks gekomen. Dus had ze zelf gekozen, balancerend tussen ‘ik ben op je voorbereid’ en ‘ik ben er helemaal klaar voor’. De blik waarmee hij haar had opgenomen na zijn binnenkomst, had haar verteld dat ze goed gekozen had. Wat hij wel nog niet weet, maar zij wel, is dat onder die kleren hetzelfde mauve setje schuil gaat als de week voordien.
Hij kijkt weer naar zijn blad en leest.
“Ze legde haar netjes opgevouwen slipje op de strijkplank. Ze klopte er nog even op, zodat het mooi plat lag. Hoe vaak had ze al niet naakt onder haar kamerjas of onder een inderhaast aangetrokken shirt in haar huis rondgelopen, omdat het nog te vroeg was om zich al te douchen en aan te kleden. Maar nu pas voelde ze echt haar naaktheid. Ze voelde de stof langs haar blote billen strijken. En hoewel de lichte welving van haar buik ervoor zorgde dat de stof van haar kleding langs die kant niks raakte, voelde ze zo de vormen van haar venusheuvel en haar schaamstreek. Gewoon omdat hij haar gevraagd had haar slip uit toe doen en op haar strijkplank te leggen.
Ze ging terug naar haar iPad. Maar hij was weg. Er stonden alleen nog een paar lijnen op haar scherm.
– Het is hier te mooi weer om te blijven binnen zitten, en de volgende dagen wordt het minder. Ik ben weg, tot later.
Wel ja, vraag me nog eens iets, schoot er door haar hoofd, gevolgd door de gedachte om haar slip gewoon weer aan trekken. Het waren haar billen geweest die haar tegenhielden: nee, laat het maar zo, het voelt wel prettig. En even waren haar vingers langs haar billen gegleden om te voelen hoe er nog alleen een laagje stof tussen haar vingertoppen en haar vel zat.
In de uren die volgden was ze het meer en meer gaan doen: met haar handen of vingers haar billen voelen en genieten van de sensaties die gepaard gingen met de aanrakingen van haar verborgen naaktheid.
En op onverwachte momenten was er altijd wel iets geweest dat haar eraan herinnerde en dat telkens weer beelden opriep van haar blote schaamstreek. Toen ze haar slip weer zag liggen bij het binnenkomen van haar keuken, of toen ze een afgezakt bh-bandje weer recht trok, of toen ze zich vooroverboog om een papiertje op te rapen en plots een beeld zag waarbij haar kleding zo hoog kroop dat het alles blootgaf.
Later was ze voor haar spiegel blijven staan en met haar rug naar het glas gekeerd, had ze zelf haar kleed hoger en hoger getrokken tot net onder haar billen, tot daar waar ze wist dat ze naakt was. Haar zoom die over haar dijen hoger en hoger kroop had haar kippenvel bezorgd.
Alles in haar voelen, tasten en bewegen was anders geworden, bewuster, sensueler vooral. En in haar onderbuik was er onrust gaan smeulen.
Ze had de stof met haar hand in haar driehoek geduwd. De druk die ze daarmee op haar kutje zette, had het alleen maar erger gemaakt.
Het was er niet bij gebleven. Haar toenemende opwinding maakte haar onbeschaamd, er was toch niemand in huis die het kon merken. Voor het een uur later haar vingers tussen haar lippen duwend en zo langs haar lippen wrijvend. Ze had verlangend gekreund, toen haar hand weer eens tussen haar dijen verdween.
Haar opwinding had haar naar haar badkamer gedreven. Opeens voelde ze de behoefte om haar kleding uit te trekken, om naakt te zijn en… om haar kutje te scheren. Kaal wou ze zijn, gewoon kaal. Geen haar meer dat elk zicht ontnam, alleen nog volle naakte lippen, licht uit elkaar geweken als een zwoele, sensuele mond vol verlangen.
Ze had het schuim in haar linkerhandpalm gespoten. En de vingers van haar andere hand hadden het verdeeld over haar venusheuvel en langs haar schaamlippen, langzaam, sensueel, veel langer smerend en strelend dan eigenlijk nodig was. En toen ze het mes tegen haar huid zette, was er een siddering door haar lijf getrokken van in haar tenen tot onder haar kruin.
Toen ze klaar was, waren haar vingers opnieuw over haar huid gegaan om te voelen hoe glad ze was. En zich overgevend aan haar gevoel, waren ze onweerstaanbaar tussen haar schaamlippen gegleden, waar alles alleen maar warm en o zo nat was.
Ze had haar twee vingers naar binnen geduwd en ze had gekreund bij de sensaties die door haar lijf joegen. Maar nee, dit wou ze niet hier doen, dit wou ze op haar bed doen, liggend, met alle plaats en ruimte om te keer te gaan en te genieten.
Ze trok haar vingers terug, langzaam, genietend van de beweging en liep naar haar douche om de laatste schuimrestjes en afgeschoren haartjes weg te spoelen.
Ze sproeide vanaf haar buik naar beneden. Maar met de eerste stralen die haar klitje beroerden, dook haar douchekop tussen haar dijen, gleed haar andere hand hem achterna en trokken haar vinger haar klitje bloot. Zodat het de volle laag kreeg. Ze gaf zich gewonnen, ze liet zich meedrijven in al haar opgebouwde verlangen naar bevrediging, in haar opwinding en in haar opkomende orgasme.
Tot ze in een flits de kraan weer dichtduwde. Hier zinde hij op, besefte ze plots. Ze zou straks moeten bekennen dat ze niet had kunnen weerstaan aan haar drang naar bevrediging. Ondanks haar protesterend kutje, grijnsde ze. Hier zou ze niet intrappen, die overwinning gunde ze hem niet. Laat die opwinding dan nog maar wat duren.
Ze droogde zich af en trok haar kleed weer aan. Haar bh liet ze voor wat hij was. Nu ze zo ver was wou ze genieten van haar blote lijf onder haar kleed en van de roes in dat lijf. En dat, dat mocht hij best ook weten straks, hoe het haar allemaal opgewonden had en dat ze alleen nog een kleed droeg.
Maar, over haar kale kutje zou ze zwijgen. Dat bleef haar kleine geheimpje van de dag. En ze voelde de kriebels door haar lijf trekken, terwijl ze bedacht hoe ze hem dat pas later zou toevertrouwen. Over wat er zich in haar badkamer had afgespeeld, -je weet wel, die dag dat je mij zonder slipje liet lopen- , en wat hij daarvan lekker nog niet wist…
En zo bleef ze door haar huis zwerven, geil en bronstig. Als een loops teefje, wachtend op de terugkeer van haar reu om haar te bevrijden van haar onrust.
Het werd zes uur, het werd zeven uur. Ze had naar haar borsten gegrepen, ze gestreeld en gekneed, ze had door haar stof in haar tepels geknepen. Ze had er zich op betrapt dat ze zich stond op te geilen door met haar kutje tegen de hoek van haar tafel te wrijven. Ze had zich voorgesteld hoe ze zich over diezelfde tafel zou buigen en haar rok zou optrekken, en hoe ze zich met de billen bloot zou laten nemen in haar kale doos. Ze was met haar handen onder haar kleed gegleden om te voelen hoe nat ze was en ze had, geil als ze was, haar sappen uitgewreven over haar lippen en het gladde vlees van haar schaamstreek.
Ze was opnieuw voor haar spiegel gaan staan, deze keer om te zien hoe glad en kaal en blinkend van haar sappen haar schaamstreek wel was, om te zien hoe haar schaamlippen gezwollen waren door het bloed dat haar opwinding erin stuwde.
Tegen acht uur werd het zo erg dat ze met zichzelf geen blijf meer wist, dat de tijd wel leek stil te staan. Ze zat totaal opgefokt te wachten in haar zetel, ze had haar tv op- en afgezet, ze had proberen te lezen of naar muziek te luisteren. Maar niets kon haar nog afleiden. Ze kon nog maar een ding doen: onophoudelijk naar haar scherm kijken, dat naast haar in de zetel lag. Wachtend tot hij online zou komen.
Ze was rijp voor de pluk, zij wist het en ze wist dat hij het wist.
En toen om 9:07 eindelijk zijn lampje aanfloepte, trok er een kramp door haar kutje, die ze tot in haar tepels kon voelen.
– Zit je aan je tafel?
Was de eerste zin die zonder verdere omhaal verscheen.
– Nee, in mijn zetel.
– Loop je nog altijd zonder je slipje?
– Ja.
– Wat draag je verder nog?
– Alleen nog mijn kleed.
– Dan ben je je bh kwijtgespeeld in de loop van de dag, hoe kwam dat zo al.
– Ik heb hem uitgelaten na mijn douche.
– Waarna vervolgens je trouwe trilstaaf, Blackie, op zijn beurt uitgelaten werd.
– Nee, toch niet.
– Je hebt gewoon een hele dag lopen geilen, grijns. En nu sta je zo hitsig dat je niet meer kan wachten.
– Ja
– Nu rommelt en davert het tussen je benen als de Vesuvius die op uitbarsten staat.
– JA
– Nu wil je knallen tot je niet meer weet waar je zit of staat.
– Mag het? Alsjeblief?
– Ga naar je tafel, maar ga eerst Blackie halen en leg die naast je.
Toen ze terugkwam, stond de volgende zin al op haar te wachten.
– Zet je met rechte rug op je stoel. En trek je kleedje wat op, zodat je ruimte krijgt om je knieën anderhalve liniaal uit elkaar te houden met je voeten plat op de grond. Leg straks je handen op je knieën.
Maar neem eerst Blackie, open je schaamlippen en leg hem, roerloos, met zijn snuit tussen je lippen zodat hij net je klitje niet raakt.
De zin miste zijn uitwerking niet, de hele operatie deed haar naar adem snakken, stuwde nog meer bloed naar haar lippen, deed haar klitje alleen maar smeken om contact en deed haar kutje samenballen tot het nog een duivenei groot was.
Ze haalde diep adem, legde haar handen op haar knieën en keek weer naar het scherm.
– Je kan niet wachten om klaar te komen, ik zie het, ik weet het, ik ruik het. Want ik sta achter je.
– Ik rits er je kleed open en trek het van je schouders. Zodat dat je borsten in volle glorie komen blootliggen. Met je tepels die op barsten staan. Die schreeuwen om mijn vingers, om ze te knijpen en te rollen, om ze te draaien en te keren, om ze op te spannen en te laten schieten…
– Voel je dat meisje, voel je hoe ik met je tepels te keer ga?
– Voel je hoe dat recht naar je kutje trekt, hoe je klitje elke genotsscheut van je tepels opvangt, hoe je hart klopt in je klitje en je kutje spastisch wordt?
Alles aan haar schreeuwde haar opwinding uit: het ritme van haar ademhaling, het samenkrimpen van haar buik onder haar kleding, het knijpen van haar vingers in haar knieën tot hun toppen wit zagen, het spannen van haar dijspieren.
Ze kantelde haar bekken naar voor om zo haar klitje klem te zetten tussen haar schaambeen en haar dildo.
Haar geilheid raasde door elke vierkante centimeter van haar lichaam. Haar handen gleden langs haar dijen omhoog tot ze klem kwamen te zitten tussen haar vlees en haar dildo. De dildo tegen haar klitje duwend, met haar bekken zijn trilloze kop berijdend, overgeleverd aan haar opwinding.
En toen, alsof hij gewoon kon zien wat er gaande was, verschenen de woorden: Vooruit Blackie, pak het vrouwtje. En in haar moment van totale overgave aan haar geilheid, klikte ze Blackie tot volle leven…”
Hij kijkt op van zijn blad, het was zijn laatste zin geweest. En kijkt van over de tafel dwars door haar ogen tot diep in haar lijf.
“Glij je handen waar ze horen te zijn. En blijf me aankijken, ik wil je ogen zien breken, als je komt.”
