Aanspannende spieren en opperste concentratie. Voorzichtig schuif ik het dekbed opzij. Ingehouden adem. Ik spits mijn oren om nogmaals zeker te weten dat mijn geluiden niet verder reiken dan deze logeerkamer. Stilte. Aan mijn kant. In de slaapkamer naast mij hoor ik nu al enige tijd wat geschuif met dekens en zacht, ingehouden gekreun van een vriendin, Sandra, en haar man Rob. Al na de eerste geluiden word ik vochtig en mijn tepels stijf. Ik betast mijn lichaam. Gedreven door mijn opwinding besluit ik om dichterbij te komen. Opwinding heeft nu eenmaal de eigenschap dat je verlangt naar meer.
Als eerste steek ik mijn rechterbeen over de rand van het bed. Het lijkt een eeuwigheid te duren voordat ik de vloerbedekking voel. Mijn linkervoet ligt nog onder de lakens, maar ook die beweeg ik richting de rand van het bed. Ondertussen zet ik mijn rechterhand op de vloer om straks het laatste zetje te geven. Als een koorddanser balanceer ik op mijn billen, hopend dat een piepend bed mij niet verraadt. Op de achtergrond gaan de geluiden door. Niet stoppen.
Met een afgemeten krachtinspanning zet ik mezelf overeind. Voorzichtig loop ik over de vloerbedekking. Heel bewust plaats ik eerst mijn hak op de vloer en vervolgens rol ik mijn voet af tot mijn tenen. Een podotherapeut zou trots op me zijn. De deur van de logeerkamer staat open, maar niet ver genoeg om op een normale wijze door het gat van de deur te sluipen; ik zal me zijdelings door de deuropening moeten manoeuvreren. Met een bonkend hart en als een katachtige dievegge in een film die ’s nachts laserstralen in een museum moet ontwijken, stap ik, stapje voor stapje, met samengeknepen billen door de deur.
Op de achtergrond gaan de zachte geluiden door en er dringt opnieuw een ingehouden kreun van Sandra mijn oren binnen. Bijna over de drempel, steek ik mijn hoofd even uit om naar rechts te turen. De deur van Sandra en Robs slaapkamer staat een stukje open, maar is dicht genoeg om ongezien de gang op te sluipen. Die gang voelt dan ook als een bevrijding. Ik ontspan mijn billen weer en slaak een zucht. Maar niet voor lang. Nog steeds denkend als een katachtige, komt de gedachte in me op dat mijn vluchtroute ernstig wordt belemmerd. Als een van de twee plotsklaps uit de slaapkamer komt, zal ik niet snel ongemerkt terug mijn logeerkamer in kunnen glippen. Een iets hogere klank op de achtergrond volgt. “Ah”, klinkt het uit Sandra’s mond. De geluiden, mijn opwinding en het laatste restje alcohol in mijn lichaam van het afgelopen feestje doen me besluiten om verder te gaan.
Door de openstaande deur loer ik voorzichtig de slaapkamer in. Een klein deel van het bed, dat zich tegen de tegenoverliggende muur bevindt, is zichtbaar vanaf mijn positie. Aan de zijkant schijnt nog wat diffuus licht van een lantaarnpaal door het met gordijnen afgedekte raam. Helaas heb ik geen zicht op Rob en Sandra; ze moeten zich aan de niet zichtbare zijde van het bed tegen elkaar hebben genesteld.
Terwijl ik in de verduisterde slaapkamer kijk, willen mijn tepels zich nadrukkelijk aan de buitenwereld laten zien. Als de lentebloesem die zich dapper aan de buitenwereld wil blootstellen, drukken ze tegen het katoen van mijn topje.
Rob slaakt een grom die dieper is dan ik tot dusver gehoord heb. Met een onderzoekende blik loer ik in het donker, hopend om toch een glimp op te kunnen vangen. Intussen ratelt het in mijn hoofd, wat zou die grom betekenen. Waarom weet ik niet goed, maar mijn conclusie is dat Sandra zijn penis aan het beroeren is. Het bed kraakt even: hij zal zich op zijn rug hebben laten liggen. Het laken verschuift nu: er wordt iets blootgelegd. Mijn oren spitsen zich nog meer. Ja, ik hoor het nu goed. Ik weet het zeker. De mond van Sandra is over zijn stijve penis aan het glijden. You go girl.
Mijn gedachten zijn bij de lippen van Sandra die ik in close up van onze gesprekken ken en een visioen ontvouwt zich waar ik ze om de penis van Rob op en neer zie bewegen en Sandra de warme huid over haar tong doet glijden. Zijn penis heb ik nog nooit gezien, maar dat lijkt mijn fantasie niet te deren. Ik word alsmaar geiler. Het visioen wordt helderder: het verende haar van Sandra, de hand van Rob die hij over het gezicht van Sandra laat glijden, Sandra die voelt dat zijn penis steeds stijver wordt.
Mijn ogen wennen steeds meer aan de duisternis. Alsof het een beloning is voor de tijd dat ik hier al sta. Het geluid van Sandra’s mond om zijn penis stopt even. Een verschuiving vindt plaats. Ik ontwaar nu, afstekend in het holst van de nacht, dat een stukje van Sandra’s linkervoet over de bedrand uitsteekt. Ze zal op haar knieën zitten met haar gezicht herhaaldelijk vallend op zijn kruis. Het stopt weer even. “Meer”, klinkt het uit de slaapkamer. Het is ontsnapt uit zijn mond, het eerste woord dat ik heb kunnen verstaan. Ineens besef ik me weer hoe dichtbij ik ben. Hoe gebiologeerd ik heb staan kijken en luisteren en hoe mijn nagels zich inmiddels in de deurpost hebben geklemd. Ik ben een hap uit mijn geheugen kwijt, weet niet meer wat er om me heen is gebeurd, enkel dat ik compleet geconcentreerd ben geweest op de vrijpartij. Opgezogen.
De trapleuning is dichtbij en die zou me in staat stellen om een betere blik op het schouwspel te werpen. Daarnaast is het fijner om mijn vingers om de leuning te wikkelen dan met mijn nagels in de deurpost te kerven. Een glimlach krult op mijn gezicht als ik denk aan mijn vingers om die ronde, houten trapleuning. Lachen om foute humor is een van de symptomen dat ik heel opgewonden raak. Ik stap naar de leuning en draai me om om mijn beloning voor deze actie op te eisen. Die beloning bestaat uit een stukje uitzicht op Sandra’s billen. Mijn gedachten dwalen nu af naar een tijdje geleden, toen Sandra haar nieuwe bikini aan me had laten zien, voorafgaand aan een zonsessie in de tuin. Achteloos duwde ze de string over haar benen om haar bikinibroekje aan te trekken. “We kennen elkaar toch goed genoeg?,” glimlachte ze naar me. “Niet vreemd toch,” antwoordde ze zelf. “Nee,” had ik lachend bevestigd.
Ik had een rood plekje bij het bikini showen gadegeslagen op een van haar billen, alsof het licht verbrand was. Haar schaamhaar was in een streepje geschoren en door een felle lichtstraal lichtten donshaartjes op tussen haar benen. Tijdens het zonnen kwam Rob naar buiten in zijn zwembroek. Zijn benen waren licht behaard en stevige, grote voeten droegen zijn lichaam. Zijn torso had mooie details: gespierde borsten, brede schouders en zijn rug vertoonde welvingen op de juiste plekken. Een tikkeltje jaloers werd ik toen Sandra met haar handen de zonnebrand over zijn rug uitsmeerde.
Het pijpen stopt plotseling en van schrik duik ik weer naar mijn oude positie. Wat geschuif vindt plaats en opnieuw bonkt mijn hart in mijn keel. Iemand stapt uit bed. Ik verstijf en staar in het donker. Mijn tepels duiken ook weer weg. Lafaards. Voetstappen op de achtergrond. Aan de zware voetstappen die ik hoor, verbind ik de conclusie dat Rob uit bed is gestapt. “Wacht,” hoor ik uit de mond van Sandra. Het geluid van een kussen dat opgeschud wordt volgt. Zachte kreunen verlaten nu Sandra’s mond en meteen oefent het vooruitzicht van de aanblik van het tafereel vanaf de trapleuning weer een te grote aantrekkingskracht op me uit om weerstand te bieden.
Kussend. Likkend, z’n tong door haar lippen en over haar klitje. Smakkend. Als ik gelikt word, moet ik me altijd even over de geluiden heen zetten voordat ik me vol kan geven. Nu, met drie vingers tussen mijn benen, drukkend tegen het natte katoen, verlang ik naar de geluiden. Rob lijkt zich vol overgave tussen Sandra’s benen te hebben gepositioneerd, een van Sandra’s benen hangt los over de bedrand en Rob zit op zijn knieën voor het bed. Hij moet nu ook met zijn neus tegen haar lippen duwen, bedenk ik.
Hij proeft nu het vocht van Sandra in zijn mond. Hij zal zijn tong in Sandra steken. Terwijl ik zelf nog heter word, hoor ik de adem van Sandra ook steeds vaker stokken. Het moet een marteling voor haar zijn. Ze zou het liefste haar benen hoog de lucht in gooien en met beide handen het hoofd van Rob beetpakken en zijn gezicht naar beneden duwen en het uitschreeuwen: neem me. Dat zou ik willen doen. Tot op de nanoseconde kan ik achterhalen wanneer zijn tong over Sandra’s klitje glijdt en dat probeer ik na te bootsen met mijn eigen vingers. Snel stap ik even opzij en zie nu Sandra als een schaduwfiguur op en neer golven en haar billen zullen zich in het kussen persen. Haar heupen worden steeds moeilijker onder controle te houden. Het merkbare verlangen van Sandra en Rob om stilletjes aan te doen bleef nog aanwezig, maar af en toe ontbrak het hen aan de discipline.
Wordt vervolgd…
