Aangekomen op het verlaten industrieterrein, parkeerde ik mijn Peugeotje niet ver van de weinige auto’s die daar al geparkeerd stonden. De klant was dus kennelijk de vervallen boel al aan het opnemen. Laat me het uitleggen.
Ik werk voor een groot industrieel vastgoedmakelaarskantoor. En dit bedrijfscomplex had duidelijk betere tijden gekend. Na een lange periode van leegstand had zich eindelijk een belangstellende gemeld. Een best wel knappe en innemende man, begin veertig, was komen praten over een mogelijke koop of huur. Wat hij er precies met de leegstaande fabriekshal van plan was, kreeg ik er niet echt uit. Hij lachte alleen maar en keek met onverholen belangstelling naar mij bij iedere beweging die ik maakte.
Ik ben wel wat aandacht gewend. Ik besteed er veel aandacht aan om er goed uit te zien. De meeste mannen worden timide of beginnen zich aan te stellen. Of ze zijn overdreven vriendelijk. Het klinkt bizar, maar het liefdeleven is niet altijd zo gemakkelijk als je lang en blond bent en een goed figuur hebt. Mannen gaan er al gauw vanuit dat je dan al een relatie hebt of dat je arrogant bent. En degenen die het nog proberen zijn dan weer vaak van die engbekken.
De blik van deze man paste in geen van die categorieën. Ik ben professioneel genoeg om bepaald niet bij iedere klant mijn evenwicht te verliezen, maar van deze man kreeg ik het eerlijk gezegd best een beetje warm. Ik had de afspraak voor de bezichtiging gemaakt met een soort gevoel alsof ik nog als studente een spannende date aan het plannen was. Ik was inmiddels allang geen achttien meer, maar regelmatige work-outs in de gym hadden ervoor gezorgd dat ik eigenlijk over mijn lijf, in grote lijnen, niet echt veel te klagen had. De tijd dat ik stellig vond dat ik te grote tieten had was wel lang voorbij. Goed gesneden mantelpakjes zorgden ervoor dat alles tamelijk decent en discreet, maar toch vrouwelijk, eruit zag.
Professionaliteit, daar ging het uiteindelijk om. En ambitie. Mijn klant leek dat te respecteren. Hij had een hoop zakelijke vragen die ik zo zorgvuldig probeerde te beantwoorden. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als we dat al zo lang leeg staande boeltje kwijt konden raken aan een goede investeerder. Maar voor een goede prijs verhuren, voor opslag bijvoorbeeld, zou ook voor een mooie verdienste kunnen zorgen.
Ondertussen had ik het gevoel dat ik erg zorgvuldig bekeken werd. De bescheiden inkijk in mijn blouse kon zich verheugen op bijzondere belangstelling, zodanig dat ik er tenslotte een ondefinieerbaar ondeugend gevoel aan overhield. Daarom bukte ik mij voor allerlei onnodige dingen voor over in de archiefkast zodat hij door mij strakke rok mijn billen goed kon observeren en, ja hoor, zodat ik stiekem een extra knoopje van mijn blouse kon openmaken. Toen mijn klant uiteindelijk het kantoor verliet was ik werkelijk toe aan een verlossend uurtje met een trillend elektrisch vriendje. Maar ja, het werd nog druk en in de avond was ik uitgeput op bed gevallen, doodmoe maar met een onbestemd opgewonden gevoel.
Nu liep ik op gehakte pumps over het gehavende beton richting een geroeste deur die toegang gaf tot de fabrieksruimte. Het was wel te hopen dat de geparkeerde Audi en de bestelbus bij mijn klant hoorden. Je wilt tenslotte niet zomaar een geïmproviseerd XTC-lab binnenlopen. De deur ging knarsend open. Ik kwam terecht in een grijze gang met veel betongruis op de vloer. Zachtjes en wat onbeholpen liep ik door de gang. Ik had natuurlijk iets praktisch moeten aandoen, maar het domme blondje in mij had mij ervan overtuigd dat een lichtgrijs mantelpakje en hoge hakken de outfit waren voor dit avontuur. Oh ja, en geen bh… hoe kwam ik erbij?!
Een strakke kokerrok maakte het lopen niet echt gemakkelijker. Bij iedere moeilijke stap op het gehavende beton voelde ik mijn borsten heen en weer schuiven in de witte zijden blouse die ik onder mijn mantelpakje droeg. Het zachte knarsen onder mijn voeten echode door de lege gang. Verder geen teken van leven… of toch? De gang gaf toegang tot een aantal ruimten, waaronder een grote fabriekshal aan het eind van de gang. Daar vandaan klonken onbestemde geluiden. Ik liep door de gang richting de fabriekshal. Dit zat toch wel goed? Er kwam een lichtschijnsel uit de hal en een merkwaardig regelmatig klappend geluid. Voorzichtig liep ik verder. De klant was zeker al met een of ander technisch onderzoek bezig, op zoek naar asbest of zoiets. Ik kon het kletsende geluid niet plaatsen. Voorlopig was ik al te veel bezig mijn schoenen heel te houden in deze bende.
Naarmate ik dichter bij kwam hoorde ik menselijke geluiden. Geen praten, maar meer iets als hijgen en steunen. Er ging een nieuwsgierige tinteling door mijn lichaam. Wat was hier gaande? Ik besloot het zachtjes uit te vinden. Zo goed en zo kwaad mogelijk sloop ik naar de stalen schuifdeur die toegang gaf tot de hal. Ik zou eerst eens voorzichtig zien wat daar zoal gaande was voordat ik mijn entree kenbaar zou maken. De verroeste stalen deur stond pakweg een halve meter open. Voorzichtig gluurde ik om de deur naar binnen. Jeetje Mina! Wat was hier gaande?!
Ik hield mijn adem in en rilde in een lichte paniek. Wat ik daar aanschouwde had ik in mijn stoutste dromen niet verwacht. In het echt dan…want in het gezelschap van mijn trillende elektrische kameraadje wil mijn verbeelding wel eens erg kleurrijk zijn. Maar nu brak mij het zweet toch wel uit. Mijn ademhaling ging feller. Aan het andere eind van de hal hing een ketting naar beneden. Aan die ketting was een fors gespierde, naakte man geketend. Een zo te zien goed afgetrainde brunette met een klein maskertje en verder alleen hoge zwarte laarzen aan sloeg hem met een zweep van zeemlederen stroken op zijn borst en gespierde buik. Bij iedere slag zwollen zijn indrukwekkende spieren op en maakte zijn halfharde erectie een zwieper.
Met zijn rug half naar mij toestaand ontwaarde ik mijn klant van gisteren. Hij gaf aanwijzingen aan een wat sullig uitziende cameraman. Klatsj, ging de zweep weer en flipperde de flinke piemel op en neer. Ik kreeg het opeens heel erg warm. Klatsj! De borsten van de brunette wipten op en neer bij iedere slag. Haar donkere stijve tepels stonden fier vooruit en trilden vrolijk mee met de slagen van de zweep. Het zweet brak me uit en mijn onderlijf reageerde met een onverwachte opwinding. Klatsj! Ik wilde gewoon nieuwsgierig zijn, maar ik voelde mij nat worden. Klatsj! Wat een ongelooflijk geil schouwspel!
Opeens liet de vrouw de zweep zakken en liep op de opgebonden man af. Ze greep zijn piemel beet en ze begon hem met een verleidelijke glimlach langzaam af te trekken. Keek ze nu naar mij? Snel verborg ik mijn gezicht achter de stalen deur. Mijn hart bonkte in mijn keel. Ze kon me toch eigenlijk niet gezien hebben? Voorzichtig stak ik mijn hoofd weer om de schuifdeur. Ze zat nu wijdbeens gehurkt voor de man. Haar billen staken naar achter in mijn richting. Vanuit de verte kon ik vaag haar lipjes zien uitsteken. Spierbonk had inmiddels een flinke stijve gekregen.
De cameraman kwam dichterbij en registreerde van nabij hoe zij de penis van de man nog wat verder aftrok, zijn gezwollen eikel nog eens van nabij bestudeerde en die tenslotte met een wellustige blik in haar mond liet glijden. De opgebonden spierbundel kreunde. Ik kreeg het nu toch echt benauwd. Mijn poesje schreeuwde om aandacht. Maar wat doe je als je een keurig mantelpakje aan hebt met een nauwe kokerrok? Ik kon toch moeilijk in mijn blote achterwerk in deze stoffige gang gaan staan masturberen.
Ik keek weer voorzichtig om de schuifdeur. Klatsj! Het zeemleren zweepje was weer in gebruik genomen. De gemaskerde brunette concentreerde zich nu op het blote achterwerk. Klatsj! Bij iedere slag op de gespierde billen danste de stijve leuter op en neer. Klatsj! Met een intens tevreden glimlach liet de brunette de zweep opnieuw op de mannenbillen kletsen Haar lange staart zwiepte heen en weer.
De man gromde. Dit liet mij bepaald niet onberoerd. Mijn blonde haar plakte aan mijn gezicht. Ik probeerde wanhopig mijn poesje op te wrijven door mijn rok heen. Dit was echt te gek voor woorden. Opnieuw werd de man door zijn supersexy kwelgeest een beetje op gevreeën. Zij drukte zich vanachter tegen hem aan en gaf hem sexy zoentjes in zijn nek. Toen betastte zij tussen zijn benen door zijn gezwollen balzak en drukte lieve kusjes op zijn getergde, roze aangelopen, billen. Zijn stijve penis wipte omhoog. De blote eikel schreeuwde om aandacht. Alles werd meedogenloos geregistreerd door de camera.
Waar was eigenlijk mijn grote vriend die kennelijk de regie voerde? Never mind. De brunette wreef in het zicht van de camera langs haar poesje. Het was niet eerlijk, schoot door mij heen, zij kon wel bij haar klitje en ik niet…door die stomme rok! Het zag er allemaal waanzinnig sexy uit. Werd het eigenlijk geen tijd om te denken hoe het verder moest met mijn vastgoedbezichtiging? Hoezo professionaliteit? Ik stond hier als een botergeile gluurster stiekem langs een deur te spioneren. Hoe kwam ik hier uit?
Wordt vervolgd…
