Zomer in mijn hoofd, zomer in mijn lijf. Het is weer een snikhete dag op de boot vandaag. De derde in een reeks. We zijn op de enige plek waar we echt willen zijn met deze hitte. Op onze boot, drijvend op de koele wateren van Friesland. We liggen aan een oude steiger op één van de mooie Friese meren te genieten van de fijne dag op en in het water. We zijn hier niet alleen. Aan de steiger liggen nog allerlei boten en hier en daar verspreid in het meer liggen nog meer boten voor anker. Ze hebben kleine bootjes en luchtmatrassen langszij. Het lijken soms wel kleine eilandjes van drijvende en vlottende spullen. Kleurrijke eilandjes in de zon.
Op een aantal boten zijn de ramen aan de zonnekant afgedekt met witte doeken om de warmte zoveel mogelijk buiten te houden, en er staan bijna overal parasols op het dek. Er is heel erg weinig activiteit op de boten te zien. Alles gebeurt ook vandaag trager, bedachtzamer, lomer en meer lui genietend dan op andere frissere dagen. Mensen zitten onder de parasols in badkleding of short met eventueel een glas om iets te drinken en een goed vakantieboek in de hand. Het is zo heet. Even niets doen, rustig blijven, de warmte ondergaan en af en toe verkoeling zoeken in het water is de boodschap. Het enige geluid dat je al van vroeg op de dag hoort is af en toe het gespetter in het water van zwemmende mensen. Zelfs de watervogels zoeken liever de schaduw op en blijven uit de buurt. Het is geen dag voor zware inspanningen. Het is vakantie en het midden van de zomer. De velden achter de steiger lijken te trillen van de hitte.
Jan en ik zwemmen vandaag ook een aantal keer in het verkoelende rondom de boot. We vinden het al lang niet meer nodig om ons telkens weer af te drogen. De zon droogt ons vanzelf wel, en onze huid droogt sneller dan de handdoeken kunnen drogen. Als we ons lekker fris voelen na het zwemmen in de namiddag, maken we gebruik van die gelegenheid om, ondanks de warmte in de boot, toch lekker van elkaars lijf te genieten op ons bootbed. Nog koel en een beetje nat van het zwemmen leggen we ons op het gladde laken en sluiten de buitenwereld buiten. Het vrijen aan boord is altijd een beetje meer genieten dan thuis. Het schommelen van de boot, de vrijheid op het water, de tijd die we voor elkaar hebben, het vakantiegevoel en de vrije natuur rondom ons zorgt dan vanzelf voor het extra genot.
Het lijkt of we vandaag eens echt alle tijd van de wereld hebben om lekker lang te genieten van elkaars lieve lijf. Niemand wacht op ons, we hoeven helemaal nergens heen. De tijd staat even helemaal stil voor ons. De lome trage strelingen op onze natte huid voelen anders, prikkelender, meer uitnodigend dan andere keren. We gaan heel langzaam in elkaar op en voelen ons één met de natuur en met elkaar. Zelfs de uiteindelijke bevrediging die er komt is trager, intenser en vrijer. We vinden het nog maar eens heerlijk zo vrijend met elkaar, zoals gelukkig wel vaker het geval is tussen ons. Moe en volkomen tevreden met ons leven en met elkaar, leggen we ons nadien op de stoelen aan dek en hebben genieten nog lekker lang na van de extra warmte die we vandaag creëerden. Honger hebben we zeer weinig met deze warmte. Dorst wel. Gelukkig hebben we voldoende water en frisdrank voorzien aan boord en we eten fruit en kleine tomaatjes om toch iets voedzaam in onze maag te hebben. Een goed boek en een dutje maakt het plaatje verder helemaal af deze middag.
Of hoe perfect een warme zomerdag wel kan zijn. Het is ondertussen langzaamaan avond geworden en dan zou er toch een stuk verkoeling moeten komen. Bijna alle boten aan de steigers en in het meer, hebben hun zwemtrapjes nog in het water hangen. Het blijft erg warm en zwoel. Er is nergens een beweging te zien. Het duister valt. Het is heel erg stil op het water alsof er zelfs helemaal geen boten liggen waar mensen op wakker zijn. Er is geen maan te zien, enkel maar sterren die hier en daar heel mooi op het water weerspiegelen. Het is me nog veel te warm om nu al te gaan slapen in de boot. Jan slaapt al een tijdje, maar ik voel me warm en bezweet en klaar wakker. Ik heb nog helemaal geen zin om al naar bed te gaan. Ik kies er voor om nog een tijdje op het dek te blijven zitten in het duister. Het is echt donker, het water kabbelt zachtjes. Ik zet me op de zwemtrap met mijn voeten in het water. Het water voelt zijdezacht en koel langs mijn benen en doet me verlangen naar nog meer verkoeling.
Slechts heel even denk ik er over na en dan doe ik zachtjes mijn short, slip en topje uit en schuif heel langzaam centimeter voor centimeter in mijn blootje het koele water in. Het is heerlijk. Het water omsluit me heel langzaam en verkoelt me. Het zet al mijn zintuigen op scherp.
Iedereen slaapt, ik duw me af en ik zwem zachtjes weg van de steiger en de andere boten om geen aandacht te trekken met gespetter in het water.
Ik voel me heerlijk naakt en een beetje opgewonden. Het water streelt mijn verhitte lichaam op plekken waar normaal een badpak me raakt. Het is voor het eerst dat ik echt naakt zwem en dit midden in een donker en kalm lauw meer. Het maakt me een beetje overmoedig en ik zwem in de richting van een ponton verder in het meer. Hier leggen kinderen tijdens de dag hun kleine zeilbootjes aan vast om even te rusten en te spelen. Nu is het helemaal leeg en verlaten. Het lijkt op me te wachten. Het lijkt me dan ook een mooi doel om er heen te zwemmen en daar eventjes te zitten.
Het is veel meer een gevoel dan een geluid waardoor ik op een bepaald moment besef dat er iemand naast me zwemt. Natuurlijk ga ik er van uit dat het Jan is die me volgt. Toch lief van hem! Ik voel een zachte streling langs mijn borsten als ik me even loom op mijn rug laat drijven en de sterrenhemel bekijk. Mijn tepels richten zich vol verwachting op voor wat komen kan. Hij zwemt naast me en ik voel zijn handen zacht langs mijn buik en dijen glijden. Hij zwemt vlot als een fijne schaduw naast me, soms onder me door, en dan weer naast me, me telkens zachtjes aanrakend. We zeggen helemaal niets. Als we bijna aan het platform zijn, zwemt hij een klein stukje voor me uit en rijst dan voor me op uit het water. Hij klimt op de constructie en steekt zijn handen uit om me op het ponton naast hem te trekken.
Naakt en verlangend naar zoveel meer besef ik pas echt maar op dat moment dat dit helemaal niet de contouren zijn van het vertrouwde en geliefde lichaam van Jan. Ik zie geen gelaatstrekken, weet niet wie hij is, maar de situatie is zo heerlijk sensueel, zo vanzelfsprekend dat ik me zonder enige angst of twijfel voel. Zijn lijf is koel van het water, lang, zijdezacht en hard tegelijk. Hij zoent me zacht in mijn hals en dan opent hij onder zachte druk van zijn tong mijn lippen. Zijn tong onderzoekt verkennend, hongerig mijn mond en ik verwelkom zijn tong gretig en reageer er op dezelfde hongerige manier op. De dans van onze tongen windt me verder op en maakt me roekeloos en eindeloos geil. Ik tril bijna op mijn benen van verlangen naar meer.
Als hij me dichter tegen zich aantrekt, vlei ik me als vanzelf tegen zijn lichaam aan. We leggen ons neer op het zachtjes deinende ponton en verkennen elkaars lichamen met een warme, felle gretigheid. Zijn lichaam is duidelijk hard en verlangend naar mij gericht. Het mijne, zacht, vragend en uitnodigend naast hem. Hij streelt me heel zacht over mijn geprikkelde borsten en buik en ik smelt. Ik leg mijn hand op zijn kloppende trotse opgerichte penis. Hij is hard en groot en voelt nog lekker koel aan van het water. Zachtjes lik ik hem. Ik geniet van zijn gladheid en hardheid. Als ik hem in mijn mond neem voel ik de man zijn adem stokken. Hij reageert heel erg gevoelig op elke beweging van mijn mond en tong die hem gevangen houden. Ik volg zijn reacties en stop telkens op tijd, om hem op adem te laten komen en hem nadien nog meer en nog langer genot te kunnen geven. Ik hoor hem kreunen als hij me stopt omdat hij het anders niet meer houdt zonder klaar te komen in mijn mond. Mijn lippen verkennen hoger zijn strakke buik en navel en bijten zachtjes in zijn tepels die nu ook hard worden. Hij komt heel langzaam recht en zakt dan tussen mijn benen weg om me daar te verkennen. Hij beroert me zacht met zijn tong daar waar ik het centrum van mijn verlangen voel kloppen. Het plekje tussen mijn dijen waar enkel Jan ooit toegang heeft gehad.
Ik open me voor hem, alsof ik nooit trouw was, en dat gewoon zonder dat ik erover nadenk.
Hij likt me zacht maar intens, streelt me en houdt me opgewonden en geil en vol verlangen naar bevrediging. Het lijkt gewoon eindeloos te duren. Als ik bijna op de top van extase ben en verlang naar nog meer, blijf ik daar hangen omdat hij dat wil en kan, en voel ik helemaal gesmolten als warme was binnen in mijn buik. Ik ben nu heel erg open en ontvankelijk. Ik wil niet praten, ik wil niet smeken om af te maken waar hij aan begon. Pas als ik zijn penis weer in mijn hand neem en hem zacht naar me toe breng, komt hij heel voorzichtig, tergend langzaam in me. Ik ben gezwollen en overgevoelig en geniet heel intens van het gevoel als hij me zo diep vult.
Heel erg langzaam duwt hij me met zijn harde verlangende lijf hoger en hoger, helemaal tot aan de sterren voor we beiden kreunend samen klaarkomen en lijken uiteen te spatten in een ongekend hevige bevrijding. Het lijkt wel of er iets heel warms ontploft binnen in mij en zich in hete stralen verspreidt door heel mijn lijf. Mijn genot straalt veel breder uit dan alleen de plek tussen mijn dijen. Ik voel het hevig, zelfs in mijn hoofd. Dit is klaarkomen tot in de toppen van je tenen zoals je ooit wel wil beleven, mooier dan in boeken, mooier dan in een film. De wereld lijkt even stil te staan in een machtig explosie. Hemel en aarde lijken even tegen elkaar te botsen. Even ben je helemaal niets meer dan een brok intens gloeiend genot. Hijgend voel ik ook hem weer op aarde landen.
Het duurt een hele tijd voor alle opwinding zachtjes wegebt en ons lijf weer rustig wordt. We liggen nog even dicht bij elkaar in elkaars armen. Het ponton wiegt ons zachtjes en ik dommel heel even weg.
Ik voel een zachte zoen op mijn voorhoofd. Als ik mijn ogen open is hij weg. Ik hoor hem zachtjes in het water glijden en met rustige slagen van me weg zwemmen. Ik doe na enkele minuten hetzelfde en glijd traag van het ponton in het meer. Het water koelt me af en brengt me terug tot mijn zinnen terwijl ik langzaam weer naar de boot zwem. Als ik bij Jan in bed ga liggen en hij me liefdevol in zijn armen sluit, zegt hij schor van de slaap ‘je bent zo koel, ben je nog even gaan zwemmen?’ Voor ik een antwoord kan bedenken slaapt hij weer.
Ik lig nog een tijd wakker van het gebeurde en toch koester ik me zonder enige bedenking in de warmte van Jan zijn liefhebbende armen. Als ik uiteindelijk toch inslaap, droom ik helemaal niet.
Als de volgende morgen de zon weer op komt en een nieuwe dag begint, komt er ook weer leven aan de steigers en op de boten op het meer. Als de zwemtrapjes binnenboord zijn getrokken en alle touwtjes zijn losgemaakt van de steiger, roept iedereen elkaar van uit de verte, nog een goede reis toe, en zwaait dan nog eens tot afscheid. Alle bootjes varen weer verder. Ieder naar zijn eigen bestemming, zijn eigen leven.
Ik kan het niet echt vermijden. Het is toch een stuk sterker dan mezelf. Ik zoek een beetje onrustig, met mijn ogen en mijn gevoel naar mijn minnaar van vannacht, echter zonder hem te herkennen en zonder te weten of hij mij herkende. We passeren elkaar als passerende schepen in de nacht.
Wat overblijft is de vraag of het allemaal wel echt was of slechts een heel fijne droom.
