Inmiddels sta ik weer met mijn beide voeten op de grond en we staan vlak voor elkaar, terwijl we elkaar vasthouden.
“Wil je nu gaan of wil je nog even wachten”, zeg ik met een glimlach, terwijl ik met mijn hand onder water zijn keiharde penis heel even vastpak. Deze keer ben ik dus niet naïef.
Toch wel lastig voor een man, zo’n erectie. In een zwembroek is het natuurlijk ook wel zichtbaar, maar in ieder geval nog bedekt, maar op een naaktstrand is het wel heel erg duidelijk zichtbaar.
“We gaan, anders moeten we nog wel heel erg lang wachten hoor”, zegt Tom.
We lopen hand in hand over het strand snel naar onze plek en beginnen gelijk onze spullen te pakken. Tenminste, ik begin mijn spullen te pakken. Tom begint met zijn boxer en zijn korte broek aan te trekken om zijn ‘lastige situatie’ op te lossen en is eigenlijk al aangekleed, als ik nog moet beginnen. Nu zijn de rollen dus omgedraaid en is hij aangekleed en ik naakt, maar ongemakkelijk is het inmiddels niet meer.
Tom kijkt naar mij, terwijl ik mijn kleren pak.
“Je bent echt nog zo veel opwindender en sexy dan ik mij had voorgesteld”, zegt hij zachtjes.
Het gebeurt echt veel te weinig dat ik complimenten krijg van mannen. Of eigenlijk überhaupt dat ik complimenten krijg over mijn uiterlijk. Ik smelt steeds meer voor Tom.
“Je bent echt zo mooi …”, fluistert hij.
Ik sla weer mijn armen om hem heen en kus hem op zijn mond.
“Je bent geweldig Tom.”
Dan laat ik hem weer los en pak mijn slipje van de grond om hem aan te trekken.
“Dat is denk ik het meest opwindende dat ik ooit heb gezien”, zegt Tom weer.
Bijna wil ik schreeuwen dat hij moet ophouden, want als hij zo doorgaat bespring ik hem hier, ter plekke op het strand. Maar ook ben ik nieuwsgierig wat dan het meest opwindende is dat hij ooit heeft gezien. Ben ik dat helemaal? Is het het beeld van mij naakt op het strand? Bedoeld hij mijn slip?
Dat laatste lijkt mij sterk. Ik had hem namelijk met zorg en beleid uitgekozen vanochtend en dit exemplaar was geselecteerd omdat hij het beste voldeed. Zwart, wat minder sexy is dan bijvoorbeeld rood maar een stuk interessanter dan wit. Geen string, want mijn billen zou hij toch wel zien. Wel wat kant, maar niet doorzichtig en zeken niet op de ‘verkeerde’ plekken. Kortom, sexy genoeg om interessant te zijn maar niet overdreven om niet als hoer over te komen.
“Wat bedoel je”, vraag ik hem, terwijl ik mijn slipje begin aan te trekken.
“Dat felrode plukje haar op die glanzend witte huid onder aan je buik”, zegt hij, net op het moment dat ik dat plekje weer bedek met mijn slip.
Geen idee waarom, maar ik word ineens knalrood. Dus niet mijn haar. Dat was dat al, maar mijn gezicht. Vanochtend onder de douche stond ik nog op het punt het helemaal weg te scheren, toen ik de rest mooi glad aan het maken was met een mesje. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan en daar ben ik nu blij om. Ik krijg nu echt haast om naar huis te gaan.
Terwijl Tom zijn spullen inpakt, ga ik mij verder aankleden. Ik laat mijn bh in mijn tas en trek alleen mijn jurkje aan. Ik draag meestal wel een BH, want met wat druk op de juiste plekken is het een manier om het nog ergens op te laten lijken, maar het is toch echt niet zo dat mijn tieten uit mijn jurkje zullen vallen.
We pakken allebei onze tas en lopen hand in hand naar de uitgang van het strand. We zeggen nu geen van beide meer iets. We hebben al zoveel gepraat in de afgelopen maanden en het lijkt wel alsof alles al is gezegd. En alles wat we hebben gezegd, was de voorbereiding van wat nu gaat komen. Meer woorden zijn niet meer nodig. Alleen nog wat tijd om de afstand naar mijn huis te overbruggen. Dat is mijn romantische gedachte, als we zwijgend het duin overlopen.
Nou ja, er zijn nog wel wat woorden nodig.
“Ik ben op de fiets”, zeg ik, als we over de duinen heen weer bij de weg zijn gekomen.
“Ik weet niet of die in je auto past of dat je misschien achterop wil”, zeg ik lachend. Ik heb geen idee wat hij voor auto heeft en het interesseert mij ook helemaal niks.
“Hij gaat zeker niet in mijn auto passen en ik ga ook liever niet achterop. Kan je je fiets hier veilig laten staan, dan kan je gewoon met mij meerijden”.
Die fiets kan mij gestolen worden, al zal dat hier niet gebeuren. En we lopen door naar zijn auto.
Inderdaad gaat die fiets niet in zijn auto passen. Het is een klein sportautootje, die ik wel vaker zie. Ik heb geen idee wat het er voor één is. Het is geen Porsche of zo, maar het boeit mij niet. Als hij maar snel is, zodat we snel thuis zijn. Gelukkig is Tom geen man die meteen een uitgebreide beschrijving geeft van zijn auto. Misschien heb ik hem wel ooit vertelt dat auto’s mij niet boeien. Wel doet hij nog het dak open, voor we instappen.
“Leuke auto”, zeg ik, als we wegrijden. Vaak zijn auto’s voor mannen nu eenmaal toch een soort van verlengstuk van hun penis, dus een compliment maken over dat verlengstuk is altijd goed. Gelukkig, begrijpt Tom ook dat ik meer interesse heb in zijn penis dan in dat verlengstuk en meer dan ‘dank je’ zegt hij er niet op.
Onderweg zijn de enige woorden die gesproken worden, de aanwijzingen die ik geef, hoe hij naar mijn huis moet rijden. Binnen 10 minuten staan we voor de deur van mijn huis, een klein, maar leuk vrijstaand huisje in de polder, dat ik met nogal wat hulp van mijn ouders heb kunnen kopen. Ik ben er trots op. Wat mannen met hun auto’s hebben, hebben vrouwen met hun huis, zeker als het hun droomhuis is.
“Mooi huis”, zegt Tom, die blijkbaar dat belang voor vrouwen kent.
“Dank je”, zeg ik terwijl we over het bruggetje naar de voordeur lopen. De zenuwen gieren nu inmiddels weer door mijn lichaam, vechtend om bewegingsruimte met de opwinding die net zo hard giert. Ik haal de voordeur van het slot en open de deur voor ons.
Binnen loop ik door de gang naar de woonkamer met Tom achter mij aan. Het is erg warm binnen. Ik gooi mijn tas op de grond en open de deuren naar de tuin. Dan draai ik me om naar Tom. Het is een beetje een ongemakkelijk moment. Allebei weten we wat we willen en allebei weten we ook dat het gaat gebeuren. Wat we blijkbaar niet weten is hoe we moeten beginnen. In de mailtjes konden we het allemaal wel heel goed beschrijven, maar nu het er op aankomt …
“Wil je iets drinken”, vraag ik hem.
Hij schudt nee, maar overbrugt met twee stappen wel de afstand tussen hem en mij. Hij legt zijn handen op mijn heupen en buigt zich voorover om mij te zoenen. Een zoen die ik graag beantwoord, terwijl ik mijn armen weer om zijn nek sla. Gelukkig. De passie van de zoen van een half uur geleden in het water is er nog, al hebben we nu allebei onze kleren aan. Mijn handen glijden over zijn rug omlaag naar zijn billen en ik druk mij tegen hem aan. Ondanks zijn kleding voel ik zijn erectie duidelijk tegen mijn buik aandrukken, wat mij nog geiler maakt dan ik al was. Mijn god, ik wil hem!
Weer ben ik het die de zoen afbreekt want ik wil meer. En het is tijd. Niet dat er een voorgeschreven tijd is, maar ik vind het gewoon tijd. Ik pak zijn handen en loopt achteruit, hem met mij meenemend.
“Kom”, zeg ik alleen maar.
Wordt vervolgd…
