Zaterdag 12 mei, 21.21 uur
Ze is nu overgeleverd aan de leidende handen van Jean. “Til je voet hoger op, je loopt nu de stoep op.” De hak van haar pump schraapt droog langs het beton. Ze voelt hoe de hand op haar linker bil haar stuurt. Ze hoort het voortdurende suizen van het verkeer op de snelweg. Ze voelt de kille avondlucht rond haar benen. Haar hart bonkt nu in haar keel.
Diep van binnen weet Lindsay wat er nu te gebeuren staat. Ze heeft geen andere keus dan het te ondergaan. Zo voelt het tenminste. Maar is dat wel zo? De gedachte klieft als bliksemflits door haar bewustzijn. Dat ze nu stil kan blijven staan. Dat ze de blinddoek van haar ogen omlaag kan trekken. Dat ze tegen Jean kan zeggen dat het zo genoeg is. Maar de gedachte wordt abrupt weer opzij geduwd. Door een belofte die naar haar lonkt als een jonge, voluptueuze hoer naar een zeeman die na weken voet aan wal heeft gezet.
Weer ziet ze achter haar blinddoek de flarden van die onmogelijke fantasie. Die ontwaakte toen Jean haar na hun diner schijnbaar achteloos heeft aangestipt. Maar die in haar sluimert sinds ze een jong meisje is. Een ontmoeting in het donker. Onbekende mannen, zonder gezicht. Tastende handen, begerig en dierlijk graaiende vingers. Ongeschoren wangen die raspen langs de dunne huid van haar hals. Hunkerende vingers die ontdekken dat ze tussen haar benen heet is en vochtig. Niet droog en afwijzend, gesloten van afschuw en walging over wat ze met haar zullen doen. Maar open en begerig. Klaar om genomen te worden.
Het was altijd haar geheimste fantasie geweest. Ze had haar ontelbare malen met haar ogen dicht doorleefd, zichzelf genot schenkend. Ze had hem met geen enkele minnaar durven delen. Totdat Jean in haar leven kwam. Jean die haar neemt zoals ze is. Die opgewonden raakte toen ze hem confronteerde met haar verlangens, haar zonder voorbehoud meenam in hun reis om ze schaamteloos samen te verkennen.
Door het gedoe met de vruchtbaarheidsbehandelingen raakten die verlangens naar de achtergrond, maar nu voelt ze, ze weer pulseren. Misschien nog wel hartgrondiger dan ooit tevoren. Ze heeft geleerd dat ze Jean kan vertrouwen. En dat dat vertrouwen de sleutel is voor ongekend genot. De passen van haar hooggehakte pumps klinken hol over het plaveisel. Jean loodst haar zonder dralen over het uitgestrekte parkeerterrein. Hij voelt de adrenaline pompen door zijn lijf. Het is een vermetel plan dat hij ten uitvoer gaat brengen. Maar hij twijfelt niet aan het welslagen ervan. De gedachte aan waar hij zo getuige van zal zijn, bezorgt hem een kloppend gevoel achter de rits van zijn pantalon. Zijn blik glijdt over de kentekenplaten van de trucks die dicht langs elkaar in het gelid staan. Hij voelt een huivering trekken door het vrouwenlichaam waar hij zijn armen omheen geslagen heeft.
In de vestiaire van het restaurant had hij Lindsay in haar mantel geholpen. Ze zag er stralend uit. Haar wikkeljurk sloot als een tweede huid rond haar welgevormde lijf. Hij had haar opgedragen eronder alleen het rode bustier te dragen, afgezet met zwart kant. Hij had het anderhalve week geleden aan haar cadeau gedaan. Begeleid door de boodschap dat hij niet wilde dat ze vóór deze avond een orgasme had.
Voordat ze aan tafel gingen had hij zich ervan verzekerd dat Lindsay, zoals hij gebood, geen broekje droeg. Hij reikte haar de hand om haar te helpen uit te stappen uit de Aston Martin. Om vervolgens haar arm op haar rug te draaien en haar lijf tegen de zijkant van de wagen te drukken. Zijn andere hand gleed onder haar mantel om te zoom van haar jurk vliegensvlug tot boven haar middel op te tillen. De huid van haar blote billen glom mat in het late licht van de avondschemering.
De aanblik vervulde Jean met tevredenheid. Hij had de mantel weer laten zakken om haar met zwarte kousen bedekte dijen aan al te belangstellende blikken te onttrekken. “Ik zie dat je gehoorzaam bent,” fluisterde hij in Lindsays oor. Om provocerend met zijn tong langs haar linker oorschelp te raspen. Hij weet hoe lekker ze dat vindt. Hij liet haar los, nam haar rechter arm en begeleidde haar naar de ingang van het restaurant.
Terug in de wagen na het diner had Jean zich naar Lindsay toegebogen om haar uitgebreid en gulzig te kussen. Zijn tong die de hare dwong tot een trage dans in haar mond, bezorgde haar krampjes in haar schoot. Zijn koele vingertoppen gleden langs de binnenkant van haar dij omhoog. Ze had het loom onderuitgezakt toegelaten. Ze voelde hoe zijn daadkrachtige vingers haar vulva streelden. Moeiteloos gleden ze vervolgens tussen haar glibberige schaamlippen in haar. Genot rolde door haar lichaam terwijl ze zich gelijktijdig door hem liet tongen en vingeren. Ze sperde haar dijen zover uit elkaar als haar jurk dat toeliet. Het leer van de zitting kraakte onder haar billen.
Uiteindelijk werd ze gewaar hoe Jean zijn vingers uit haar kut terugtrok. Vrijwel tegelijkertijd verbrak hij zijn kus om zijn wijs- en middelvinger in haar hijgende mond te dwingen. De vingers waren nat, bedekt met haar geil. Het smaakte zoet en prikkelend, proefde ze terwijl ze er aan sabbelde. De sensatie bezorgde haar een opgewonden rilling.
Traag liet Jean zijn vingers uit haar zuigende mond glijden. Om naar het handschoenenkastje vóór haar te reiken. Ze zag zijn vileine glimlach terwijl hij de blinddoek tevoorschijn haalde. Toen hij de gladde zwarte stof voor haar gezicht bond, werd ze het dubbelhartige gevoel in haar buik gewaar. Een vage misselijkheid, wedijverend met rimpelingen van onverholen lust. Ze durfde er niet aan te denken wat Jean met haar van plan was. Maar tegelijkertijd kon ze bijna niet wachten om het te ontdekken.
Weer draait Lindsays maag zich bijna om, nu ze in de kille avondlucht halt houden. Maar het gevoel in haar buik laat zich moeiteloos overstemmen door de gloed die uitstraalt vanuit haar baarmoeder. Dan hoort ze, ze: onderdrukte stemmen, vol met haar onbekende sisklanken, die met elkaar praten. Mannenstemmen. Haar adem stokt in haar keel als ze hoort wat Jean zegt: “Diese Dame braucht ein paar Männer die es ihr mal so richtig besorgen.”
Wordt vervolgd…
